jarayonlarining ichki dinamik muvozanatiga ega emas va shu ma’noda ular statikdir. Ularning ishlashi odatda intervalgacha. Tabiiy va texnik tizimlar o’rtasidagi bu farq muhandislik nuqtai nazaridan juda muhimdir. Tirik tizimlar texnik tuzilmalarga qaraganda ancha xilma-xil va murakkabroqdir. Biologik shakllarni ko’pincha ularning favqulodda murakkabligi tufayli hisoblab bo’lmaydi. Biz shunchaki ularning shakllanish qonuniyatlarini hali bilmaymiz. Tirik organizmlarning tuzilishini shakllantirish sirlarini, ularda sodir bo’ladigan hayotiy jarayonlarning tafsilotlarini, tuzilishi va ishlash tamoyillarini faqat eng zamonaviy jihozlar yordamida o’rganish mumkin, bu har doim ham mavjud emas. Ammo eng so’nggi texnologiyalar bilan ham, ko’p narsa sahna ortida qolmoqda. Bionika keladi. Tezroq, balandroq, kuchliroq! Kitlar va delfinlar strukturasining gidrodinamik xususiyatlarini o’rganish kemalarning suv osti qismi uchun maxsus terini yaratishga yordam berdi, bu esa bir xil dvigatel kuchi bilan tezlikni 20-25% ga oshirishni ta’minlaydi. Bu teri laminflo deb ataladi va delfin terisi kabi namlanmaydi va elastik-elastik tuzilishga ega bo’lib, turbulent girdoblarni yo’q qiladi va minimal qarshilik bilan sirpanishni ta’minlaydi. Xuddi shu misolni aviatsiya tarixidan ham keltirish mumkin. Uzoq vaqt davomida tezyurar aviatsiya muammosi chayqalish edi – ma’lum bir tezlikda yuzaga keladigan qanotlarning to’satdan va shiddatli tebranishlari. Ushbu tebranishlar tufayli samolyot bir necha soniya ichida havoda parchalanib ketdi. Ko’plab baxtsiz hodisalardan so’ng, dizaynerlar chiqish yo’lini topdilar – qanotlar oxirida qalinlashuv bilan yasala boshlandi. Bir muncha vaqt o’tgach, xuddi shunday qalinlashuvlar ninachi
