Uşağı itirmə xofu. Bu da pozuntuları şərtləndirən amillərdəndir ki, burada hiperhimayəçilik aparıcı rol oynayır. “Zəif yer” burada valideynlərin özlərinə son dərəcə inamsızlığı, səhv etmək qorxusu – bütün bunların hamısı bəzən uşağın doğulması tarixi ilə bağlı olur. “Onu çox gözləmişik, həkimə çox müraciət etmişik”, “O, son dərəcə zəif və xəstə doğulub, ona görə də onu qorumaq lazımdır” və s. bu kimi fikirlər meydana çıxır.
Digər mənbə uşağın uzunmüddətli ağır xəstəlik keçirməsidir. Valideynlərin yeniyetməyə belə halda münasibəti, əsasən, uşağı itirmə qorxusu altında formalaşır. Belə qorxu valideynləri yeniyetmənin bütün arzu və istəklərinə qulaq asmağa məcbur edir, onun tələblərini yerinə yetirməyə çalışır, digərləri isə ona çox qəyyumluq edirlər. Beləliklə, burada hiperhimayəçilik başlıca rol oynayır.
Dostları ilə paylaş: |