Yardılamaq, kömək ləmək

Kərçək 
: quldur.
 
Kərçəmək:
 kərçimək, çabqamaq, kəsmək.
 
Kərçiləyən
: bıçak, kəsən, çapğıç, gəzlik.
 
Kərçimək
: kərçəmək, kəsmək, çabqamaq.
 
Kərə
: pay, dənə, dəfə, təpə, kar, əl, qıra, qırqı, kəzə, 
sərə, səpə (səfər).
 
Kərə: 
sarı
 
may.
 
Kərəçi
: < qaraçı, yağmaçı\ şəhir ad:  çok gözəlləri 
olan bir toprak 
-2)
 çingənə  
-3)
  iftiraçı  
-4)
 gözətçi, 
gözçü 
-5)
  falçı, arpa salıcı ; bakla salıcı, otçu\ 
 
kərəçi
12:
 qaraçı, görən , şahit. kərək. kərmək, 
kəzmək (dəfə...) ölçmək üçün düyümlü ip.
 
Kərək 
: qırıq.
 
Kərəkləmək
: istəmək\ işləmək, çalışmaq.
 
Kərəng 
: kar.
 
Kərəs
15
 
: atların bağlandığı dirək.
 
Kərinmək
14
: gərinmək, açılmaq, gərnəşmək. 
uzanmaq. 
Kərişmək
14: 
çəkişmək(öcmanlıq, düşmanlıq)\ iki 
tərəfdən çəkmək 
Kərkəs
: ke(ə)rquş < kər (böyük) + quş.
 
Kərki  
: kəsgi, balta, qιrqι, pıçaq, çapacaq.
 
Kərmə 
: 
-1) 
<
 
kər. kar: böyük, yığın, karma, 
qalın,aralaş
3.4.57.9,
 qarşıq
2.8,
, yığma, yιğılma, 
qurma
4
, toplam, mütəmərkiz 
- 2) 
kərmək: kəsmək: 
heyvan təzəyi yığınından kəsmələr ; yapbalar 
yapmaq. sil yanacağı
 
Kərmək
: gərmək, iltəşlik, çəkiş\  kiriş: zeh, çəkiş, 
girişmək, ilişmək
 
Kərpiç 
: < kərmək\ < qırıç. çalma
9
 
Kərsək
: kəssək, kəsək, qırsək, quri ; toğalak toprak\ 
qum.
 
Kərşən 
: kirşən, toz topraq.
 
Kərt 
: kəsik, uçurum.
 
Kərtə 
: dərəcə, dəfə, zaman, im, əlamət, nişan\ 
qırıq\  kərtə - kərtə: qırıq - qırıq.
 
Kərtələmək
: qırtmaq
 
Kərtəriz 
: kəsip ayırd etmək, yer bəlləmək, 
nişanlamaq
 
Kərtəsin tapmaq
: tam uyğunlamaq, həddin tapmaq.
 
Kərtik - kərtik: 
diş - diş, dilim - dilim, qıyım - qıyım.
 
Kərtik - kərtik: 
kəsik - kəsik.
 
Kərtik  
: çırtıq, cırıq, yırtıq, tırtık, kəstik, kəsik, didik, 
çəntik, çimdik , dəlik, baca\ kəsmə.
 
Kərtmək:
 çırtmaq, çərtmək, çəntmək, çəntikləmək, 
cızmaq, yırtmaq, vurmaq, çalmaq, cırmaq, bölmək, 
doğramaq.
 
Kərəməmək: 
kələməmək, istəməmək, xalalamaq
4
.
 
Kərən 
: kəzək, qayta, yolam.
 
Kəs 
: <> qıs.
 
Kəs 
: kimsə.
 
Kəsə 
: kəsin.
 
Kəsəcə 
: keçiştik, kəsiştik, qavιştιk, çatar.
 
Kəsək 
: kəssək, kərsək, qırsək, quri -toğalak toprak\ 
qum.
 
Kəsəqən
: deşəqən.
 
Kəsəl 
: yara.
 
Kəsəli 
: enli, çovli.
 
Kəsən  
: bıçak, çapğıç, kərçiləyən, gəzlik, basan, 
salan.
 
Kəsənə 
: gün müzdü işləyən. 
Kəsənək
: kəsişmək, qərara gəlmək, satın alma\ 
anlaşma, uzlaşma, sözləşmək, götürü vermək
 
Kəsənkəs
: mütləqa.
 
Kəsərli  
: bic, diqqətli, biçək, özənli.
 
Kəsərmək:
 qışarmaq, yatmaq, uzanmaq.
 
Kəsgi  
: kərki, balta, qιrqι, pıçaq, çapacaq.
 
Kəsgin  
: sivri 
 
Kəsgin
  : sivri, ərsənğ: fərəhli, şad, uca\ sivri 

 
sözün özü 
 
 
96
uclarıyla duran\ ərsənğ gül: qıs - qıs ; uca gül\ 
ərsənğli-ərsənğlə: fərəhli, fərəhlə\ ərsay: iti, çivri ; 
sivri uclu.
 
Kəsgit 
: qətyi
 
Kəsicilik
: qan tökmə.
 
Kəsigə 
: şəxsiyyət\  kəsiqəli: şəxsiyyətli\  kəsiqəsiz : 
şəxsiyyətsiz.
 
Kəsik   
: beçə , biçik\ çapık, yarık, çırtıq, kərtik, cırıq, 
qırıq\ kəsik - kəsik: kərtik - kərtik.
 
Kəsik - kəsik:
 kərtik - kərtik, çapım - çapım, parça - 
parça, yarık - yarık, qırıq - qırıq.
 
Kəsik 
: əksik.
 
Kəsik 
: kərt, uçurum. 
Kəsik
14   
: ödəv, vəzifə, iş 
Kəsiki 
: yad, tat. biqanə.
 
Kəsiliş 
: bölük, oyılış, qatlam\ 
kəsilişmək
 
Kəsilmək:
 biçilmək, diqqət vermək\ çiyrimək, 
qapanmaq, bağlanmaq, doymaq, düyünlənmək.
 
Kəsilmiş:
 biçik, iğdiş, enənmiş, əxtə. 
 
Kəsim 
etmək
: vergiyə bağlamaq ; məhkum etmək.
 
Kəsim 
: icazə.
 
Kəsim
1
 
: akak, yatak, məcra.
 
Kəsimə 
: hədə qorku etmək.
 
Kəsimli 
: qatι, kiskin.
 
Kəsinsiz
: ağma
9
, ağımçı
9
, tutumsuz, davamsız, 
qararsız , kaypak, qaçak.
 
Kəsir 
: bölşək
 
Kəsiş  
: aymaq, avdan
4
, bölük, qol, əl, dəsdə, 
sektör.
 
Kəsişik 
: çatışık, çatrık, qovşaq.
 
Kəsiştik
: çatar, keçiştik, qavιştιq.
 
Kəsit 
: xət, cızıq.
 
Kəslinmək
14: 
kəsilmək, qırılmaq, uzaq durmaq. 
Kəsilişmək
14
: ayrılmaq. 
Kəsmə ev
: dağ ətəklərində oyularaq ev, in.
 
Kəsmə quyu: 
bərk toprakda ; qayada quyu vurmaq.
 
Kəsmə 
: 
- 1) 
atlara savaşda geydirilən zireh. çokal, 
yancık 
- 2 )
 bel biçimində ox dəmrəni 
- 3)
 kərtik, 
yarıq, parça
 
Kəsmə 
: məmə tutmayan bəbə.
 
Kəsmə
: ara, arakəsmə
8,  
tənəffüs, aralık, tə'til.
 
Kəsmək:
 
(< qısmaq, qırmaq).
 çalmaq (heyvan başı), 
boğnamaq
8, 
çakmak, çanımaq
9,
 qazmaq, 
baltalamaq, çapmaq, çabqamaq, qıymaq, açmaq, 
biçmək, çərtmək, çəkmək, dartmaq, kərçəmək, 
kərçimək (kərçi (kəsgi) ilə doğramaq), qıyım - qıyım 
; dilim-dilim etmək, çəkinməmək, əsirgəmək, 
məhrum etmək, muzayiqə etmək: qırmaq, üzmək,\  
qiymət ; iş ; qarar bəlləmək, qoymak, duruzmaq, 
dayandırmaq, yığmaq, yıqarmaq. 
Kəsmək
14
: qarar vermək, qararlaşmaq. 
Kəsmik 
: boğumlu iri saman\ başa kəsmik: sünbüldə 
qalan buğda.
 
Kəsmir  
: kəmək, qazma. 
 
Kəssək  
: kəsək, kərsək, qırsək, quri - toğalak toprak 
, qum.
 
Kəstə
   : bərnamə. 
 
Kəstə 
: bərnamə.
 
Kəşk 
: 
-1) 
< köçək(köçmüş) < çökək < çök. kəsik, 
əkşimik, çökəlti, yağsız yoğurtu sütü qaynadιlιb, 
əldə edilən qatık. 
-2) 
keşkimik: əkşimik < keş: yoğurt 
qurusu).
 
Kəşkək 
: döyülmüş buğda.
 
Kət - küy
: ayıl - qışlak
5.
 
 
 
Kətə - kətə
: gah - gah, kəyarιm, kə vakιt.
 
Kətək 
: < köv. öycik, həvirtək.
 
Kəv  
: 
kov,
 ilan dərisi.
 
Kəv  
: kov.
 
Kəvək
8
 
: kovaq, oyuq, oymaq, deşik, hin
8.
 
Kəviş
8
 
: başmaq, çəpək, yəlkən
 
Kəvləmk
: qazmaq 
 
Kəvrə   : 
gor.
 
Kəvrə 
: < kov. gor 
 
Kəvrək
ka
: < köv (qazıq). gəvrək, yumuşak, oğumsul, 
xırdalanmış, çiğnəmiş\  kəvrək gülmək: kəsik - 
kəsik gülmək.
 
Kəyarιm
: gah - gah, kətə - kətə, kə vakιt
 
Kəyəng
  : yalta, rahət tələb.
 
Kəz  
: çağ, çak, gah, sak, sal
8
, salιm
8
, ara, dəm, 
key, kəzdə, keydə, keybir
8
: bə'zən çağda, sakta\ 
qətə, qatım\ zaman\ kəz: arşın.(ölçü, dəfə)\  ox\ 
 
Kəz 
: arşın. 
Kəzdə 
: çağda, sakta, keydə, keybir
8
, kərə, nobət, 
bə'zən.
 
Kəzənq  
: dönəm, məzqil
5
, dövür
 
Kıçık 
: çin, doğru 
 
Kıkırdamaq
14: 
qaqqıldamaq. 
Kıməmək
: kəmləmək, kəmirmək
 
Kımıldanış
: hərəkət
 
Kımınğı
12
: qamçı.
 
Kımırıska:
 kımıska, qarışqa, qarınca, kurmurska, 
kımıska, morqol
11.
 
Kındırım :
 tərğib, təşviq.
 
Kındırşımaq
: bir birini təşviq etmək
 
Kındıtmaq
: təhrik etmək.
 
Kınıkmaq
: iştahlanmaq\ qanıqmaq, çəkinmək.
 
Kınış 
: kırıltı, naz, əda, kınnış, işvə
 
Kınqιr - kıysık
3:
 əğri - büğri, sιnιk - sιzιk
3.7
, əyri - 
tokay
9
, iyrək
4
, kəkirsək, ziqzaq
 
Kıpırmaq
: hərəkət etmək.
 
Kıraç  
: qısır, anğız, sürülməmiş toprak.
 
Kıralay 
: ceyran, karaca, cüyür, yüyür, yayran, kır 
kəzəsi, kır keçisi, keyik, tağ öçki, elik.
 
Kıran 
: qıraq, qıyı 
 
Kıranğ 
: kıyı, sınır, uç, ətraf, üfüq.
 
Kırant
   : < qır. qıran. 
Kırçam 
: daşlı yer.
 
Kırçı 
: incə, dolu.
 
Kırıxmaq
: kirimək. donmaq. 
 
Kırıkmaq
: < qayıqmaq.
 
Kırlan   
: dərə - təpəli yer, dağ ətəkləri, quru çöl.
 
Kırlanqıç
1
: qaranquş, karluqaç
3
, karlıqaş
4
, karlıqaç
5
, 
kaldırqaç
6
, qalavaç
8
, kalqaç
9
.
 
Kırmaçı
: fιrladan.
 
Kıv
9
 
:  ayaqqabı
 
Kıvanc
8
: güvənc,könünq, qurur, sevinc, şadlıq. 
 
Kıvanma
1
: sevinmə, gönənmə, məmnun olma 
 

 
sözün özü 
 
 
97
Kıvıcık 
: köbök, kopik, köpük, qabarcık, kıvık
 
Kıvırma
: naz
 
Kıy 
: hey, hay, gıy (vurmak), bağırmak (qırqı).
 
Kıya 
: koni ; təpəli ; qabarıq ; uçqur yer.
 
Kıyı  
: qala\  kıyıl bağ: duvar 
 
Kıyıda bucakda
: yan yövərdə, gözə çarpmayan 
yerdə.
 
Kıyıdan
1
: qırakdan, çetdən.
 
Kıyın  
: şiddətli. 
Kıyıv
3
 
: qorkusuz.
 
Kıynalğan
11
: qaçğınçı
11
, oynaq, sərbəst.
 
Kıysınlı
: mə'qul.
 
Kibrit  
: ottık, yanqı, sirinki, sürüngü.
 
Kicişmək: kidişmək, qaşınmaq
 
Kiçirətüv
: azalamak, kəmləmək, azavlamak, 
kisirətüv, kəmətüv . 
 
Kidə 
: gah....
 
Kifayət 
: çaktı
 
Kigürmək
14
: girdirmək. 
Kikşimsin
: mənçil, özümsər.
 
Kilisə 
: keşişlik.
 
Kilitlmək
: çitmək, kitməkləmək, bir araya gətirmək, 
tutmaq
, 
birləştirmək, hörmək.
 
Kilkə 
: kələk
 
Kilpik 
: müçük, kiprik.
 
Kilvança
: < kov. kovlança, kovalaç\ kavanoz: 
toprakdan ; sırçadan ; ağzı geniş ; orta  ya da çiçik 
qab.
 
Kim bilsin
: bəlkə.
 
Kimərsə
9
: şey, nəsnə\ kimisə.
 
Kimi
: tay, bənzər, bənzəyən, oşkoş
13
, okşaş\ bala 
oşkoş
13
: bala kimi\ sən okşoş: sənə tay\ yok okşoş 
 
Kimləmək: kəmləmək
14
: kimligin göstərmək, 
bəlləmək\ 
Kimləşmək: 
qararlaşmaq
.
 
Kimsə 
: heçkim.
 
Kin becərmək
: kin bəsləmək, öc almaqa ; 
hazırlanmak\ kin dartmak: öc almaq\  kin irkmək: 
kin yetişdirmək, bəsləmək
 
Kin bəsləmək 
: kin becərmək, kin irkmək, öc almaqa 
hazırlanmak .
 
Kin ödəmək :
 kin yatırmak\ kini yerinə gətirmək  .
 
Kin 
: < qıyın. müşkül.
 
Kindik
.3.4.5.6.7.9
:
 göbək.
 
Kinki 
: keyinki, sonki.
 
Kinli 
: hisli, cicikli, çəkçək
9
, kin dolu .
 
Kip  
: bək, köp\ kipli qapı: bəkli ; qapaxlı qab.
 
Kip 
: möhkəm, bərk, iyicə, çağ, zip.
 
Kipləmək
: bəkləmək, bağlamaq\ kəsmək (yol).
 
Kiplət  
: kapılət
5
, dərin, möhkəm 
 
Kiprik  
: kilpik, müçük .
 
Kirəç 
: kehrə, gəj.
 
Kiri 
: müzd, kar.
 
kirik 
: < kırıx, kirik\ kirimək, gerimək
 (> 
kerext).
 
Kirimək:
 küykəmək, yığışmaq, bürüşmək, kerimək, 
darısqamaq, dalı oturmaq, qatımaq, qarımaq, 
susuqmaq, qarıqmaq, çayışmaq, zivmək.
 
Kiriş 
: əriş, ip
 
Kirpik 
: < qıl + pık.
 
Kirpimək
: < kip\ bərk.
 
Kirşan 
: < kərşən < kər. oğunaq, toz topraq.
 
Kirtiləmək
: inanmaq, inandırmaq.
 
Kirtinmək
: kirtkunmək, təsdiq etmək, inanmak, inan 
etmək, iman etmək .
 
Kirtkunc
: iman\ kirtkunmək: iman gətirmək.
 
Kirtkunmək
: kirtinmək, təsdiq etmək, inanmak.
 
Kirtuka 
: and.
 
Kirtücka
: cicik > xurduş.
 
Kiru 
: quyqaru, geri.
 
Kisə  
: (< giysə,geyim, qabıq, üst örtük kov), 
kovsak, qarın, yoğun, bövən, qursak,  bövən, 
balığın hava kisəsi\ kəsəy: qadın başlığı.
 
Kiskin 
: qatι, kəsimli.
 
Kısmaq
9
: qazmaq. yeməyin bərkiyib yapışmışı.
 
Kişən
9
 
: zəncir
 
Kişilik 
: heysiyyət
 
Kişnəmək:
 kükrəmək, haykırmaq
 
Kitəmək:
 < kit. 
met 
tuq. düyünləmək, çatmaq, çıtmaq.
 
Kitəmmək:
 götürmək.
 
Kitkunç 
: inanc, güvən, Inam. 
Kitkunç 
: inanc, iman.
 
Kitmə 
: < kit. 
met 
tuq\ çıtıq, çıtma, çatık.
 
Kitməkləmək:
 < kit. 
met 
tuq\ çitmək, bir araya 
gətirmək, birləştirmək, tutmaq (dəlik - deşiyi) 
hörmək.  
 
Kiyan
9
 
: daşqın, sel, kəskin, sivri. kiyan daş.
 
Kiyanku
9
: yaramaz, afacan, aylaz.
 
Kiyankuluk
9
: yaramazlık, afacanlık, aylazlık.
 
Kiydürmək
: kəsmək, qeyqaç: qırqaç, kəsik, əğri , 
kiyilmək: qırılmaq\ kiyin: zor
 
Kiyinki
5
  
: ertə, irtik, irtuk, erkən, ertəsi, kələsi, kelev, 
ir.
 
Ko 
: 
gobud, küp, köp, kop > çok.
 
Koçan 
: kötük, çöp.
 
Kodguçi
: koyuçi, tərk edən.
 
Kodö
5
 
: qoduk
,
 qoyuk, bücür
1
, külə, basar, bəsdə 
boy, güdə boy
2
, töpös
3
, kotiğan
4
, mıkır
4
, koyduk
5
, 
kəltəbakay
6
, karsak
7
, qιsrak, kəltə
8
, pistək
9
, 
pindək
9 
Kof  
: qovalıç, içi boş, oyuk.
 
Koğolo
5
: bükülmək, bəkinmək, gizləmək.
 
Kokirək 
: köks.
 
Koktu  
: kodqu < koytu (y >d) < kov. dərə, quyu.
 
Koktu < kov 
: dərə
 
Kolamaq
: < kovlamaq, qazmaq\ ora koliqan: quyu 
qazmaq 
 
Kolan 
: < qol. bala\ 
kolan
10
  :
 güllü.
 
Kollaşma
: komalak
 
Kolumaq
9
: istəmək, xahiş\ kolut: istək\ kolutumumuz: 
istəyimiz.
 
Kolvak
9
 
: < kov. qovuq. qayıq\  kolvakçı: qayıqçı.
 
Kom 
: tünnük, çoxlux\ koma - koma: tum - tum, 
tüm - tüm.
 
Komaq 
: çokuv
7
, dörmək
8
, qazmaq, yarsıtıv
7
, 
oymaq, kolumaq
9
, çokulamaq.
 
Komala
: kopala > qəbilə.
 
Komarlık
: endik
8
, könülküş
9
, köniqu
7
, bağlı, adət.
 
Komba  
: kümbə, qabırqa, cumba, qabırcak
8
, qutu, 
cə'bə, bəsdə, qısqın
3
, domba, qomba > donbə, 

 
sözün özü 
 
 
98
domba < yumba
 
Komburlaşmaq
: kükərmək, bükülmək, kamırlaşmaq. 
Komər 
: kummar, yumar, kəmər
 
Konğğuz
9
: böcək.
 
Konğqur
: qanğqur, yanık al, yağımsı al, konurumsu, 
qanrımsı\ konqurcak: yanık ala yakın.
 
Konğur
9
 
: yanık rəng.
 
Koni  
: kıya ; təpəli ; qabarıq ; uçqur yer.
 
Konulqa
: qonağa ayid
 
Kop 
: köt, köp.
 
Kopak 
: qoltuk, kamak.
 
Kopal  
: kötü, gödək, bayağı, köpəl, uyğarsız, 
tübəq\ kopal
9:
 qaba\ kopallaşmaq: qabalaşmaq. 
kopallık: qabalık.
 
Kopala  
: komala > qəbilə .
 
Kopalma
: çoğalma.
 
Kopik 
: köbök, köpük, qabarcık, kıvıcık, kıvık.
 
Koplık 
: ağdılık, artıklık.
 
Kopol 
: kopal, bayağı, topas, onğayası
8
, pəst, 
yabay, tübən.
 
Kor
14
: ziyan. 
Kor etmək
: korlamaq\ nəfsini korlamaq: gərəkli 
istəyini yerinə gətirmək.
 
Kor 
: < qarqu
9.
 qara. koralmış, qararmış\ korluk: 
qaralık qaraquka\ kör, görməz (?). balay
12\
 küt, 
kəsərsiz\ kor pıçak\ yetərsiz, kos: kala kötür\ kos 
komalaq 
=
 kor komalaq\ kol kos: ala bula.
 
Korqan
9
: qala, istihkam.
 
Korpəç  
: korpıç, kövül, ağıl.
 
Korpıç 
: korpəç, kövül, ağıl.
 
Korsan 
: dəniz oğrusu. qaçak, əşgiya.
 
Korsavad
: savadsız.
 
Koru 
: çiçik orman.
 
Kos 
: 
-1) 
< kor, yetərsiz\ kos komalaq 
=
 kor 
komalaq\  kol kos: ala bula\ 
-2) 
< 
kosuq
9:
 qursax, 
kovsaq, deşik, kövül 
 
kosa 
: < kov. kovşak, kovsak, kovs alak\ kom : 
koma, dola # kov: deşik, oyuq.  
Kosax 
: kəsik, kəsək.
 
Kosalak
: çalımlı, süslü, göstərişli. 
 
Kosalmaq
: qocalmaq.
 
Kosuq
9 
: < kovsaq, qursax, deşik, kövül.
 
Kotan 
: ağıl.
 
Kotiğan
4
: bücür
1
, külə,  basar, bəsdə boy, güdə boy
2
, 
töpös
3
, mıkır
4
, kodö
5
, koyduk
5
, kəltəbakay
6
, 
karsak
7
, qιsrak, kəltə
8
, pistək
9
, pindək
9 
Kov - kov
: dola - dola.
 
Kov  
: kovsak, qursaq, qarın, yoğun, bövən, kisə 
(< giysə)\ ovış, oyşuq, oyuq, qaynak, mərkəz.
 
Kov 
: kəv, ilan dərisi.
 
Kova  
: dolça, ğava
8
, hörülmüş yer 
 
Kovaç 
: boş yer, ğavaç
8
 
Kovaq  
: kəvək, oyuq, oymaq, deşik, hin
8
.
 
Kovan 
: pətək, qapçık, yuva
 
Kovang 
: həvək
 
Kovanlık
: arılık, kovanların(pətək) qoyulduğu yer.
 
Kovar 
: küllük, pislik yığını, çöplük.
 
Kovki 
: müqə'ər.
 
Kovlamak
: cumlamak, gorlamak, quylamak, 
qablamak.