Radial immunodiffuziya usuli
Immunoglobulin (M, G, A) maxsus spesifik zardob tutgan
agarga diffuziya qilinadi va unda kengligi immunoglobulinlarga
mutanosib keluvchi presipitatsiya halqasini hosil etadi.
Reaktivlar:
1) 0,2 mmol/l barbital bufer (5,52 g 5,5-g-Dietilbarbitur
kislotasi (veronal)ni isitib turib 300 ml, distillangan suvda eritiladi,
unga 35,04 g 5,5–dietilbarbitur kislotasining natriy tuzi (medinal)
qo‘shiladi, eritiladi va distillangan suv bilan hajmi 1 ga yetkaziladi);
2) 10 B qora amid eritmasi (1 g 10B qora amidni 100 mlmuz
sirka kislotasida eritiladi va 1 ml hajmga qadar distillangan suv
quyiladi. Tayyorlangan bo‘yoqni 12 soatdan so‘ng qog‘ozli filtrdan
o‘tkaziladi);
3) bo‘yoqni yuvib tashlash uchun suyuqlik (170 ml muz sirka
kislotasiga 1 l hajmga qadar distillangan suv qo‘shiladi);
4) natriy xloridning izotonik eritmasi.
Ingredientlar:
1) monospesifik va standart zardoblar (tayyor to‘plam sifatida
chiqariladi);
2) sinaluvchi zardoblar.
Oldindan 3% agar eritmasi tayyorlanadi. Muzlatgichda bir oy
saqlanishi mumkin. Yaxshisi 3 % agar eritmasini kichik miqdorda
tayyorlash maqsadga muvofiq. Bu maqsadda og‘zi keng kolbaga 3
g agarni solinadi va idishning cheti (devori) bo‘ylab asta-sekinlik
bilan 50 ml barbital buferini quyiladi; kolbani 50 °C haroratli suv
hammomiga joylashtiriladi, so‘ng qaynashgacha olib boriladi. Bu
kolbani vaqti-vaqti bilan chayqatib turib, ichidagilarni to‘la erishiga
erishiladi, so‘ng 2 ml mertiolat eritmasi qo‘shiladi va barbital buferi
yordamida hajmi 100 ml belgiga qadar yetkaziladi. Eritma mutlaqo
tiniq bo‘lmog‘i lozim.
Aniqlash tartibi.
Oldindan tayyorlab qo‘yilgan 3% agar
eritmasini suv hammomi ustida (56°C da) suyultiriladi. Quruq
80
va toza, suv hammomida bo‘lgan probirkalarga 4,5 ml dan 3%
agar eritmasi quyiladi. Monospesifik zardoblar suyultiriladi.
Buning uchun odam immunoglobuliniga qarshi zardob tutgan
ampula ochiladi. Zardob to‘la erishi uchun har bir probirkaga 1
ml dan distillangan suv qo‘shiladi. Ampulada ko‘rsatilgan A, G,
M immunoglobulinlar zardobining titri hisoblanadi va antizardob
barbital buferi bilan shunday suyultiriladiki, uning titri ampulada
ko‘rsatilgandagiga nisbatan ikki marta ortiq bo‘lsin. Masalan,
ampulada ko‘rsatilgan IgA–ning titri 1:20 ga teng; bunday holda
1:10 nisbatda suyultirma tayyorlanadi, ya’ni 0,5 ml antizardobga 4,5
ml barbital buferi qo‘shiladi; 0,5 ml aralashma olib tashlanadi. G va
M antizardoblar bilan ham xuddi shunday ishlar amalga oshiriladi.
Probirkalarni suv hammomiga o‘rnatib, so‘ng zardobning har bir
suyultirmasidan alohida, isitilgan pipetka bilan 4,5 ml dan olib uni
tegishli 4,5 ml 3% agar eritmasini tutgan probirkaga qo‘shiladi;
probirkani diqqat bilan aylantirib aralashtiriladi. Natijada o‘zida
antizardoblar eritilgan 9 ml 1,5% agar eritmasi olinadi. Probirkalar
suv hammomida 56 °C sharoitida 10 daqiqaga solindi.
Bir necha toza va quruq o‘lchamli 9x12 shisha plastinkalar
(qayta yuvilib tozalangan fotoplastinkalardan foydalanish mumkin)
ning chapdagi yuqori burchagidan boshlab A, G, M belgilar qo‘yib
chiqiladi. Yong‘ich alangasida oldindan isitilgan plastinka yuzasiga
shisha tayoqcha yordamida qizitilgan 3% agar eritmasi (zaxiradagi
probirkadan) solinadi. Agar sovigach, uning ustiga qalinligi 1 mm
P–simon shakldagi ramka (metalldan yoki pleksiglasdan qilingan)
joylashtiriladi. Bu komplektni har tomonlama qisqich bilan ushlab
olinadi. Shishalar orasida baladligi 1 mm bo‘lgan sath oraliq hosil
bo‘ladi. Hajmi 10 ml, oldindan spirt lampasi ustida isitilgan pipetka
bilan tegishli zardobli 1,5% eritmasidan 9 ml dan quyib chiqiladi.
Bunda nihoyatda ehtiyotkorlik bilan shishalar oralig‘ining biror
nuqtasida pufaklar hosil bo‘lishiga yo‘l qo‘ymay, mumkin qadar
zudlik bilan eritma quyiladi. Plastinkalarni 30–40 daqiqa xona
haroratida qoldiriladi. Agar sovigach qisqichlarni va trafaret
81
ustidagi shishani asta-sekinlik bilan yaxlitligini saqlagan holda
buzmay olinadi. P-simon shakldagi plastinka-ramka ham olib
tashlanadi. Qolgan plastinkalarga ham xuddi ushbu tarzda ishlov
beriladi. So‘ng tekshirish uchun tayyor bo‘lgan shishalarni. navbati
bilan kartondan yoki qalin qog‘ozdan tayyorlangan, belgilar
qo‘yilgan (ular bo‘yicha agarda chuqurchalarni kesib-chiqiladi)
shablon (nusxa)ga joylashtiriladi. Plastinkalarni shablondan surmay
teshgich yordamida agarda chuqurchalar hosil qilinadi, ularning
teshigini diametri 2 mm. bo‘ladi. Bu ishni nihoyatda extiyotkorlik
bilan hosil bo‘ladigan chuqurchalar chekkasini shikastlamaslikka
harakat qilib bajarish lozim. IgA va Glarny aniqlash uchun
mo‘ljallangan plastinkalardagi chuqurchalar orasidagi masofa
bir-biridan 20 mm. uzoqlikda, IgM uchun mo‘ljallangani esa
yaqinroq bo‘lishi kerak, shu sababli ham IgM ni aniqash uchun
boshqa plastinkadan foydalaniladi, bu antizardob bilan quyiladigan
reaksiyada hosil bo‘luvchi halqa kichik o‘lchamga ega bo‘ladi.
Chuqurchalardan agarni rezina ballonli Paster pipetkasi yordamida
surib olinadi. Standart zardobli ampula ochiladi va unga avval 1
ml. distillangan suv qo‘shiladi. Standart zardobni barbital bufer
yordamida 1:2, 1:4, 1:8 nisbatda suyultiriladi. Plastinkalarning
birinchi qatoridagi chuqurchalarga A, G, M immunoglobulinlarni.
aniqlash uchun mo‘ljallangan standart zardobni eng ko‘p nisbatda
suyultirilganidan boshlab qo‘shib chiqiladi. Muzlatgichdan
olib eritilgan (muzsizlangan) sinaluvchi zardobni barbital bufer
yordamida: lg G, lg A uchun – 1:3 (1:2), IgM uchun esa–1:1 (yoki
mutlaqo suyultirmay) nisbatda suyultiriladi va zardobni tekshirish
asbobining chuqurchalariga dazator yordamida o‘tkaziladi.
Zardob qo‘shib bo‘lingach plastinkalarni namli kameraga
qat’iy gorizontal holatda joylashtiriladi va xona haroratida yoki 4
°C sharoitida saqlanadi.
Natijalarni hisobga olishni lg G, IgA uchun 24 soatdan so‘ng
IgM uchun, 48 soatdan so‘ng qora fonda yonboshdan tushuvchi
yorug‘likda amalga oshiriladi.
82
Eslatma. Natijalarni hisoblashni preparatlarni kyuvetada
qora amid 10B bo‘yog‘i bilan 10–15 daqiqa bo‘yash va so‘ngra
ularni sirka kislotasining eritmasida 4–5 daqiqa, tiniq eritma hosil
bo‘lguncha yuvib tashlab va quritilgandagina amalga oshirilishi
mumkin. Bo‘yashdan oldin preperetlarni reaksiyaga kirishmagan
oqsillardan ikki kun mobaynida reaktiv hamda filtrlovchi qog‘ozni
uch marta almashtirib, natriy xloridning izotonik eritmasi bilan
yuvib tozalash lozim.
Halqalarning diametri maxsus chizgich yoki shtangensirkul
yordamida o‘lchanadi. So‘ng yarimlogarifmik qog‘ozda, har bir
immunoglobulin uchun alohida grafik (chizma) tuziladi (har yangi
standart zardobdan foydalanilganda buni yangidan tuzib chiqish
kerak).
Ushbu maqsadda absissa o‘qida standart zardob halqasining
diametri, ordinat o‘qida esa standart zardobning har bir
suyultirmasidagi immunoglobulinning ma’lum miqdori aks
ettiriladi. Hosil bo‘lgan nuqtalar to‘g‘ri chiziq bilan tutashtiriladi.
Sinaluvchi zardobda immunoglobulin, miqdorini aniqlash uchun
absissa o‘qida sinalayotgan zardobning presipitatsiya halqasining
diametri aks ettiriladi. Perpendikulyarni kesib o‘tguncha tiklanadi
va uni ordinata o‘qidagi proyeksiyasini belgilanadi. Olingan
o‘lcham 1 ml da milligrammda va 1 ml da Halqaro birlikda
ifodalangan immunoglobulinning miqdoriga to‘g‘ri keladi. So‘nggi
natijani grammda 1 l ga nisbatan hisobda ifodalab begilanadi.
Sog‘lom odam qon zardobida immunoglobulinlar konsen-
trasiyasi (g/l–da) quyidagini tashkil etadi: IgM – 0,5–2,8; 1g G- 6
– 1–6; IgA - 1–5.
IgM toksoplazmoz, qizilcha, sitomegaliya, kasalligida aniqlanadi.
Kamayishi esa kombinirlangan immunodefitsit (immunotaqchillik)
holatlarda, ichakning oqsillarni yo‘qotilishi bilan kuzatiluvchi
birlamchi va ikkilamchi buzilishlarida, immunodepressiv vositalar
bilan davolashda va h.k. kuzatiladi. IgG ning ko‘payishi jigarning
surunkali o‘rtacha va surunkali kechuvchi infeksion kasalliklarida
83
kollagenozlarda aniqlanadi; kamayishi esa gipogammaglobuli ne-
miya, kombinirlangan immunodefitsit holatlarda, immunodepress lar
bilan davolashda va h.k. kuzatiladi. IgA miqdori jigarning surunkali
kasalliklarida, infeksiyalarda ortishi mumkin, IgA va IgG ning
miqdori mielom kasallikda ortadi, kamayishi esa kombinirlangan
immunodefisit kasalliklarda, teleangiektaziya, immunodepressiv
vositalar bilan davolash vaqtida kuzatiladi.
XX asrning 80-yillarida birinchi marta orttirilgan immun
tanqisligi sindromi (OITS) kasalligi aniqlanguncha, “venerik
kasalliklar” deganda sifilis, gonoreya, yumshoq shankr, venerik
limfogranulematoz va donovanoz kasalliklari tushunilar edi. Lekin
JYBYUK epidemiologik ko‘payib ketib, dunyoda har yili faqat
ro‘yxatga olinganlar soni bir necha yuz million va bugungi kunda
OITS bilan zararlanganlar soni 42 million bo‘lgani holda, faqatgina
2002-yilda OITSni yuqtirib olganlar soni 5 millionga yetdi, undan 3
million bemor nobud bo‘lganligi nafaqat sog‘liqni saqlash tizimini,
balki butun odamzodni bor imkoniyatlarini yig‘ib, bu dolzarb
muammoning yechimini topishga majbur qilyapti.
Oxirgi yillar OITSga qarshi olib borilgan kurash yutuqlari
(virus genomini aniqlash, uning klinika va patogenezini aniq
bayon qilish, epidemiologiyasi, immun sistemadagi o‘zgarishlarni
va OITS bilan birga ketuvchi kasalliklar xarakteristikasini berish)
shuni ko‘rsatdiki, qaysidir kasallik bemor terisi yoki shilliq qavati
butunligini buzib kechsa, u OITS virusini bemordan sog‘ odamga
yuqish imkoniyatini bir necha o‘n marta ko‘tarar ekan. OITSning
asosiy yuqish yo‘li jinsiy yo‘l bo‘lgani uchun ham, teri shikastlanishi
ko‘proq jinsiy a’zolarda yoki atrofida bo‘lishi bilan kechadigan har
xil kasalliklarni OITS tarqalishidagi aniq o‘rnini ajratib ko‘rsatish
uchun va unga qarshi effektiv kurash tashkil qilish uchun bugun
“jinsiy yo‘l bilan yuqadigan kasalliklar” termini kiritildi. Bu termin
bilan 24 ta va undan ko‘proq kasalliklar ataladi.
Diagnostikasi va profilaktikasi. Tashxis imkoni boricha laborator
tekshirishlarga asoslanib qo‘yilishi lozim. Buning sabablari:
84
– simptomsiz infeksiyalar juda ko‘p uchraydigan holat bo‘lib,
ularni faqat ma’lum laborator tekshirishlar asosida inkor etish
mumkin;
– tashxisni tezda aniqlash zarur, chunki u bemorlarga va jinsiy
sheriklarga yoki farzandlariga jiddiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin;
– ratsional davoni tanlash uchun, ayniqsa, mikroorganizmlarning
doriga chidamliligini aniqlash imkoniyati bor tashkilotlarda;
– qo‘shimcha testlar o‘tkazish kerakligini yechish uchun
(davolanganlik testi);
– infeksiyalar registratsiyasining aniqlik darajasini oshirish
va epidemiologik ma’lumotlarni sog‘liqni saqlash organlarining
ma’lum bo‘limlariga yetkazish;
– tashxisni, bemor oldida mikroskop va boshqa metodlar orqali,
dastlabki konsultatsiya davrida qo‘yish mumkin.
Hozirgi vaqtda OIV tashxisida ikki bosqichli yondashuv
qo‘llaniladi. Bilvosita va to‘g‘ridan to‘g‘ri testlar. Bilvosita testlar
bemorning qonida OIVga qarshi o‘ziga xos antikorlarni aniqlashi
mumkin, to‘g‘ridan to‘g‘ri testlar esa OIVning o‘zini aniqlashga
va organizmga virus yukining darajasini aniqlashga yordam beradi.
OIV diagnostikasi quyidagi laboratoriya testlarini o‘z ichiga oladi:
• Immunoferment tahlil
• Immunoblot (immun blotting).
Quyidagi testlar ham qo‘llanilishi mumkin:
• IXA ekspress testi (immunoxromatografiya).
• PZR (polimeraza zanjiri reaksiyasi).
Polimeraza zanjiri reaksiyasi (PZR)
PZRning boshqa diagnostika usullaridan asosiy farqi shundaki,
test tizimi virusning DNKsini aniqlaydi. Uning yordami bilan hatto
bitta virusli zarralar ham aniqlanishi mumkin. Usulni qo‘llash
mumkin bo‘lgan infeksiya faktidan keyin 5-kuni 80% aniqlikka
erishish mumkin.
PZR usulining yuqori sezuvchanligiga qaramasdan, OIVga
nisbatan past diagnostik sezgirlikka ega, bu virus genomining
85
o‘zgaruvchanligi bilan izohlanadi. Shuning uchun bu usul aniq
tashxis qo‘yish uchun ishlatilmaydi.
OIVning yangi va muqobil diagnostika usullari
Yaqinda Pitsburg universiteti tadqiqotchilari yashirin viruslarni
aniqlash uchun yangi yuqori sezgir test – TZA testini ishlab
chiqdilar. Bu bemorning kamroq vaqtini va qonini talab qiladi.
TZA ning ishlash prinsipi faqat virus replikatsiya qilinganida
faollashtirilgan genni qidirishga asoslangan.
Qon namunalarini OIV antitelalarga IFAda tekshiruv uchun
yetkazish uchun talablar:
1. Qon namunalarini yetkazish maxsus transportda va maxsus
shu maqsad uchun ajratilgan va tayyorlangan maxsus kiyimdagi
(xalat, qalpoq yoki ro‘mol) muassasa medpersonali tomonidan
amalga oshiriladi. Materialni haydovchi yoki tibbiyot xodimi
bo‘lmagan odamdan yuborish taqiqlanadi.
2. Materialni jamoat transportida tashish qat’iyan man etiladi.
3. Qonli probirkalar sentrifuga probirkalarida shtativga
o‘rnatiladi. Har bir probirkaga oynaga yoziladigan qalam bilan tartib
raqami yoziladi. Probirkalar soni va ular raqami yo‘llanmadagi
ro‘yxatga to‘g‘ri kelishi kerak. Shtativlar biksga, metallik konteyner
yoki muzlatgichli sumkaga joylashtiriladi.
4. Yo‘llanma 2 nusxada O‘zbekiston Respublikasi SSV
buyrug‘i bilan tayinlangan shaklda to‘ldiriladi. Yo‘llanmalar
alohida paketga solinib, so‘ng qonli biksga joylashtiriladi.
5. Nazorat tekshiruv uchun birlamchi – seropozitiv IFA
zardoblarni yetkazishda alohida 1 ilovaga asosan tekshiruv sanasi,
diagnostikum turi, seriyasi, o‘tkazilgan tahlillar natijalari keltirilgan
yo‘llanmalar 2 nusxada to‘ldiriladi. Yo‘llanmada albatta “birlamchi”,
“qayta”, “dispanser” yoki DV (dispanser VICh), “nazorat” belgilari
qo‘yilishi shart. Zardob joylashgan polietilen bir martalik probirkalarda
probirka raqamidan tashqari tekshirilayotgan familiyasi yozilishi shart.
6. Tekshiruv uchun iloji boricha muzlatgichda saqlanadigan
zardob yuborilishi kerak. Muzlatgichda zardob yuborilgunga qadar
86
5 kundan ortiq saqlanmasligi kerak. Agar qondan zardob ajratilish
imkoni bo‘lmasa, u holda qon olingan keyin 24 soat ichida yetkazilishi
kerak. Qon ham yuborilishdan oldin muzlatgichda saqlanishi kerak.
7. Qon 3–5 ml miqdorda olinadi, yetkazib beriladigan zardob
miqdori 1.0 ml dan kam bo‘lmasligi kerak.
8. Tekshiruv uchun keltirilgan zardob tekshiruv tugatilguncha
va oxirgi natija berilguncha saqlanishi kerak.
Dostları ilə paylaş: |