Yaşlilikta Tedavi Kilavuzu indb

105
13
ADRENAL İNSİDENTALOMA’NIN YAŞLILIKTA TAKİBİ
Bilindiği gibi “adrenal insidentaloma” adrenal kitle şüphesi ile yapılmayan görüntülemede tesbit 
edilen adrenal kitlelere verilen isimdir. Araştırıcıların büyük bölümü >1 cm olan adrenal kitleler 
olarak düşünürler. Adrenal insidentalomaların çok büyük kısmı nonfonksiyone benign lezyonlardır 
(adenom, myelolipom). Bu adrenal kitlelerin büyük bölümü cerrahi tedavi gerektirmez (≤4 cm).
Adrenal insidentaloma insidansı yaşla aşikar değişkenlik gösterir. Adrenal nodüllerin yaş ile artığı 
bilinmektedir. 40 yaş altındaki bireylerde, genç erişkin ve çocuklarda  adrenal nodüllere daha az 
rastlanır. Otopsi çalışmalarında %2 civarında (%1.0-8.7) olduğu bildirilmiştir. 50 yaşında %3 ve 
yaşlılar (70 yaş üzeri) da %10’a kadar arttığı bildirilmektedir. Adrenal insidentalomalı hastaların 
büyük bölümü 50-70 yaşları arasındadır (1,2). 
Adrenal insidentaloma bulgusu, arteriosklerotik hastalığın lokal iskemik hasarına cevap olarak 
kompansatuar bir büyümeyi sunabilir (2). Adrenal insidentalomalara, modern teknolojinin bir 
hastalığı olarak ve bir halk sağlığı problemi olarak bakılabilir. Sağ adrenal glandda ve kadınlarda 
daha sık görülürler. %10-15 bilateraldirler ve %5-7’si sessiz feokromositomadır (2). 
Benign adrenal insidentalomalı hastaların takibinde malign transformasyon için ve/veya aşikar 
hormon aşırılığı (Cushing sendromu, feokromositoma, primer hiperaldosteronizm) gelişimi için 
takip gereklidir. 
Adrenal insidentalomalarda otonom kortizol sekresyonunun değerlendirilmesi:
Hastalar, kortizol supresyonuna göre 3 alt grupta değerlendirilmiş (normal, ara, aşikar) (1):
1 mg deksametazon sonrası kortizol <1.8μg/dl
1 mg deksametazon sonrası kortizol 1.8 – 5 μg/dl
1 mg deksametazon sonrası kortizol >5 μg/dl
Takipte biyokimyasal profilde değişiklik: 3, 6.9, 7.5 yıl ortalama takipte aşikar Cushing sendro-
mu gelişen hasta bulunmamıştır (1). 
Değerlendirilen 12 çalışmada, Tip 2 diabates mellitus (T2DM) ve hipertansiyon (HT) riski, 
takip edilen 3 çalışmada, 1 mg deksametazon  testi ile yetersiz kortizol supresyonlularda artmış-
tır, bir başka izlenen küçük bir çalışmada her iki hastalıkta da artış yoktur. İki çalışmada kardi-
yovasküler olay insidansı daha yüksek bulunurken, iki çalışmada mortalite riski artmıştı. Dört 
çalışmada da vertebral kırık riskinin yükseldiği bildirilmiştir (1). 
Otonom kortizol sekresyonlu hastalarda cerrahi ve konservatif tedavi karşılaştırması, (n=23 cer-
rahi, n=22 konservatif hasta), 7.7 yıl takipte sadece hipertansiyon, diyabet ve dislipidemi de 
düzelmeler vardır. 

---

106