Aruz nazariyasiga bag’ishlangan
«Mezonul-avzon»
(1492) asarida arab va fors aruzi qoidalarini
turkiy tilda aniq va ravon tushuntirdi. Turk yozma va og’zaki she’riyati
namunalarining vazn
xususiyatlarini o’rgandi. Turkiy aruz tabiatini yoritish bilan birga turk she’riyati murakkab aruz
tizimini boyitganini anglatdi. Bahrlar va doiralar haqidagi tasavvurni kengaytirdi. To’qqizta
yangi vazn va she’riy shaklni aniqladi. Turklik tarixida ilk bor milliy vazn haqidagi qarashlarni
ilgari surdi.
Navoiyning ilmiy-filologik merosini muntazam tadqiq qilish 20 asrning 20-yillaridan yo’lga
qo’yildi. Bu yo’nalishda Fitrat, Oybek, A.Sa’diy, O.Sharafiddinov, A.Hayitmetov, I.Sulton,
H.Qudratullaev kabi adabiyotshunos va A.K.Borovkov, O.Usmonov, A.Rustamov
kabi tilshunos
olimlarning ishlari e’tiborli.
Dostları ilə paylaş: