Toraks Cerrahisinde Anestezi

Anesteziklerin Hipoksik Pulmoner Vazokonstriksiyon Üzerine Etkileri

İnhalasyon anestezikleri ve pek çok iv anestezik ilacın HPV üzerine etkileri çalışılmıştır. Sonuçlar birbiriyle her zaman uyumlu değildir. Benumof bu çalışmaları, invitro, in vivo nonintakt, in vivo intakt ve insan çalışmaları olarak gruplandırmıştır. Bu çalışmaların sonucuna göre inhalasyon anesteziklerin HPV’u inhibe ettiği, intravenöz anesteziklerin ise etkisinin olmadığı kabul edilmektedir. ⁷²

Kliniğe uyarlanabilirlikleri nedeniyle bu konudaki insan çalışmaları daha değerli olabilir. Bjertnaes⁷³ anesteziklein insanlarda HPV üzerine etkileirni araştırdıkları perfüzyon sintigrafisi çalışmalarında bir akciğeri %100 oksijen, diğerini ise %100 nitrojen ile ventile etmişlerdir. Bu koşullarda eter, halotan ve intravenöz ilaçların (tiyopental ve fentanil) varlığında HPV değerlendirilmiştir. Sintigrafik çalışmanın sonuçlarına göre klinikte kullanılan konsantrasyonlarda inhalasyon anesteziklerinin HPV’u inhibe ettiklerini göstermişlerdir. Jolin Carlsson ve ark.⁷⁴ sekiz hastada üçlü gaz yıkama sistemi kullandıkları ve iki akciğeri biribirinden ayırdıkları çalışmalarında test akciğerinde %8 oksijen ve %92 nitrojen ile HPV saptamış, %1.0 veya %1.5 end-tidal isofluran ile HPV miktarı ve kan gazlarında değişiklik oluşmadığını göstermişlerdir. Daha yüksek konsantrasyonların denenmesi ise kabul edilemez hipotansiyon ile sonuçlanmıştır. Bu çalışmacılar, tek akciğer ventilasyonu sırasında arteryel oksijenasyon daha iyi korunduğu için isofluranın tercih edilebileceğine karar vermişlerdir.

Weinreich ve ark.⁷⁵ tek akciğer ventilasyonu sırasında halotan kullanılan diğer çalışmalar ile kıyaslandığında ketamin infüzyonunun daha düşük hipoksemi (PaO₂ <70 mm Hg) sıklığına neden olduğunu göstermişlerdir.

Rees and Gaines⁷⁶ ketamine–oksijen tekniğini enfluran (%1-3)-oksijen tekniği ile karşılaştırdıkları çalışmalarında tek akciğer ventilasyonu sırasında PaO₂ ve şant miktarlarında iki grup arasında fark bulamamışlardır. Bu bulgular, tek akciğer ventilasyonu sırasında ketaminin enflurana üstünlüğünün olmadığını göstermektedir.

Rogers ve Benumof⁷⁷ inhalasyon anestezisini (izofluran ve halotan), intravenöz anestezi (metoheksital ve ketamin) tek akciğer ventilasyonu sırasında karşılaştırmışlardır. İki grubun PaO₂ düzeyleri arasında bir farklılık oluşmadığından 1 MAC konsantrasyonda inhalasyon anesteziklerin HPV üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığına karar vermişlerdir. Bu çalışmada anesteziklere maruz kalma süresi kısa olduğundan sonuçları kuşkulu kabul edilebilir. Benumof ve ark.⁷⁸ bir başka çalışmada tek akciğer ventilasyonu uygulanan hastalarda 1 MAC isofluran veya halotan anestezisinden iv anesteziye (fentanil, diazepam, sodyum tiyopental) geçildiğinde PaO₂ ve şant miktarında oluşan değişiklikleri araştırmıştır. Bu çalışmada tek akciğer ventilasyonunda 1 MAC halotan anestezisinin iv anestezi ile kıyaslandığında şant miktarını arttırdığı ve PaO₂ düzeyini azalttığı, 1 MAC isofluran anestezisinin oluşturduğu benzer değişikliklerin ise istatistiksel anlamı olmadığını göstermişlerdir. Daha sonraki iki çalışmada halotan ve isofluranın HPV yanıt üzerine minimal inhibitör etkisi olduğu gösterilmiştir. Shimizu ve ark. torakotomi uygulanan 20 olguda isofluran ve sevofluranın PaO₂⁶² üzerine etkileri arasında fark olmadığını saptamışlardır. Beck ve ark.⁸⁰ tek akciğer ventilasyonu uygulanan 40 olguda propofol (4-6 mg/kg/st) ve isofluran anestezilerinin şant miktarını arttırdığı, ancak iki grup arasında fark olmadığını göstermişlerdir.

Sonuç olarak toraks cerrahisinde potent inhalasyon anestezikleri seçilecek anesteziklerdir. Yine de her hasta için seçilecek anestezi ayrı değerlendirilmeli, kardiyovasküler instabilite veya kötü oksijenasyon olan olgularda HPV depresyonu oasılığına karşı, dengeli anestezi teknikleri düşünülmelidir. Propofol, 6-12 mg/kg/st dozda, tek akciğer ventilasyonu sırasında HPV’u inhibe etmemektedir.⁶⁴