№12 76
erishish mumkin edi. Ma’rifatparvarlik biz uchun bugun ham o‘z ahamiyatini
yo‘qotgani yo‘q, yo‘qotmaydi ham. Aql-zakovatli, yuksak ma’naviyatli kishilarni
tarbiyalay olsakkina, oldimizga qo‘ygan maqsadlarga erisha olamiz, yurtimizda
farovonlik va taraqqiyot qaror topadi. Agar shu muammoni echolmasak, barcha toat-
ibodatlarimiz bir pul: taraqqiyot ham, kelajak ham, farovon hayot ham bo‘lmaydi!
Aynan shuning uchun ham o‘z paytida Respublika Ma’rifat va ma’naviyat
markazini tashkil etdik. Markazning viloyat, tuman bo‘limlari ochildi. Gap hozir
respublika byudjetidan ajratilgan katta mablag` haqida emas. Kerak bo‘lsa, yana
yordam beramiz. Mazkur sohadagi ishlarning talab darajasida emasligini,
tashkilotning rasmiyatchilikka berilib ketayotganini qanday tushunish mumkin? Bu
holni ko‘rganda beixtiyor, baraka topkur, sen sho‘rolar zamonidagi
dompolitprosveщenie, ya’ni siyosiy maorif uyi xodimi emassan, mutlaqo boshqa
odamsan, biz bu markazni faqat maosh olish uchungina tashkil etmadik, degingiz
keladi. Qolaversa, ma’naviyat, ma’rifatni targ`ib qilish har bir ziyolining vijdon
ishidir. Ma’rifatchi fidoyi bo‘lmog`i kerak. Tushunamiz, ularning ham tirikchiligi,
bola-chaqasi bor. Shuning uchun ham maosh tayinlab qo‘yibmiz. Lekin yana takror
aytaman: ma’rifatchi, eng avvalo, fidoyi bo‘lmog`i, o‘zidan kechmog`i kerak.
XX asr boshidagi ma’rifatchilik harakati haqida gapirgandim. O‘sha harakatning
namoyandalari boylik uchun, shon-shuhrat uchun maydonga chiqishdimi?
Mahmudxo‘ja Behbudiy, Munavvar Qori, Fitrat, Tavallolarga maktab ochganlari,
xalqni o‘z haq-huquqlarini tanishga da’vat etganlari uchun birov maosh to‘laganmi?
Birov ularga oylik berganmi? Albatta, yo‘q! Ular o‘t bilan o‘ynashayotganlarini,
istibdodga qarshi kurashayotganlari uchun ayovsiz jazolanishlarini oldindan yaxshi
bilishgan. Bilaturib, ongli ravishda mana shu yo‘ldan borganlar. Chunki, vijdonlari,
iymonlari shunga da’vat etgan.
Endi asosiy masalaga o‘tsak. Xo‘sh, tarixning ma’naviyatimizda tutgan o‘rni
qanday? Tarixni yaxshi bilmasdan turib, yuksak ma’naviyatga erishish mumkinmi?
Albatta, mumkin emas! Ma’naviyatini tiklashi, tug`ilib o‘sgan yurtida o‘zini
boshqalardan kam sezmay, boshini baland ko‘tarib yurishi uchun insonga, albatta,
tarixiy xotira kerak.
O‘ar qaysi inson men shu millat farzandi ekanman, mening ajdodlarim kimlar
bo‘lgan, millatimning ibtidosi qayda, uning oyoqqa turishi, tiklanish, shakllanish
jarayoni qanday kechgan, degan savollarni o‘ziga berishi tabiiy. Nega jahonga
Ahmad Farg`oniy, Muhammad Xorazmiy, Ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy, Imom
Buxoriy, Amir Temur, Ulug‘bek, Alisher Navoiy, Bobur kabi buyuk siymolarni
bergan bu millat XVII-XIX asrlarga kelib, to shu choqqacha erishgan yuksalish
darajalaridan tushib ketdi? Nega so‘nggi uch asr mobaynida boshimiz qoloqlikdan
chiqmay qoldi? Ajdodlarimizning qattiq qarshiligiga qaramay, chor Rossiyasining