Toshkent 2020 yil

biologik 
marom (ritm)lar
ing kosmik tartibini bilmasdan yashay oladi. Endilikda u 
gullarning hidisiz, sayroqi qushlarning ―kuyisiz‖, tabiiy toza havosiz va boshqa 
biologik jihatlar–ohanglarsiz yashashga o'rganib qoladi. Insonni zarur biologik 
sharoitsiz va ilhomsiz ishlashga majbur qilish,uning biologik va aqliy qobiliyatiga 
ta'sir etib, inson barcha yumushlami bajaruvchi robotga aylantiradi. Oqibatda hayot 
mazmunan kambag'allashib, ahamiyatini yo'qotadi. Bu esa, fikrimizcha inson 
harakteriga ta'sir qilib, uning fizik va aqliy salomatligi yo'qolishiga olib keladi. 
Havo, suv, tuproq, olov, tabiat maromi va tirik organizmlarning kuchliligi 
faqatgina kimyoviy moddalar, fizik kuchlar yoki biologik ta'sirlarda emas balki,
Inson hayoti sifatida ahamiyatli bo'lmasdan ularning ta'sir qilish imkonini bilish 
orqali shakllanadi va ular inson ehtiyoji uchun zarur vositaga aylanib bordi. 
Odamlarning hamma vaqt tabiat qo'yniga oshiqishi, shahar uylarida kaminlarni 
yoqib qo'yishi, kichik xonalarda ham uy hayvonlari bilan birga yashashlari,
minglab yillar davomidagi evolyutsiya uning joni va qoniga singib ketganidan 
darak beradi – inson doimo shu evolyutsiya ta'sirida bo'ladi. Tabiat o'z qonunlari 
asosida yagona va o'zaro bog'liq holda rivojlanib boradi. Inson tarixidagi ob'ektiv 
voqealar dunyo miqyosida xilma-xil ijtimoiy qatlamga ega mustaqil, siyosiy yetuk 
mamlakatlar paydo bo'lishiga olib keldi. Bugungi kunda insoniyat bilan tabiat 
o'rtasida shunday og'ir vaziyat vujudga kelmoqdaki, endilikda rivojlanish hamma 
davlatlarda bir xilda tabiatni himoya qilishning ilmiy asoslangan usullariga 
tayangan, tabiat boyliklaridan tejamkorlik bilan foydalanishga, ulardan yuqori 
sifatli va ko'p mahsulotlar olishga, hozir ham, kelajakda ham inson yaxshi yashashi 
uchun eng tabiiy biosferani saqlab qolish zaruratidan kelib chiqqan holda bo‗lishi 
kerak. Avval aytib o‗tganimizdek, bunday katta vazifani hech bir mamlakat, yakka 
o'zi amalga oshira olmaydi. U xalqaro tenglik va o'zaro hamkorlik tufayligina rejali 
amalga oshirishi mumkin.
Tabiat bilan inson o'rtasidagi aloqa, huquq, foydalanish imkonlarini uzluksiz 
kengaytirar ekan,