usuldan boshqa narsa emas. U hayvonlarga taxminan emas, balki ularning o’ljasigacha bo’lgan masofani aniq aniqlashga yordam beradi. Ov paytida ko’rshapalaklar g’ayrioddiy gapiradilar: ular hasharotlarga ultratovush zaryadini “otishadi” va ularni hasharotlardan aks ettirilgan holda darhol qabul qilishadi. Ko’pgina tirik organizmlarda odamlarda mavjud bo’lmagan bunday analizator tizimlari mavjud. Misol uchun, antennalarning 12-segmentidagi chigirtkalarda infraqizil nurlanishni sezadigan tuberkulyar mavjud. Akulalar va nurlarning boshi va tanasining old qismida 0,10 C harorat o’zgarishini sezadigan kanallar mavjud. Salyangozlar, chumolilar va termitlarda radioaktiv nurlanishni sezadigan qurilma mavjud. Ko’pchilik magnit maydondagi o’zgarishlarga munosabat bildiradi (asosan uzoq masofalarga ko’chib yuradigan qushlar va hasharotlar). Infraqizil va ultratovushli tebranishlarni sezadiganlar bor: boyqushlar, yarasalar, delfinlar, kitlar, ko’pchilik hasharotlar va boshqalar. Asalarilarning ko’zlari ultrabinafsha nurga, tarakan infraqizilga va boshqalarga reaksiyaga kirishadi. Kosmosda yana ko’plab yo’nalish tizimlari mavjud, ularning qurilmasi hali o’rganilmagan: asalarilar va arilar quyosh tomonidan yaxshi yo’naltirilgan, erkak kapalaklar (masalan, tungi tovus ko’zi, qirg’iyning
o’lik boshi va boshqalar) 10 km masofada ayol. Dengiz toshbaqalari va ko’plab baliqlar (ilan baliqlari, mersin, qizil ikra) o’zlarining tug’ilgan qirg’oqlaridan bir necha ming kilometr uzoqlikda suzishadi va shubhasiz tuxum qo’yish va o’zlari hayot safarini boshlagan joyda tuxum qo’yish uchun qaytib kelishadi. Taxminlarga ko’ra, ular ikkita yo’nalish tizimiga
