1. Danışan tərəflərin bir-birindən asılılığı 2. Əməkdaşlıq strategiyası 3. Rəqabət strategiyası 4. Kompromis nədir? 5. Danışıqların taktikası və növləri Danışıqlar daim inkişafda olan, zaman keç-dikcə zənginləşən və əslində dəyişməz qalan bir anla-yışdır. Təkzibolunmaz ən böyük həqiqət ondan iba-rətdir ki,danışıqlar diplomatiyanın əbədi, beynəlxalq münasibətlərin isə ən universal alətidir. Böyük tətbiqi mahiyyət daşıyan danışıqların sırf nəzəri meyarları olmadıgını nəzərə alsaq bu prosesin daha effektiv və səmərəli olmasına təminatın nədən qaynaqlandığı sualına cavab tapmalıyıq. Danışıqarda ən qısa yolla məqsədə naıl olmaq üçün mümkün vasitələrin səfər-bər olunması vacibdir.Deməli, ”danışıqlar strate-giyası” real zaman bicimihdə ümidverici sonluğa təminat verən və uzun illərin təcrübəsində özünü doğruldan çevik diplomatik gedişlər kimi başa düşülməlidır. Təbii ki, stragiya forması danışıqların start nöqtəsində dayanır və prosesin sonrakı bütün mərhələlərində davranışın meyarına çevrilir.
Danışıqlarla bağlı elmi mülahizələrdə belə bir hipoteza mövcuddur ki, danışan tərəflər bir-birindən asılıdır və tərəflərin hər bırı öz maraqlarını qorumağa çalışır. Son qənaət danışıqların ümumilikdə para-metrlərini aşağidakı şəkildə müəyyənləşdirməyə im-kan verir:
1 . Tərəflər qarşılıqlı asılıdır; 2. Tərəflər öz maraqlarını ortaya qoyur; 3. Tərəflər arasında güc fərqi yoxdur. Belə qənaətə gəlməliyik kı, bu ardıcıllıqda tərəf-lərin bərabərhüquqlu suveren subyektlər olması önə çəkilmişdir.Reallıqda güc bərabərliyi şərti xarakterli anlayışdır.
Həm danışıqlar ərəfəsində, həm də danışıqların gedişində taktika və strategiyanın seçilməsi bir sıra obyektiv və subyektiv faktorların təsirindən kənar de-yildir.Obyektiv faktorlar arasında ən başlıcası mə- qamdır. Daha sonrası tərəflərin start nöqtəsindəki vəziyyəti, problemə yanaşma tərzi və s. kimi vacib faktorlar götür-qoy edilməlidir. Subyektiv faktorlar daha çox tərəflərin danışıqların gedişi ilə bağlı təsəvvürləri, nəticə ilə baglı ümidlər, danışıq aparanın səxsi keyfiyyətləri, ünsiyyət qurmaq bacarığı ilə bağ-lıdır.
Müasir elmi araşdirmalarda danışıqların stra-tegiyasının öyrənilməsində çox populyar sayilan To-mas-Killmen bölgüsünə müraciət olunur. Müəlliflər danışıqlar üçün səciyyəvi sayılan iki meyarı:
1.Danışan tərəflərın öz maraq və məqsədləri
