TarġXĠ ən qədimdən bizim eranın III əsri yeddġ CĠlddə



Yüklə 6,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə48/157
tarix30.12.2021
ölçüsü6,36 Mb.
#22177
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   157
Təsərrüfat.  Son  tunc  və  İlk  Dəmir  dövründə  Azərbaycan  vadilərində  və 

düzənlərində təsərrüfatda əkinçilik üstün yer tuturdu. 

Qazax  rayonunun  Sarıtəpə  yaşayış  yerində  aparılan  qazıntılar  Azərbaycan 

əhalisinin  əkinçilik  təsərrüfatına  və  məişətinə  aid  müxtəlif  materiallar  verdi.  Burada 




126 

 

əldə edilən taxıl qalıqları içərisində çoxcərgəli yabanı və mədəni arpa, həm də yumşaq 



və bərk buğda var. 

Sarıtəpənin  bəzi  tikintilərində  yalnız  təsərrüfat  küpləri  yerləşirdi.  Onlardan 

birində 15 belə küp var idi. Yəqin ki, bu tikintilər taxıl anbarı olmuşdur.  Abidələrdə 

təsadüf  edilən  vəllər  əkinçilik  mədəniyyətinin  yüksək  inkişafını  əks  etdirir.  Xanlar 

yaxınlığında  2  nömrəli  kurqandan  tapılan  vəl  Azərbaycan  kəndlərində  yaxın  illərə 

qədər işlənən vəllərdən heç bir cəhətdən fərqlənmir. 

Sarıtəpədə  küplər  həm  də  çaxır  saxlamaq  üçün  istifadə  olunurdu.  Bir  neçə 

küpdə,  bəzən  çəkisi  5  kq-a  qədər  daşlaşmış  çaxır  qalıqları  tapılmışdır.  Küplərin 

birinin  hündürlüyü  2,05  m  idi.  Çaxır  küplərinin  boğazları  dar  olduğu  halda,  taxıl 

küpləri geniş ağızlı hazırlanırdı. Burada gildən küp qapaqları da tapılmışdır.         

Sarıtəpə  yaşayış  yeri  məbədində  bir  çölməkdə  yanğından  kömürləşmiş 

salxımın  tapılması  üzümçülüyün  inkişafını  sübuta  yetirir.  Sarıtəpə  üzümü  mədəni 

cinsə  aid  olub,  iri  gilələri  vardır.  Belə  üzümün  çəyirdəyi  və  şaftalı  çəyirdəyi  Xanlar 

yaşayış  yerindən  məlumdur.  Əkin  sahəsi  kiçik  su  arxları  vasitəsi  ilə  suvarılırdı. 

Torpağın şumlanması heyvan qoşulmuş xışla aparılırdı. 

İri və xırdabuynuzlu heyvanların, donuz və at sümüklərinin tapılması müxtəlif 

ev  heyvanlarının  saxlanmasını  göstərir.  Bəzi  qab-qacaq  süd  məhsullarının 

hazırlanmasında  istifadə  olunurdu.  Nehrə,  aşsüzən  və  s.  belə  qablardandır. 

Yarımoturaq  həyat  tərzi  keçirən  əhalidə  maldarlıq  həlledici  rol  oynamışdır.  Yüksək 

alp  çəmənlərindəki  siklopik  qalaçalar  əhalinin  bu  qisminə  mənsub  idi.  Onlar  yay 

yaxınlaşanda qış düşərgələrindən oraya qalxırdılar. 

Atın minikdə istifadə olunması yaylağa və qışlağa köçməni xeyli asanlaşdırır. 

At  skeletinə  əsləhəsi  ilə  birlikdə  dəfn  abidələrində  dəfələrlə  rast  gəlinmişdir.  1 

nömrəli Xanlar kurqanının zəngin qəbrində üç at skeleti, Tərtər rayonunda Borsunlu 

kəndində  qəbilə  başçısına  mənsub  kurqan  qəbrində  səkkiz,  Ağdam  rayonunda 

Sarıçoban kurqanında 16 at skeleti var idi. 

Son  tunc  dövründə  sal  təkərli  arabalardan  geniş  istifadə  olunurdu.  Belə 

təkərlərin  gildən  hazırlanmış  modellərinə  arxeoloji  abidələrdə  tez-tez  rast  gəlinir. 

Mingəçevirdə  diskşəkilli  təkərlərin  gildən  hazırlanmış  modellərinə  də  arxeoloji 

abidələrdə rast gəlmək mümkündür. Mingəçevirdə diskşəkilli təkərləri olan konusvari 

və  yaxud  pətəkvari  arabaların  gildən  hazırlanmış  modelləri  tapılmışdır.  Bu  modellər 

maldarların dağlara köçmə dövründə arabalarda düzəltdikləri evləri təqlid edir. 

Arxeoloji  materiallar  sübut  edir  ki,  e.ə.  II  minilliyin  ikinci  yarısında  dəndəli 

təkəri  olan  arabalardan  istifadə  olunurdu.  Sarıtəpə  yaşayış  yerindən  əldə  edilmiş  gil 

qablar  üzərində  altı  və  ya  səkkiz  dəndəli  təkərlərin  təsviri  vardır.  Yəqin  ki,  son  tunc 

dövründə Simali Azərbaycanda hərbi məqsədlə işlədilən arabalar da olmuşdur. Bunu 

Xaçbulaqda  e.ə.  I  minilliyin  başlanğıcına  aid  qəbirdən  əldə  edilmiş  tunc  kəmər 



127 

 

üzərində  içərisində  döyüşçü  oturmuş  dəndəli  təkərli  ikiatlı  araba  təsviri  aydın  sübut 



edir. 

Son tunc və ilk dəmir dövründə yerli əhalinin naxırında yeni heyvana - dəvəyə 

təsadüf  olunur.  Füzuli  şəhəri  yaxınlığında  zəngin  Qarabulaq  kurqanında  iki  dəvə 

skeleti var idi. Qəbirdəki bəzək əşyalarının bir hissəsinin dəvəyə aid olması dəvədən 

nəqliyyatda və  minik heyvanı kimi də istifadə edildiyini göstərir. Yay  vaxtları bütün 

sürü  ilə  birlikdə  dəvə  də  dağ  otlaqlarına  aparılırdı.  Xaçbulaq  yaylağında  Daşlıtəpə 

siklop qalasının mədəni təbəqəsindən tapılmış dəvə sümükləri bunu sübut edir. 

Beləliklə,  qədim  Azərbaycan  əhalisinə  məxsus  sürüdə  bütün  ev  heyvanları 

növlərinin  olduğu  müəyyən  edilmişdir.  Bu  dövrdə  də  hələ  tunc  dövrünün  ilkin 

mərhələlərində meydana gələn yarımköçəri maldarlıq qəti şəkildə formalaşır. 




Yüklə 6,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   157




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin