Almancada sık görülen kiplik türleri, bilgisel (epistemisch), yükümlülük ya da
ödevsel (deontisch) olmak üzere, oluşa ilişkin (ontisch: alethisch), fiziksel (physisch),
istek (bulethisch, volitiv), tanıtsal (evidentiell) kipliktir. Türkçede literatürde sıklıkla
yer alan kiplik türleri gereklilik/zorunluluk (Notwendigkeitsform), istek (Optativ),
bilgisel (epistemisch), değişmez (Ereignismodalität), nesnel (objektiv), tanıtsal
(evidentiell) ve yükümlülük (deontisch) kiplikleridir. Türkçe, PALMER’a (2001:22,
vd.) göre kiplik türlerinin tamamı için kullanılabilen dibilgisel belirtilere sahip bir
dildir.
300
Son yıllarda edimbilim (Pragmatik), anlambilim çalışmalarında önemli bir
ağırlık kazanmış, ayrıca metin dilbilimi, söz-eylem (Sprechakt) kuramı, göstergebilim,
biçembilim (Stilistik) ve yazın araştırmaları, anlambilim incelemeleriyle birçok
noktalarda kesişerek alanlar arası, ortak çalışmaların gerçekleştirilmesine yol açmıştır.
Kiplik çalışmalarında da araştırmalar cümleden, metin kipliğine doğru yönelmiştir.
Örn. Eski Yüksek Almancada Đncil Metinlerinde Kiplik ve Kiplik Đfadeler “Modalität
und Modalitätsausdrücke in althochdeutschen Bibeltexten. Eine korpusgestützte
Analyse” (SCHÖNHERR, 2009),
Metinlerde Zamansallık ve Kiplik “Temporalität
und Modalität in Texten” (KODOLÁNYI, 2004), vd.
Almanca’da kiplik yapılar (Modalstrukturen) kiplik alan (Modalfeld) olarak
tanımlanır. Bu kiplik alana şu cümle öğeleri dahil edilebilir: 1. Almancadaki kiplik
zarflar (Modaladverbien), Türkçede niteleme belirteci olarak ifade edilir. Son
zamanlarda niteleme belirteçleri kiplik belirteçleri olarak da adlandırılmaktadır. Kiplik
zarflar, cümlenin kiplik öğeleri (Modalglieder)olarak konuşanın betimlenen iş ve
oluşa ilişkin öznel görüşünü yansıtır.
Ich glaube keineswegs, dass er gelogen hat.
Onun yalan söylediğine aslâ inanmıyorum.
Almancadaki kiplik alanın 2. grubu kiplik sözcükler (Modalwörter) konuşanın,
öznel düşüncesini ifade ederken kullandığı cümle öğeleridir. Bildirim cümlelerinde,
sorularda, emir ya da ünlem cümlelerinde yer alır ve konuşana ifadesini farklılaştırma
olanağı sağlarlar. Kiplik sözcükler, zarfların içine transforme özelliği, karar gerektiren
soruya yanıt verebilirliği, olumsuz sözcük nicht’in kendisinden sonra gelmesi,
parantez ara cümleciği (Schaltsatz) ile açıklanabilirliği, daha üstünlük derecesi
301
(Komparativ) ile kodlanamaması örn. ( wahrscheinlicher) vb. özelliklerle diğer
öğelerden ayrılır.
Son zamanlarda araştırmacıların çalışmalarıyla Türkçede kiplik sözcük kavramı
yerleşmeye başlamıştır. Örn. DEMĐR’e (2008: 86) göre, “ kiplik söz terimi, işlev
bakımından zarflara görece benzeyen; bir kısmı kip-kişi ve sayı için çekimli bir
yükleme sahip cümle görünümüne rağmen, bağımsız bir cümle oluşturmaktan çok,
yarı gramatikal-görevli bir öğe gibi kullanılan; bir kısmı ise basit bir yapıda ya da
öbek yapısında olan; konuşurun beklenti, tutum ve tavırlarını yansıtan, anlamsal
bakımdan cümlenin belirli bir öğesini ya da bütününü etkileyen birimler… Örn.
bakalım, istersen, olmaz mı, değil mi.” olarak ele alınır.
Dostları ilə paylaş: |