Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

sıryaqın . sıryağın. sığyağın. sağanağ. gur yağış.

sıryaqmur . sıryağmur. sığyağmur. bol, gur yağışlı, yağı.

sis . < siz. sız (< sızmaq. süzmək). 1. çiğ. şeh. 1. süz (> liz(fars)). sürük. süzük. sürüntü. (: sürsürə)

sısınmaq . sesinmək. səsinmək. sıysınmaq. səvsinmək. sevsinmək. səvsinirmək. sevsinirmək. sansırmaq. sanısırmaq. sınısırmaq. sartınmaq. nərsiyə, bir yana əğinmək, yenilmək, düşnülmək, üz tutmaq, qəsd edmək, meyillənmək, təmayül göstərmək. - bizim yeyib içib yatmağa çox sesinir. - göz könül öğrəşsə qana, əl yuşaqlığa savsıramaz. - o uşağı vurğalı sesindi. - yavaş yavaş gedməyə sesinir. - havalar soyuğa səvsənimiş artıq. - hirsindən vurmağa, əl açmağa sevsindi. - könlün nəyə sansırır. - oyuna (qumara) haçandan səvsindiz: meyilləndiz. - bu sansırışın (bu təmayül, meyilləniş) əlindən cana doydum:.

siskənmək . disginmək. səkinmək.

sısqa . çısqa. tısqa. pısqa. çusqa. çuşqa. püsgə. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

sıtğamaq . sıxdamaq. oğmaq. malamaq. - əl qolumu sıtğatdım.

sıtğar . sıyrılmış. çırmanmış. - qol qıçın sıtğar tutub keçəni suda ayaqladılar.

sıtğaşmaq . sıyğaşmaq. sıyraşmaq. sıyvanışmaq. çırmaşmaq. çımaylaşmaq. çımırışmaq. - hamı bilək topuq sıtğaşdı: hammı qıçın qolun çırmaladı. -

sitil . şitil. (< sütül). 1. körpə, yeni cücərmiş bitgi. 1. sütal. eğitimsiz. yoğursuz. mədəniyyətsiz. tərbiyəsiz. təməddünsüz.

sıtılmaq_. . sitilmək_. çıtılmaq. çitilmək. çatçılmaq. qırçılmaq. kəsçilmək. (> qosəstən(fars)). sökçülmək. didçilmək. - gözü sitiləsi.

sitirmək . sidirmək. südürmək. siymək. sitmək. işəmək.

sıtqalı . oysalı. qussəli. büksəli. tuxsalı. tıxsalı. tüstəli. tütsəli (< düd: tüstü). munğlu. darqın. könük. kədərli. matəmli. təəss

sıtqamaq . için çəkmək. munğlanmaq. büksələnmək. tuxsalanmaq. tıxsalanmaq. tüstələnmək. tütsələnmək (< düd: tüstü). oysalanmaq. qussələnmək. könüklənmək. mütəəssir olmaq. kədərlənmək. darılmaq.

sitqəq . sidgək. südgək. siygək. sitgək. işəyən qulu. işəgən. çox işəyən.

sıtma . ısıtma. isitmə. istim. histim. hıstım. isinmə. isiniş. ısınış. qızım. qızınış. acılıq. öfgə. hərarət.
(aestus(latin). . estus(latin). ).

sıtmağac . sıtmac. okaliptus ağacı.

sıtmaq_. . sitmək_. çıtmaq. çitmək. 1. didmək. qırmaq. kəsmək. sökmək. yencmək. 1. itmək. itələmək.
- sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.

sitriq . sitrik. sıtrığ. sığtırığ. salrığ. sınğın. singin. tumruş. (turş ru. əxmu).

sitsəq . sidsək. südüyün tutamayan, saxlayanmayan.

sıv . sığ. qıssa. - sığ görüşlü: qıssa görüşlü.

sıva . 1. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab(fars)). sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. rukeş. puşeş. sətr. duruğ. durğ. qiyafə. üzüş. üsbaş. üzgöz. 1. rəsm. dəb. 1. tərh.

sıva . cıva. cıvık. sıvık. sıvaşıq. sırnaşıq.

sıva . sıv. (sıl). nərsə üzərinə yapılan lay, qat, boya, şir. - otağların sıvın dəğişməliyik. - yapı təməldən dağılır, o sıva qayğısına qalıb.

sıvaq . zıvaq. zivək. zibək. 1. kəsgin. çapıq. atıq. 1. sıyaz, siyəz, duyqun, həssas çəkə, nuqdə. 1. canlı. yaşa dolu. can dolu. 1. hazir. amadə.

sıvalaq . sıvalağ. sıvalqaq. (sıvdıran, süzdürən asac). 1. sumaqbalan: sıvağalan. süzgəç. 1. ələk. oğuq, oğulmuş, döğülmüş nərsənin irisin narınından ayıran, incə tellərdən toxunb, qasnağa çəkilmiş ayqıt.

sıvamaq . sıvlamaq. sılamaq. (sıv!. sıva!. sıla!.). saypalamaq (özəlliklə duvarı, nərsənin üzərin kağazla qapalamaq). (kirəcləmək: ağartmaq. gəcləmək). laymanlamaq. boyamaq. (boya, lay, incə qatla) nərsə üzərin örtüksəmək, qaplamaq. -təməldən dağıq yapın sıvayıb, sırıtladılar bizə.

sıvamaq . suvamaq. 1. islatmaq. ıslatmaq. 1. nərsiyə daldırıb bələtmək. - onu söğüb söyüb sıvadı.

sıvarı . suvarı. sıvarma. suvarma. dem olmayan. (# dem).

sıvar_ingilis . sürü.

sıvarmaq . sıyırmaq. əlin, çəngəli nərsiyə salıb ilişəni yerindən qoparmaq. - ağacın yapraqların, dalların sıyırıb qoydu ora.

sıvaşmaq . sivişt, sirişt, sıvışt olmaq. sıvışmaq. sıvaşmaq. suvaşmaq. əl çəkməmək. yapışmaq. - bilməm nə istir, sivişt olub qopmur.

sıvatlığ . suvatlığ. yuvatlığ. 1. hamam. 1. hər nəyin yuğulan yeri. - xalça sıvatlığı. - araba sıvatlığı. - paltar sıvatlığı.

sıvatmaq . çırpıp əzmək. tapdatmaq. çeğnəmək. əzib yerə sərmək.

sıvazlamaq . sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. 1. oxşamaq. nazlamaq. sımarlamaq. şımarlamaq. tımarlamaq. tumarlamaq. 1. düzənləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. avutmaq. ovutmaq. təsəlli vermək. 1. nərsəni qayğırmaq. nərsiyə baxmaq.

sıvcın . sıvcın. 1. mum. şəm. 1. mum kimi yumuşaq olan. uysal.

sivələmək . səpələmək. incə incə yağmaq.

sıvı . sıv. suy. suvuy. sıvıl. sıvıs. sıvış. sıyı. sıy. suv. suyuv. sıyıl. sıyıs. sıyış. maye'.

sıvıq . cıvıq. zıvıq. suvuq. suyuq. sulu.

siviq . sivik. çivik. sivri, uzun olan.
- sivik çənəli. (- bu uşağ böyüdükdə sivik olacaq.

sıvıq . suvuq. suyuq. axıcı. qayılğan. 1. səlis. rəvan. 1. subatsız. güvənsiz. iradəsiz. mütəzəlzil. na ustuvar. 1. maye'. 1. kefli. məst. 1. qolay. silik. sadə. rahat. - suvuq iş. 1. qolay satılan, alınıb mal, nərsə.

sıvımaq . sıvınmaq. 1. (cıvımaq). suvunmaq. sulanmaq. 1. sırtılmaq. şımarımaq.

sivingir . > süyüngür. sunğur. şunqar. quşların ən alıcısı, ovcusu, itisi.

sıvırıqmaq . sıvırıqmaq. sıvığmaq. sırışmaq. sürüşmək. gizlicə qaçmaq, aradan çıxmaq.

siviş . sıvış. sıyış. qeyb. ğeyb.
((sivişgi: sıvışqı. sivşik. sıvşık. sıyşqı. sıyşık. qeyb ilə bağlı.
((sivişmək . sıvışmaq. sıyışmaq. qeyb olmaq. ğeyb olmaq.

sıvışıq . sırışıq. sarışıq. yapışqan. 1. bulaşıcı. bələşici. 1. rahatsız edmək.

sıvışıq . sırışıq. sıvnaşıq. sırnaşıq. sırınığ. sırıtığ. sırtığ. sürtük. yılışıq.

sıvışıq . sıvşıq. 1. süyüşük. yılışıq. yapışqan, dadlı olan. 1. suvşuq. şeh. nəmli. ıslaq. ritubətli.

sıvışmaq . 1. süzmək. süzüşmək. 1. sıyrılmaq. qaçışmaq. yavaşca axıb aradan çıxmaq.

sivişmək . civişmək. cücərmək.

sıvqa . sıvğın. sırğın. < sürgə. 1. səğə. savağ. sapağ. sağaq. 1. incə, uzun olan. - sıvqa boylu. 1. dal. çıpqa. qələmə.

sivrəq . sivrək. sivrəgər. qurnaz. qura. zirək. başlı. huşlu.

sivriq . sivrik. körpə, yeni cücərmiş, baş vermiş bitgi, nərsə.

sivrilmək . (suvrulmaq. zuvrulmaq. sürvülmək). uzamaq. uzanmaq.

sivrilmək . (suvrulmaq. zuvrulmaq. sürvülmək). uzamaq. uzanmaq.

sivsi . (> sipsi). 1. səpsə. iti, acı, ağılı söz, davranış. 1. ucu sivri, biz nərsə. 1. uclu nərsə. - sapın sivsin tapsam saplaram. 1. süpsi. süvsi. sovu. sövü. sovsu. sopus. sopsi. sobı. söbi. məxrut. qoni. üzü, biçimi uzunsov hər nə. 1. sıbızqı_. sığzıq. düdük. 1. siv. (ağızla çalınan) fışqa.

sivsi . sipsi. səvsi. səpsi. sipsivri. sipsivir. çox, aşırı sivri, iti.

sivsimək . sipsimək. səvsimək. səpsimək. sipsivrilmək. 1. itilənmək. 1. dik daşlanmaq. - onun nə gizli olan işi var ki, məni gördükdə sipsidi.

sıvsıt . bulaşıq. bələşik. kirli. şirə şırtıq.

sıy . ərməğan.

sıy . saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm. 1. ad. ünvan. - ustalıq sıyın almış. 1. tanıtış. tanıt. tovsif. tə'rif. - sıya sığmaz: sözə, tə'rifə gəlməz. 1. tanıtav. tə'rif hərfi. 1. arxa. yarqa. keyfiyyət. (sıylı: 1. arxalı. yarqalı. keyfiyyətli. tovsifli. 1. bəğənilmiş. mərğub. - sıysız: 1. tanıtsız. tanatsız. arxasız. yarqasız. keyfiyyətsiz. tə'rifsiz. tovsifsiz. 1. bəğənilməz. na mərğub).

sıy . sığ. 1. ödül. öğlətiş. iftixari verilən nərsə.
1. yalam. yalama. yeməcə. rüşvət. gəvik. gəvinc. gəvic. gəviş. qırvıt. qırtıq. kirtik. rüşvə. rüşvət. kisə. rüşvət. kisəçi. sortuğ. əmic. rüşvətxor. rüşvətçi.
qısdırma. qıstırı. sortutma. əmitmə. rüşvət. rüşvət vermə.
qırım. rüşvət.
((rüşvət . qapma, çay pulu. yasaq qazanc.
dilbasan. boğazbasan. bir gərçəyin, olağın, vaqeiyyətin tərsinə tanıqlıq üçün qoyulan para, nərsə. rüşvət.
((otarı . sıy. sığ. yalam. yalama. hörüş. hörünc. örüş. örünc. rüşvət.
qaparuz: çay pulu. salıvar. səlivər. rüşvət. yasaq qazanc, yaran, yaranc, yarac. - yedirmədən kəviş bu iş yerin tapmayacaq. - bu ölkədə qısdırmasız iş keçməz.
((qəviqçi . gəvikçi. gəvinçi. gəvicçi. gəvişçi. qırvıtçı. qırtıqçı. kirtikçi. rüşvəçi. rüşvətçi. küfdəçi. küvdəçi. köfdəçi. rüşvəçi. rüşvətçi. rüşvətxor.((otarıçı . sıyçı. sığçı. yalamçı. yalamaçı. hörüşçü. hörünçü. örüşçü. örüşçü. rüşvətçi. rüşvətxor.
otarmaq hörütləmək. hörələmək. sıylamaq. sığlamaq. saylamaq. yalatmaq. yalamatmaq. sortutmaq. əmitmək. rüşvət vermək. kisələmək. rüşvət, para vermək, düşmək.

siy . siğ. sıqqa. 1. heyvanı, çadırı bağlamaq üçün yerə çaxılan qazığ, uzun, yoğun çivi. 1. ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim. - dəmir siğ. - ağac siğ.

sıy . siy. yumurta ağının qabığı.

sıy . sıyıq. sırıq. 1. çox arıq, uzun boylu. 1. yonulmuş, incə, uzun, düz olan nərsə.

sıy! . sıt!. sızıt!. sıyıt!. işə!.

sıyam . 1. çıplaq. çırılçıplaq. lüt. 1. düz. yaza.

sıyam . sınam. sıman. sıdırqa. sıyırqa. sırqa. tapın. sadiq. sadə. silik. düz. bərbəzəksiz. süssüz.

sıyamaq . sıyğamaq. sığamaq. oxşamaq. nazlamaq. təltif edmək.

sıyamla . sınamla. sımanla. tapınla. sadiqanə. sədaqətlə. sadəliklə. silgitlə. düzlüklə.

sıyan . çəkən. mənyetik.

sıyanmaq . sıyğanmaq. sığanmaq. oxşanmaq. nazlanmaq. qırcanmaq.

siyasət nədir .
: yalan danışma. yalanlama. dolanırma (idarə edmə. idarələmə). savuşdıraraq, qavuşdıraraq sevindirmə, oyalama, baş qatma.

sıyaş . sıyğaş. sığaş. siyləş. sıylaş. oxşaş. nazlaş. təltif ediş.

sıycı . aşiq. şiftə. sevən.

sıycı . mehriban.

sıycın . şadman. şadan. 1. sürən. şadlıq. yarğaşlıq. məsərrət. xoşnudluq. xoşallıq.

sıydınmaq . işəmək. südük (süydük, sıydık) atmaq.

sıydırmaq . sıdırtmaq. sevdirmək. söydürmək. istətmək. məhbub edmək.

siydirmək . işətmək. - siydirgən darı: işəyə aparan dava.

siyə . sıya. olaraq. üzrə. - maq üçün. - kəsəsiyə: kəsmiş olaraq. - öləsiyə: ölmüş olaraq. - gedəsiyə: gedəsi olaraq. gedmək üzrə. - gələsiyə: gələsi olaraq. - tutasıya: tutmuş olaraq. - çıxasıya: çıxmış olaraq.

siyəcən . siğəcən. sütəcən. (1. < sığallamaq: oğmaq. 1. < savallamaq: qoğarıb götürmək. 1. < sürtmək). can sürtən kisə. yunaq kisəsi.

siyəmək . sığamaq. siləmək. oxşamaq. nazlamaq. - üz gözün siyədi.

sıyı . kimi. - hamı onu usta dəmirçi sıyı (kimi) dəng alır

sıyı . sığı. sıyı. sıyıl. sahil. yar (suyun yuğub apardığığ yer). qıyı. yalı.

sıyıq . 1. içi boş. çürük. - sıyıq qoz. 1. pozuq. xərab. - sıyıq saat.

sıyıq . 1. qıyıq. uzun, yoğun iğnə. çuvaldız. 1. suyuq. suyuğaş. suyğaş. şorba.

sıyıq . sıyın. düz. cansız. sadə. - sıyın çöl. - sıyın saç: saf tük.

sıyıq . sızıq. kotun, paltovun, əbanın iki tayından hər biri.

sıyıqlamaq . çalmaq. 1. soymaq. lütləmək. açmaq. 1. oğurlamaq.

sıyıqlanmaq . çalınmaq. 1. soyunmaq. lütlənmək. 1. oğurlanmaq.

sıyıl . ağzı gən olan qab, nərsə. (# sığıl: ağzı dar olan qab, nərsə. )

sıyıl . sevil. söyməli.

sıyıl . sıylı. sıyca. sıycığ. sevil. söyülü. dürdanə. əziz. məhbubə. mə'şuqə. canan.

sıyılıq . sıylığ. sıyınlıq. çınlıq. şənlik. söyünlük. sevinlik. şadlığ. tərəbnaki.

sıyılmaq . sıypalmaq. sürüşmək. süvüşmək. züvüşmək.

sıyıltırım . sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən. 1. gəriş. kəriş. ağır, iti yoxuş. sinəkeş. 1. böyük, düz, qayaq qaya. 1. seldırım. dərədən təpədən aşıb, yol üstü götürən ağır coşqun, sel.

sıyım . dosluğ. əlaqəmətlik. pərəstiş.

sıyım . sım. sim. tel.

sıyın sıyın . şad o xurrəm.

sıyın . xudumani.

sıyın . sırın. sızın. uzun. - sırın tarla: uzun tarla.

sıyınc . sıtıc. söyünc. sevinc. müjdə. nəqid.

sıyınc . söyünc. sövünc. yarınc. müjdəlik. muştuluq. bəşarət.
- sıyınçı: söyünçü. sövünçü. süyünçü. yarınçı. müjdəçi. muştuluqçu. bəşarətçi.

sıyıncı . sıytıcı. söyünən. sevingici.

siyinçi . sinçi. ayğaqçı. ayğac. casus. dil avçısı.

sıyındırmaq . sıytıtmaq. söyündürmək. sevindirmək. şad edmək.

sıyınqac . sıytınqaç. söyüncək. sevincək

sıyınmaq . sıytınmaq. söyünmək. sevinmək. şad olmaq. öğünmək. öğlənmək.

sıyıp seçmək . sevib seçmək.

sıyıp . sıyap. sığap. sap. saf. düz.

sıyıpqarmaq . sıpqarmaq. çıpqarmaq. başa çəkmək.

sıyır . - sıyır sıyır: sinə sinə. yavaş yavaş. - keçən üç gün sıyır sıyır yağış yağdı.

sıyır . sevər. tamada. tərəfdar. yançı. aşiq. pərəstəndə.

sıyırcı . sırpıcı. siyirgi. sıypıc. süypüc. sürpüc. süpüc. süpürgə.

sıyırdaq . sıyırdağ. sığırdağ. sığırlağ. sıydağ. sığdağ. sığlağ. sığınan yer.

sıyırıq . sıyrıq. istiriptiz.

sıyırqa . qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac.

sıyırqa . sırqav. sıdırqa. 1. tək rəng. boydaş. sadə. yazı oyasız. nəxşəsiz. - sırqa gəzləmə, parça. 1. durmadan. dalbadal.

sıyırqaç . sıyırqa. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə. 1. kürək. 1. sürgü. sırpı. silgi. rəndə.

sıyırqaq . sırğaq. yuxusuzluq. şe'r.

sıyırqan . sıyırğan. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. 1. arıdan. ardan. arçaqıl. arçıqul. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan. 1. sızan. süzən. tanğıtan. təsfiyə edən. 1. sürgü. sürüdən. sürgüdən. sürgütün. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil.

sıyırqı . toxumada ipləri tutan ağac.

siyirqin . siyirgin. sirgin. sırqın. sıpqın. bezgin. bıqqın. yartmaz. yarşımaz. na razı. - öz yaşamından sırqın biri.

sıyırma . siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). 1. böyük oraq. 1. sayavan. böyük çardağ. üstü çatılı, qapalı yer. qoruluq. - qışın arabaları sırqıya soxur. - sırqı parking. 1. həfdə bazarı, aylığ bazarı kimi keçəri olub, böyük alanda qurulan üstü örtülü bazar. 1. dam qırağlarında düzülən herə, hörə.

sıyırmaq . 1. nərsəni üzdən yırtmaq, cızmaq, qoparmaq. 1. çəkib gedmək. uzaqlaşmaq. 1. bir olayın, işin son, arda qalan bölümünü götürmək, qurtarmaq, bitirmək, üzmək. - onun son yumruğu canın sıyırdı: üzdü. 1. çıxarmaq. açmaq. - geyimlərin sıyırdı. 1. kötü bir durumdan, çarpı zərərə uğramadan qurtarmaq.
- qılıc sıyırmaq: qılınc çəkmək.

sıyırmaq . sıvırmaq. sivirmək. siyirmək. (qayırmaq: züvdürmək).

sıyırmaq . sıyqırmaq. sidirmək. siyirmək. silmək. tıraşlamaq. taraşlamaq. (təraşlamaq(fars)) < sıyaşlamaq. nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.

sıyırmaq . sıymalamaq. sıtğalamaq. sırmalamaq. siymələmək. sirmələmək. siğmələmək. siğgələmək. çiğmələmək. çırmalamaq. çıymalamaq. çığmalamaq. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı.

sıyırmaq . sıyrırmaq. siyirmək. sıypırmaq. süypürmək. sürpürmək. səvpürmək. süpürmək. nərsəni üzdən süpürmək, siligirmək. (# sızrırmaq. sızırırmaq. )

sıyırmaq . sıytırmaq. (qoşub göndərmək). qoşmaq. tapşırmaq. - uşağı kimə sıyırdın gəldin.

sıyırmaq . üzdən qazmaq. - dərim sırıldı.

siyirmə biçmə . taxılın yalnız başağın üzmə.

siyirmək . siyipgərmək. nərsəni dibinəcən tökətmək, işlətmək.

siyirmək . zivirmək. 1. süzürmək. axıtmaq. 1. süpürmək. silmək. bitirmək.

sıyırpı . sırpı. siyrpi. sıypı. süypü. sürpü. süpü. süpürmə işi.

sıyırt . sıyrıt. sırıt. 1. sıyırma. sıyırtma. zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti. 1. sıyrıq. sıyma. sıma. simə. səmə. arın. təmiz. mə'sum. teyxa. xalis.

sıyırtlamaq . sıvırtlamaq. sıfırtlamaq. siyirtləmək. arıtlamaq. təmizləmək. saylamaq. paklamaq.

siyiş . sidiş. siyiş. südüş. şüşüş. işəş. işəmə.

sıyışmaq . sıymaq. sımaq. sevişmək. 1. sevmək. eşq vərzidən. maaşiqə edmək. 1. alışmaq. ısınmaq.

sıyıtmaq . sevdirmək. istətmək. əzizlətmək.

sıyıtmaq . sırıtmaq 1. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək. 1. gözə çarpmaq. yamaq olmaq. tutmamazlığı, yaraşmazlığı, uyqunsuzluğu açıqca görünmək. - burda sıyıtan bir nə görülmədi. - bu boya üzərində sarı sırıtır. 1. daşlanmaq. disginmək. səkinmək. şaşırtmaq. təəcüblənmək. - onu orda gördüyümə çox sıyıtdım.

sıyqaq . sıyğaq. sığqaq. qırınca. qırışqa. qarınca. qarışqa.

sıyqaq . sıyğaq. sırğaq. sərgək. 1. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. həssas. 1. zirək. ayğaq. ayın. aylın. huşyar. 1. quşqaq. səyrək, yüngül yuxulu.

sıyqaqlanmaq . sıyğaqlanmaq. sırğaqlanmaq. sərgəklənmək. 1. sıylaşmaq. sıylanmaq. siyləşmək. siylənmək. həssaslanmaq. 1. ayğaqlanmaq. ayğanmaq. ayınmaq. aylınmaq. zirəklənmək. huşyarlanmaq. 1. quşqulanmaq. quşqulu olmaq. yuxusu qaçmaq.

sıyqaqlıq . sıyğaqlıq. sırğaqlıq. sərgəklik. 1. həssaslıq. 1. ayğaqlıq. ayınlıq. zirəklik. huşyarlıq. 1. quşqaqlıq. səyrək, yüngül yuxululuq.

sıyqamaq . sıyqatmaq. yarqamaq. yarqatmaq. yalqamaq. yalqatmaq. qıyıtmaq. məhəbbət, yardım edmək.

sıyqılıq . sığılıq. sevimli. sevgilik. dosdallı.

sıylac . sıylaçı. sığlaçı. saylac. saylaçı. 1. qonağçıl. qonaq sevən. mehman dust. 1. qonağçı. satulçı. pəziralıq edən. alğan (# alğın: qonaq) mizban. 1. hörmət quzar. 1. övüncü. güvənci. qıvancı. fəxr duyan. faxir. pərəstiş kar.

sıylamaq . 1. qonağ, mihman edmək. - bir çaya belə sıylamadı. 1. əzizləmək. girami, ərcmənd, e'zaz edmək.

sıylamaq . 1. sıya, dur, tür, bur, sifət, üz taxmaq. tanğıtmaq. tanıtmaq. tanatmaq. tovsif, tə'rif edmək. - bu davranışı necə sıylamaq olur. 1. təhsin, sitayiş edmək.

sıylamaq . sığlamaq. saylamaq. 1. sovğat, töhvə götürmək. (sıysak: sıyçı: sovğat, töhvə sevən). 1. ödülləmək. iftixari bir nərsə vermək. 1. övünmək. güvənmək. qıvanmaq. fəxr, iftixar duymaq.

sıylamaq . sığlamaq. sığzalamaq. cəzalanmaq. səzalanmaq. ikram, padaş, mukafat edmək.

sıylamaq . sıyğamaq. sılamaq. sığamaq. sığlamaq. sıypalamaq. saylamaq. sevləmək. oxşamaq. sıypamaq. ərikləmək. ərişləmək. əriçləmək. ərisləmək. məhəbət, mehribanlığ, mulayimət edmək.

sıylanc . sığlanc. saylanc. övünc. güvənc. güvəncə. qıvanc. qıvanca. fəxr. iftixar.

sıylanmaq . saylanmaq. paklanmaq. arınmaq. suçdan, qıtsırdan, günahdan arınmaq.

sıylav . sılav. 1. girami daşt. 1. ərciş. ərtiş. ərşit. e'zaz. ehtiram. iclal. 1. sovğat. buyruq. nəsib. qismət. - özüvə sılav olsun: 1. özüvə nəsib olsun. 1. bizə gərək değil.

sıylav . tanıtav. tə'rif hərfi.

sıylava . sıylat. (silvə). ülgüc, tixə çeşiti.

sıylıq . sıyı. sıyqı. sıtıq. sıyım. sevərlik. söygü. sevgi. eşq. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət.

sıylıq . sürğat. 1. sürən. yürən. yürün. öğrün. şölən. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət. 1. ərməğan. yağlıq. yağırlıq (rəhmət).