34
IV. Guruhdan tashqarida.
(Bask tili).
V. Fin- ugor tillari.
VI. Samoy tillari.
VII. Turk tillari.
(jami 32 ta).
VIII. Mug’il tillari.
Ro’yhatda jami 24 tillar guruhi qayd qilingan. Ushbu ro’yhat
A.A.Reformatskiyning “Tilshunoslikka kirish” , M., 1967,
kitobidan qis-
qartirib olindi. 382-464 sahifalar).
Tillarni klassifikatsiya qilishning ikkinchi ko’rinishi
T I P O L
O G I K
yoki
M O R F O L O G I K
klassifikatsiyadir.
Klassifikatsiyaning bu turi geneologik
klassifikatsiyaga nisbatan
ancha yoshdir. Bu klassifikatsiyaning ilk tarafdori Fridrix Shlegel (1772-
1829) bo’lib,
u sanskrit tilini grek, lotin va
turk tillari bilan qiyoslab
quyidagi hulosalarga kelgan:
1. Hamma mavjud tillarni ikki turga bo’lish mumkin:
a) flektiv tillar, b) affiksli (agglyutinativ) tillar.
2. Har bir til ma’lum turga oid holda paydo bo’ladi
va shundaylig icha
qoladi.
3. Flektiv tillar - “boy, sodda, umri boqiy”, affiksli tillar esa- “qam-
bag’al, sust rivojlanadi, kamchilikli va sun’iy”.
Fridrix Shlegelning akasi Avgust Vilhelm Shlegel (1767-1845)
ukasining klassifikatsiyasini qayta ishlab, barcha tillarni uch guruhga bo’ldi:
1. Flektiv tillar (olmon, slavyan va boshqalar).
2. Affiksli tillar (turk tillari).
3. Amorf tillar (xitoy, v’yetnam, birma).
Aka-uka Slegellarning kamchiliklari quyidagilar:
- Flektiv tillarda hamma grammatik hodisalar fleksiyadan
iborat emas.
35
- Xitoy tiliga o’hshagan tillarni amorf tillar deyish noo’rin,
chunki formadan tashqaridagi tillarni bo’lishi mumkin emas.
- Tillarni boy yoki qambag’alga bo’lish mumkin emas.
Hozirgi kunda morfologik klassifikatsiya
dalillariga muvofiq
jahon tillari to’rt turga ajratiladi:
1. Flektiv tillar.
2. Agglutinativ tillar.
3. O’zakli (qo’shimchasiz) tillar.
4. Ko’p sostavli tillar
Dostları ilə paylaş: