Hozirgi zamon yengil atletika sporti Angliyada boshqa mamlakatlarga nisbatan oldinroq kirib keldi. 1837 yili bu yerda 2 km yaqin masofaga yugurishda Regbi shahri kolleji o’quvchilarining daslabki musobaqalari bo’ldi. Ko’p vaqt o’tmasdan boshqa shaharlarning kollej o’quvchilari ham ularning tashabbusiga qo’shilishdilar. Keyin musobaqalar dasturiga qisqa masofada yugurish, to’siqlar osha yugurish va og’ir narsalarni uloqtirish kiritilgan bo’lsa, 1851 yildan boshlab musobaqalar dasturiga yugurib kelib balandlikka va uzunlikka sakrash kiritildi.
1864 yilda Oksford va Kembrech univerisitetlari o’rtasida birinchi bor yengil atletika musobaqasi bo’lib, keyinchalik har yili o’tkaziladigan bo’ldi. Musobaqa dasturiga yugurishning olti turi, sakrashning ikki turi kiritilgan edi. Keyinchalik programma bosqon uloqtirish va yadro itqitish bilan to’ldirildi.
60-yillarda yengil atletika mashqlari bilan kattalar ham qiziqa boshladilar. Yengil atletika bilan aristokratlar sport klublarida shug’ullana boshladilar. Angliya aristokratlari yengil atletika sporti bilan qiziqar edilar-u, lekin yugurish yo’lkalarida «oddiy xalq» bilan birga bo’lishni istamas edi. Ayniqsa ular, yurish va yugurishdan ochiq musobaqalar deb ataladigan musobaqalarda qatnashishga goho-goho muyassar bo’lib qoladigan «past» tabaqa vakillariga yutqizishga yo’l qo’ya olmas edilar.
Shu munosabat bilan 1864 yilda Angliya sport klublari «havaskorlik» to’g’risida nizom qabul qilib, yugurish yo’lkalarida aristokratlar bilan mehnatkashlar uchrashmaydigan qilib qo’ydilar. Shu nizomga asosan jismoniy mehnat vakillari professionallar deb e’lon qilinib, ularning havaskorlar sport klubiga kirishlariga va havaskorlar bilan musobaqalarda qatnashishlariga yo’l qo’yilmaydigan bo’ladi.
1865 yilda London atletik klubi tuzilib, u yengil atletika sportini keng ommalashtira boshlaydi. Bu klub yengil atletikadan mamlakat birinchiliklari o’tkazar va havaskorlik to’g’risidagi nizomga rioya qilishni nazorat qilib turar edi.
1880 yil Angliyada havaskorlar yengil atletika assosiasiyasi tuzilib, u Britaniya imperiyasida yengil atletikadan eng oliy organ huquqini oladi. U Angliyadagi, uning dominionlari va koloniyalaridagi barcha burjua yengil atletika klublarini birlashtiradi. Assosiasiya yengil atletika sportiga umumiy rahbarlik qiladi, angliya sportchilarini xalqaro musobaqalarda ishtirok etishga tayyorlaydi.
Fransiyada yengil atletika sport turi sifatida o’tgan asrning 70-yillarida, avvalo harbiy va grajdanlar liseylarida rivojlana boshlaydi. 80-yildan boshlab liseylarda yugurishdan musobaqalar muntazam o’tkaziladigan bo’ldi. 80-yillar oxirida Fransiya burjuaziyasi atletik sport fransuz jamiyatlarining assosiasiyasini tuzadi.
AQSHda yengil atletikaning ravojlanishi 1868 yildan, Nyu-York atletika klubi tuzilib, yengil atletikadan birinchi marta musobaqa o’tkazilgan vaqtdan boshlanadi. Tez orada universitetlar yengil atletikaning taraqqiyot markazi bo’lib qoladi. 1874 yilda Govard universitetida yengil atletikadan birinchi musobaqa bo’lib o’tadi. 80-yillar oxirida AQSHda universitetlararo atletika ittifoqi bo’lgan «Amerika havaskorlar yengil atletikasi milliy assosiasiyasi» va mamlakatda yengil atletika rahbar organi – «Amerika havaskorlar yengil atletikasi ittifoqi» vujudga keladi.
Germaniyada birinchi yengil atletika musobaqalarini 1888 yilda Berlindagi kroket va futbol klublari tashkil qilgan edi. Mustaqil yengil atletika klublari esa 90-yillarda paydo bo’ladi. 1898 yilda yengil atletika rahbar tashkiloti – Germaniya yengil atletika boshqarmasi tuziladi.
Skandinaviya mamlakatlarida yengil atletika mustaqil sport turi sifatida 1887 yilda Shvesiyada, 1897 yilda Norvegiyada va 1906 yilda Finlyandiyada rasm bo’la boshladi.
Vengriya, Polsha, Chexoslovakiya, Yugoslaviya va boshqa Markaziy Evropa mamlakatlarida yengil atletika sporti o’tgan asrning 90-yillarida rivojlana boshladi.
Ko’p mamlakatlarda yengil atletika sport turi sifatida XIX asr oxirlarida qabul qilinadi.
Yengil atletika sporti taraqqiyotida qadimiy grek Olimpia o’yinlarning 1896 yilda qayta yo’lga qo’yilishi muhim ahamiyatga ega bo’ldi. Keyinchalik Olimpia o’yinlari sportning eng muhim turlaridan, shu jumladan, yengil atletikadan xalqaro kompleks musobaqalar bo’lib qoldi.
1965 yilgacha Olimpia o’yinlari faqat 15 marta o’tkazilgan edi. Harbiy harakatlar va boshqa sabablar bilan 1916 yilda Berlinda, 1940 yilda Tokioda, 1944 yilda Xelsinkida o’tkazilishi mo’ljallangan Olimpia o’yinlari bo’lmay qolgan edi.
Olimpia o’yinlarida yengil atletika musobaqalarining programmasi har doim o’zgarib kelgan.
1928 yilda Amstyerdamdagi IX olimpiadada birinchi marta ayollar uchun yengil atletika musobaqalari o’tkaziladi. Shundan keyingi barcha o’yinlarda ham bu musobaqalarda o’tkazib kelinadi.
Hozirgi zamon Olimpia o’yinlari birinchi marta 1896 yilda Afinada bo’lgan edi. Yengil atletika musobaqalarida atigi 12 mamlakat vakillari qatnashgan edi. Bu o’yinlar ko’pchilik atletlarning sport natijalari va mashq bajarish texnikalari past edi.
1912 yilda Stokgolmda (Shvesiya) bo’lib o’tgan V Olimpia o’yinlari yengil atletika taraqqiyotida muhim bosqich bo’ldi. O’shanda yengil atletikaning ko’p turlaridan qator yillardan beri o’zgarmay kelayotgan jahon va Olimpia rekordlari yangilangan edi.
1912 yilda yengil atletikani rivojlantirishga va xalqaro musobaqalar o’tkazishga rahbarlik qiladigan organ – Xalqaro yengil atletika havaskorlari federasiyasi (IAAF) tashkil qilingan. Federasiyaning maqsadi – federasiya a’zolari o’rtasida hamkorlik o’rnatish, ustav va xalqaro musobaqalar o’tkazish qoidasini ishlab chiqishdan iborat edi.
Birinchi jahon urushidan keyin ko’p mamlakatlarda sport tushkun holatda edi. Shuning uchun ko’p mamlakatlar 1920 yilda o’tkazilgan XII Olimpia o’yinlarida qatnashmadi.
Bu o’yinlarda urushga qatnashmagan va mamlakatlarning vakillari (amerikaliklar, shvedlar va finlar) tuzukroq natijalarga erishdilar.
Birinchi va ikkinchi jahon urushlari o’rtasidagi qariyb hamma olimpiadalarda yengil atletikadan Amerika Qo’shma SHtatlarining sportchilari katta muvaffaqiyatlarga erishib keldilar. Fransiya, Angliya, Germaniya, Shvesiya va Finlyandiya yengil atletikachilari ular bilan jiddiygina bellashar, ayrim turlarda esa ulardan tuzukroq natijalar ham ko’rsatar edilar.
Ikkinchi jahon urushidan keyin yengil atletika sporti taraqqiyotida anchagina o’zgarishlar bo’ladi. Bu davrda hamma mamlakatlar yengil atletikachilarning yutuqlari darajasi sezilarli yuksalgan, bu sport turida kuchlar nisbati o’zgardi. Sovet Ittifoqi boshchiligidagi sosialistik lager mamlakatlari sportchilari ayniqsa katta yutuqlarga erishdilar.
Jahon yengil atletikasi taraqqiyotida Xelsinkida o’tkazil-gan XV Olimpia o’yinlaridagi (1952 yil) musobaqalarning ahamiyati katta bo’ldi. Unda 70 mamlakat ishtirok etdi. Birinchi o’rinni AQSH yengil atletikachilari oldilar. Olimpia musobaqalarida birinchi marta qatnashgan sovet yengil atletikachilari ular bilan qattiq bellashib, ikkinchi o’rinni oldilar. Uchinchi o’ringa Angliya sportchilari chiqdilar. Chexoslovakiya yengil atletikachilari ancha yaxshi yutuqlarga erishdilar: E.Zatopek uzoq masofalarga yugurishda uch marta (5000, 10000 m va marafoncha) g’alabaga erishdi. D.Zatopkova nayza uloqtirishdan jahon rekordi qo’ydi. Vengriyalik sportchi I.Chermak bosqon uloqtirishdan yangi jahon va Olimpia rekordlari qo’ydi.
Melburndagi XVI olimpia o’yinlarida (1956 yil), ob-havo noqulayligiga qaramasdan, yengil atletika sportida, shubhasiz, o’sish borligi namoyish qilindi. Erkaklar yengil atletikaning 24 turidan 19 tasida, ayollar esa 9 turdan 8 tasi yangi Olimpia rekordlari (bundan 4 tasi jahon rekordlari) o’rnatdilar. Birinchi o’ringa AQSH yengil atletikachilar, ikkinchi o’ringa sovet sportchilari, uchinchi o’ringa Avstraliya yengil atletikachilari chiqdilar.
Jahon yengil atletika taraqqiyotida Rimda XVII Olimpia o’yinlari (1960 yil) kulminasion moment bo’ldi. SSSR va AQSH sportchilaridan tashqari, Polsha, Chexoslovakiya, Vengriya, Germaniya Demokratik Respublikasi va Ruminiya sportchilari kuchlilar qatoriga o’tib oldilar. Hindiston va Afrikaning ba’zi mamlakatlaridan kelgan yengil atletikachilar ham yaxshigina yutuqlarga erishdilar. 1960 yilda SSSR sportchilar bosh Evropa mamlakatlarning yengil atletikachilari AQSH sportchilariga etib bo’lmaydi deb yurilgan turlarda (100 metrga, 200 metrga va 800 metrga yugurish, balandlikka sakrash) birinchilikni qo’lga kiritdilar. Ayollar yengil atletikasida-ku evropa sportchi ayollarining amerikalik ayollardan ustunligi aniq edi. Rimdagi Olimpia musobaqalarida amerikalik yengil atletikachilar birinchi marta mag’lubiyatga uchradilar va ikkinchi o’rinni egalladilar. Hammadan oldingi sovet yengil atletkachilari edilar.
Tokiodagi XVIII Olimpia o’yinlaridagi yengil atletikachilar musobaqalari yengil atletika tarixida nihoyatda katta voqea bo’ldi. Musobaqalar hamma qit’alar yengil atletikachilarning mahorati juda ham o’sib ketganini ko’rsatdi. 11 ta jahon rekordi qo’yildi va 70 dan ortiq Olimpia rekordlari yangilandi. Ko’p davlatlarning milliy yutuqlari jadvaliga 20 dan ortiq tuzatishlar kiritilgan.
Evropa mamlakatlarida yengil atletikani ommalashtirish va rivojlantirish, musobaqalarni tashkil qilish va o’tkazish, maqsadida Osiyo atletik assosiasiya (OAA) tuzilgan edi. Bugungi kunda esa 42 davlatni birlashtirib turibdi.
Bunday musobaqalar, Osiyo va jahon kuboklari qiziqarli o’tganligi sababli musobaqalarga qiziqish juda katta.
Butun dunyo yengil atletikachilari uchun Osiyo va jahon chempionatlarini o’tkazib borish katta ahamiyatga ega.
Yengil atletika shu sohada ilmiy tadqiqotlar o’tkaziladigan fandir.
Yugurish: insonning joydan joyga kuchishini tabiiy usulidir. Bu jismoniy mashqning kuprok tarkalgan turi bo’lib juda kup sport turlari (futbol, basketbol, kul tupi va boshkalar) tarkibiga kiradi. Yugurishning juda kup xillari yengil atletika xar xil turlarining organik kismi hisoblanadi. Yengil atletikada yugurishning yengil yugurish, tusiklar osha yugurish, estafetali yugurish va tabiiy sharoitda yugurish xillari bo’ladi. Yugurishning xillari va masofa uzoqligi va yaqinligiga qarab yaqin masofaga, o’rta masofaga va marafoncha yugurishlar kiradi.
Sakrash: - to’siqlardan o’tishning tabiiy usuli bo’lib, qisqa vaqt ichida asab muskul kuchiga maksimal zo’r berish bilan xarakterlidir. Yengil atletika, sakrash mashgulotlarida sportchilarning o’z tanalarini idora qila bilish, kuchlarini yig’a bilish qobiliyatlari takomillashadi. Kuch, tezlik, chaqqonlik, mardlik orta boradi. Sakrash-oyoq va tana muskullarini kuchaytirish va sakrovchanlikni hosil qilish va eng yaxshi mashqlarda biri bo’lib, faqat yengil atletikachilarga emas, sportning boshqa turlariga ham zarurdir.
Yengil atletikada sakrash ikki turga bo’linadi.
1. Imkon boricha balandrok sakrash maqsadida vertikal to’siqlardan o’tish-balandlikga sakrash va langarcho’p bilan sakrash.
2. Imkon boricha uzoqqa sakrash maqsadida gorizontal to’siqlardan o’tish-uzunlikga sakrash va uch hatlab sakrash.
Sakrash turlari turli joydan va yugurib kelib ijro etiladi.
Uloqtirish: maxsus saryadlarning uzokliqqa irgitish va uloqtirish mashqlaridir. Bularning natijalari metr va santimetr bilan aniqlanadi. Uloqtirish asab muskul kuchlanishi qisqa vaqt maksimal bo’lishi bilan xarakterlidir. Yengil atletikada uloqtirishlar ijro usuliga qarab uch turga bo’linadi:
1. Bosh ortidan boshlab uloqtirish (nayza va granata).
2. Aylanib uloqtirish (disk bosqon)
3. Itkitish (yadro)
Uloqtirish usullarining farqi snaryadlarnig shakli va og’irligiga bog’likdir. Yengil ushlash kulay bulgan snaryadlarni tugridan yugurib kelib bosh ortidan boshlab uzoqa uloqtirish mumkin. Og’irroq snaryadlarni aylanib uloqtirish qulayroq. Maxsus tutkich bo’lmagan og’ir snaryad yadroni esa itkitish qulayrok.
Ko’pkurash: yugurish, sakrash va uloqtirishning xar xil turlarini uz ichiga oladi. Ko’pkurash tarkibidagi turlar miqdoriga qarab nomlanadi. Uchkurash, to’rtkurash, beshkurash. oltikurash, sakkizkurash, o’nkurash. Ko’pkurashning asosiy turlari: erkaklar uchun - o’nkurash va ayollar uchun ettikurash va o’spirinlar uchun oltikurash va sakkizkurash. Musobaqa esa ikki kunda o’tkaziladi. Yengil atletika besh bo’limdan (yurish, yugurish, sakrash, uloqtirish va ko’pkurashdan) iborat bo’lib, ularning har qaysisi ham xilma xil turlarga bo’linadi.