Mən
Səyyad oldum, səhra gəzdim,
Tor qurdum tərlana mən.
Keçdi qışım, gəldi yazım,
Dönmüşəm gülşana mən.
Lovğalanıb öz-özünə,
Öymə kəndini qarşımda,
Əgər düşsən qərq olarsan,
Bənzərəm ümmana mən...
Sözlərinə cavab verrəm,
Mat qalarsan bu işə,
Şahmar kimi elə vurram,
Yanıb bədənin şişə,
Çətindir ki, sar havada,
Tərlan üstdə yürüşə,
200
Əzəlindən qul olmuşam,
Ol şahi mərdanə mən.
Xəstə Qasım Tikmədaşlı,
Bir tükənməz bazaram.
Nə müddətdir Məcnun kimi,
Səhraları gəzərəm.
Ustadlardan dərs almışam,
Nə istəsən yazaram.
Müşkülləri həll etməkdə,
Tay gəlləm Loğmana mə
n.
Yavaş-yavaş
Dəli könlüm xəyal etmə, gəlirəm yavaş-yavaş,
Cismim hicranın bölürəm yavaş-yavaş.
Hər nə var səndən keçər, elə bil candan keçər,
Sən etdiyin xəyalları, bilirəm yavaş-yavaş.
İnsan oğlu sən də gələcəyindən baş-ayaq,
Necə oldu dəryadan qalmadı baci-xərac.
Yüz il əmək çəksən bütün hamısı daş-qalaq,
Axrın beş arşın ağdı, bükərlər yavaş-yavaş.
Əzrayıl başda oturub, əcəl ayaqdan gələr,
O xudam əmr eləsə, fərman bayaqdan gələr.
201
Hər nə var haqdan gələr, görmə kimsədən
gələr,
Yetmiş iki damarını çəkərlər yavaş-yavaş.
Qərib oğlu Aşıq Qasım, necə gəldin azara?
Min bir loğman təbib gəlsə, dərman olmaz
yarama.
Ciyərimdən olmuşam hamısı gedir məzara,
Uçubdur könlüm evi, gedirəm yavaş-yavaş.
Dostları ilə paylaş: |