Qrafik 3. Ekstraksiya torq qrupunda qüvvət ölçü fərqləri;
Qırmızı: kontrol qrupu, Mavi: təcrübə qrupu.
Bud sümüyü boynu sınıqlarının internal fiksasiya ilə müalicəsi
sonrası osteonekroz və bitişməmək kimi ağırlaşmalarına məqalələrdə
geniş yer verilmişdir. Bu məqalələrdə osteonekroz və bitişməmək
kimi ağırlaşmaların sınığın yerdəyişmə dərəcəsi, bud sümüyü başı
qan dövranının pozulması, reduksiyanın uyğunluğu və fiksasiyanın
sərtliyi ilə əlaqədar olduğu göstərilmişdir. Bu ağırlaşmaların 10%-
15%-nin cərrahın kontrolunda olmadığı bildirilmişdir.
Lu-Yao və əməkdaşlarının 106 məqalədən ibarət metaanaliz
yazısında bud sümüyü boynu sınıqlarının 23%-37%-ində bitişməmə,
11%-19%-ində isə osteonekroz olduğu bildirilmişdir.
Yerini dəyişmiş bud sümüyü boynu sınığı keçirmiş yaşlı
xəstələrdə
internal
fiksasiya
sonrası ağırlaşmaların tez-tez
rastlanması cərrahların əksəriyyətini artroplastika alternativinə
yönəltmişdir. Artroplastikanın internal fiksasiyaya görə üstün və
çatışmayan cəhətləri vardır. Artroplastika sonrasında xəstə erkən
postoperativ dönəmdə qısa müddətdə ayağına yük verərək mobilizə
edilə bilir. Protez cərrahiyyəsi konsepti ilk dəfə təklif edilərkən bu
ən üstün cəhət olaraq qeyd olunmuşdu. Son vaxtlarda internal
fiksasiya ilə müalicə edilən xəstələr daha aqressiv mobilizasiya
edildiyi və ən azından qismi yük verdirildiyi üçün bu konsept daha
az əhəmiyyət daşımağa başlamışdır. Artroplastika cərrahiyyəsi bud
sümüyü boynu sınıqlarında görülən bitişməmə və osteonekroz kimi
ağırlaşmaları eliminasiya etməkdədir. Hal hazırda hələ də bud
sümüyü başının qan dövranını tam etibarlı şəkilə müəyyən edən
metod yoxdur. Gələcəkdə avaskulyar bud sümüyü başlarını
preoperativ müəyyən edərək artroplastika və ya internal fiksasiya
cərrahiyyəsi qərarı verilə biləcəyi düşünülür. Protez cərrahiyyəsi
internal fiksasiyaya görə təkrari əməliyyat miqdarını azaldır. Bu
ancaq çox yaşlı xəstələr üçün qeyd olunur, çünkü vaxt keçdikcə
protez cərrahiyyəsinin kumulyativ reoperasiya nisbəti yüksəlir.
Artroplastika sonrasında mexaniki və ya infeksiya kimi ağırlaşmalar
olduqda təkrari əməliyyat çox mürəkkəb hal alır. Bud sümüyü boyun
sınıqlarında internal fiksasiya tətbiq edilən xəstələrin üçdə ikisindən
çoxunun həyatlarının sonuna qədər normal funksiyalı bud-çanaq
oynağı ilə yaşadıqlarını unutmamaq lazımdır. Artroplastika
cərrahiyyəsi internal fiksasiyaya nisbətən böyük əməliyyatdır. Daha
geniş cərrahiyyə və qan itikisi çox olan proseduradır. Bir çox
məqalələrdə də ölüm nisbətini artırdığı göstərilmişdir.(S.Terry
Canale MD: Campbell’s Operative Orthopaedics, 2007).
Bhandari və əməkdaşları tərəfindən dərc edilən bir metaanaliz
məqalədə 1162 bud sümüyü boynu sınığı keçirmiş xəstələrdə internal
fiksasiya
və
artroplastika
nəticələri
müqayisə
edilmişdir.
Artroplastikanın internal fiksasiyaya görə təkrari əməliyyatı
azaltdığı, bundan başqa isə daha çox qan itirilməsinə, əməliyyatın
uzun sürməsinə, yüksək infeksiya və ölüm nisbətinə səbəb olduğu
bildirilmişdir.(Bhandari M, 2003).
Bud sümüyü boynu sınıqlarının internal fiksasiya ilə
müalicəsində mexaniki stabilliyi artırmaq üçün vint və ya tellər üç
nöqtə prinsipinə uyğun yerləşdirilməlidir. Bu üç nöqtəyə lateral
korteks, bud sümüyü kalkarı və bud sümüyü başı daxildir. Bu üç
nöqtə içində ən zəif yer kanselloz bud sümüyü başıdır. Bud sümüyü
boyun sınığı keçirmiş xəstələrin çoxunda osteoparoz mövcuddur. Bu
səbəblə bud sümüyü başındakı kanselloz sümük daha çox
osteoparoza məruz qalacaqdır. İmplant miqrasiyasını və ikincili sınıq
yerdəyişməsini azaltmaq üçün bud sümüyü başına daha güclü tutuna
bilən vint və digər implantlar inkişaf etdirilməsi üçün böyük səylər
göstərilmişdir.(Eriksson F, 2002). Sınığın stabilliyi və bitişməsi
arasında korrelyasiya olduğu müxtəlif məqalələrdə qeyd
olunmuşdur.(Rehnberg L, 1989).
Vintin bud sümüyü başına tutunmasını gücləndirmək üçün yiv
ölçüləri və dizaynında dəyişikliklər edilmişdir. Bud sümüyü boynu
sınıqlarının fiksasiyasında əsas problemlərdən biri sümük keyfiyyəti
olduğu
üçün,
metal
implantın
xüsusiyyətlərinin
inkişaf
etdirilməsindən başqa implant ətrafındakı sümük keyfiyyətini də
artırmaq lazımdır. Metal implantın ətraf toxumalara tutunmasını
gücləndirmək üçün PMMA və kalsium fosfat kimi sementlər istifadə
edilmişdir.
Frederik və əməkdaşları tərəfindən dərc edilən boimexaniki
təcrübədə AO, Olmed, Hansson, ucunda yiv ilə qarmağı olan hibrid
vintlər və LIH qarmaqlı telin sintetik sümük olan poliuretanda
PMMA və kalsium fosfatla gücləndirilərək pull out və ekstraksiya
torq qüvvətləri müqayisə edilmişdir. Təcrübədə üç fərqli sıxlıqda
sintetik sümük istifadə edilmişdir. PMMA ilə gücləndirildikdə
standart metodlara görə hər üç sıxlıqda pull out və ekstraksiya torq
qüvvəti ölçülmələrində əhəmiyyətli dərəcədə yüksək fərq müəyyən
edilmişdir. Kalsium fosfatla edilən gücləndirmələrdə bu fərq daha
çox aşağı sıxlıqlı sintetik sümüklərə tətbiq edildikdə görülmüşdür.
Kalsium fosfatla edilən gücləndirmələr vaxtı LIH qarmaqlı tel və
hibrid vintlərdə hər üç sıxlıqda qüvvət ölçülmələrində artma
müşahidə edilmişdir. AO, Olmed və Hansson vintlərində isə orta və
yüksək sıxlıqdakı sümüklərdə qüvvət ölçülmələrində azalma qeyd
olunmuşdur.(Eriksson F, Mattsson P, Larsson S, 2002).
Mattson və əməkdaşları tərəfindən edilən randomizə klinik
təcrübədə yerini dəyişmiş bud sümüyü boynu sınığlı 118 xəstəyə 2
ədəd Olmed vintiylə internal fiksasiya tətbiq edilmişdir. Bu
xəstələrin 58-ində kalsium fosfatla gücləndirmə və 60 xəstədə isə
standart metodla fiksasiya edilmişdir. Gücləndirmə edilən qrupda 20
xəstədə və kontrol qrupunda 14 xəstədə reduksiyanın itirilməsi,
bitişməmə və ya osteonekroz səbəbi ilə artroplastika əməliyyatı icra
edilmişdir. Qruplar arasında ağrı və əzələ gücünün azalması ilə
əlaqədar əhəmiyyətli fərq tapılmamışdır. Əməliyyat sonrası birinci
həftədə gücləndirilmiş qrupda gün içindəki fəaliyyətlər daha yaxşı
olduğuna baxmayaraq növbəti həftələrdə hər hansı bir fərq qeyd
olunmamışdır. Gücləndirilmiş qrup daha çox təkrari əməliyyata
səbəb olduğu üçün bu metod tövsiyə edilməmişdir.(Mattsson P,
Larsson S, 2006).
Stankewich və əməkdaşları tərəfindən edilən biomexaniki
təcrübədə 16 cüt meyid bud sümüyü boynu sınığı modelində 7 mm
kanallı vintlərlə fiksasiya edilmişdir. Kontrol və təcrübə qruplarında
eyni miqdarda bud sümüyü başı istifadə edilmişdir. Təcrübə
qrupundakı vintlər kontrol qrupundan fərqli olaraq kasium fosfatla
gücləndirilmişdir. Ardından bud sümüyü başına tam yerdəyişmə və
fiksasiya çatışmazlığı əmələ gələnə qədər şaqüli vəziyyətdə
10mm/dəq sürətlə yüklənmə tətbiq edilmişdir. Təcrübə qrupuna
kontrol qrupuna nisbətən əhəmiyyətli dərəcədə daha çox qüvvət
tətbiq etmək lazım gəlmişdir.(Stankewich CJ, Swiontkowski MF,
Tencer AF, Yetkinler DN, Poser RD, 1996).
Von der Linden və əməkdaşları tərəfindən edilən biomexaniki
təcrübədə osteoparozlu proksimal bud sümüyü sınıqlarında dinamik
qalça vinti tətbiq olunması nəticəsində görülə bilən cut out-un
qabağının alınmasına səy göstərilmişdir. Cut out görülmə sıxlığı
müxtəlif məqalələrdə 1.1%-6.3% arasında göstərilmişdir. Təcrübədə
8 cüt meyiddən alınmış 50 mm-lik osteoparozlu bud sümüyü
proksimalı istifadə edilmişdir. Dinamik qalça vinti kontrol qrupunda
standart metodlarla bud sümüyü proksimalına qoyulmuşdur. Təcrübə
qrupundakı vintlər zəif axıcı PMMA ilə gücləndirilmişdir. Bud
sümüyü başlarına şaquli vəziyyətdə 2000 N qüvvət tətbiq edilərkən
kontrol qrupuna daxil olanların hamısında, təcrübə qrupundakıların
isə ancaq 50%-ində 5 mm-dən çox yerdəyişmə müəyyən
edilmişdir.(Von der Linden P, Gisep A, Boner V, Windolf M, Appelt
A, Auhm N, 2006).
Augat və əməkdaşları tərəfindən dərc edilən təcrübədə bud
sümüyü burma sınıqlarında tətbiq edilən dinamik qalça vintinin
ağırlaşması olan cut out nisbəti azaldılmağa çalışılıb. Bu təcrübədə 9
cüt meyid bud sümüyü istifadə edilib və dinamik qalça vinti
modifikasiya edilib. Modifikasiya edilmiş qalça vintinin yivli qismi
nazikləşdirilib və yivli hissəsində 3 ədəd 2 mm diametrində kanala
açılan dəlik yaradılmışdır. Sementin geri qaçmasının qabağını almaq
üçün isə yivli qisimdən proksimaldakı hissə genişləndirilib. Kontrol
qrupunda standart dinamik qalça vinti, təcrübə qrupunda isə
müəlliflər tərəfindən dizayn edilən vint istifadə edilmişdir. Təcrübə
qrupunda dizayn edilən vintin kanalından bud sümüyü başına 5 qr
zəif axıcı PMMA göndərilmişdir. Bud sümüyü başına şaquli
vəziyyətdə yük tətbiq edilərkən gücləndirilən qrupda 39% daha az
yerdəyişmə olduğu qeyd olunmuşdur.(Augat P, Rapp S, Claes L,
2002).
Təcrübəmizdə 48 ədəd bud sümüyü başı istifadə edilmişdir.
Bütün bud sümüyü başları bud sümüyü boyun sınığı keçirən
xəstələrdən alınmışdır. Alınan bud sümüyü başlarının oynaq
səthindən etibarən ən az 3 cm olmasına diqqət yetirilmişdir. Yerini
dəyişmiş subkapital sınıqların bitişmə ehtimalı çox az olduğu üçün
bu proseduranın gələcəkdə daha çox transservikal sınıqlara tətbiq
edilə biləcəyi düşünüldü.
Bud sümüyü başlarının Q-KT vasitəsilə mineral sıxlıqları ölçüldü
və oxşar iki qrupa bölündü. Bəzi məqalələrdə meyiddən alınan bud
sümüklərinin sağ və sol tərəfləri müqayisə edilmişdir.(Stankewich
CJ, 1996; Augat P, 2002; Von der Linden P, 2006). Bud sümüyü
başlarının eyni xəstədən alınması daha uyğun olardı, amma bu
miqdarda meyiddən alınmış bud sümüyü tapmaq çox çətinlik təşkil
edərdi. Təcrübədə istifadə edilən bud sümüyü başlarının Q-KT
vasitəsilə ölçülən SMS dərəcələri arasında əhəmiyyətli fərq olmadığı
üçün müqayisə edilməsinə bir əngəl görülmədi. Bəzi məqalələrdə
hətta sintetik sümüklər istifadə edilmişdir.
Kontrol qrupu olaraq 7 mm kanallı vintlər və təcrübə qrupu
olaraq isə dizayn etdiyimiz 7 mm yivləri üstünsə dəlikləri olan
kanallı vintlər istifadə edildi. Kontrol qrupunun olması təcrübənin
əhəmiyyətini artırdı. Dizayn etdiyimiz vint bir çox cəhəti ilə 7 mm
AO kanallı vintə oxşamasına baxmayaraq sümüyə tutunmasını
gücləndirən və sementin daha asan yayılmasına şərait yaradan
dəyişikliklər edildi. Vintin yivli qismi ətrafında sementin daha asan
yayılması üçün proksimaldan 7 mm başlayan yiv qismi distala tərəf
tədricən 5.5 mm-yə qədər nazikləşdirildi. Vintin yiv proksimalının
geniş olmasının sementin geri qaçmasını və sınıq xəttinə
yayılmasının qarşısını alacağı düşünüldü. Yivli nahiyədə olan 6 ədəd
2 mm diametrində olan dəliklər vint kanalı içindən təzyiq altında
verilən sementin çıxış nöqtələri üçün edilmişdir. Oxşar xüsusiyyətləri
olan dinamik qalça vinti Augat et al. tərəfindən dizayn edilmişdir.
Hər qrup öz içində üç bərabər qrupa bölündü və hər alt qrupda
səkkiz bud sümüyü başı istifadə edildi. Mineral sıxlıqları eyni və ya
oxşar başların pull out, maksimum ekstraksiya torqu və cut out
nəticələri müqayisə edildi. Vintin sümükdən boşalmasını incələyən
bu üç müxtəlif mexanizma eyni anda daha əvvəl heç bir təcrübədə
araşdırılmamışdır. Hər alt qrupda səkkiz bud sümüyü başının olması
təcrübə üçün kifayət etdi.
Müxtəlif məqalələrdə gücləndərmə üçün PMMA və kalsium
fosfat sement materyalları istifadə edilmişdir. PMMA və kalsium
fosfatın hər birinin özünə xas üstün cəhətləri var. Kalsium fosfat
inyeksiya edilə bilən, bioloji uyğun, eqzotermik olmayan, in situ
sərtləşən xüsusiyyətlər daşımaqdadır. Digər tətəfdən kalsium fosfat
sümükdən güclü olsa da PMMA-ya görə daha zəif bir materyaldır.
Kalsium fosfatın kompressiv gücü 55 Mpa olduğu halda PMMA-ın
isə ən az 90 Mpa olduğu bildirilmişdir.(Moore DC, 1997; Mattsson
P, 2005). Digər tərəfdən PMMA sərtləşərkən eqzotermik reaksiya
törədir. Ətrafa verilən istiliyin toxumalara zərər verərək sınıq
bitişməsinin qabağını alacağı və osteonekroz riskini artıra biləcəyi
qeyd olunmuşdur. Təcrübədə bud sümüyü başına vint kanalı içindən
1 ml PMMA göndərildi. 20 dəqiqə ərzində PMMA sərtləşərkən bud
sümüyü səthindəki istilik ölçüldü. Bud sümüyü başı səthindəki
hərarət 21.7ºC-dən 23ºC-yə qədər qalxaraq ortalama 1.3ºC artış
müəyyən edilmişdir. Bu dərəcədə istiliyin bud sümüyü başı
osteonekrozu törədəcək səviyyədə olmadığı qənaətinə gəlindi.
Dostları ilə paylaş: |