Etik fəaliyyətlər: 1. Menecerlərin başlıca məqsədi təşkilatlarını səmərəli etməkdir.
2. Mənfəətin artırılması və maraqlı tərəflərin maraqları tədqiq olunan menecerlərin əsas hədəfləri deyildir.
3. Müştərilərə diqqətlə yanaşmaq vacibdir.
4. Dürüstlük bütün səviyyələrdə menecerlər tərəfindən ən yüksək qiymətləndirilən xüsusiyyətdir.
5. Təşkilati standartlara təzyiq yüksək olmalıdır.
6. Əksər menecerlər etik dilemmaların həllində başqalarının məsləhətlərinə müraciət edirlər.
İdarə etikasının növləri: 1. İmmoral idarəetmə:
Bu menecerlərin təqib etdiyi etik davranışların olmamasını göstərir. Menecerlər, qanuni standartlar və ya işçilər üçün narahatlıq olsa da, qazancı artırmaq istəyirlər.
2. Moral idarəetmə: Mənəvi idarəetmə etikasına görə, menecerlər etik dəyərlər və prinsiplər daxilində qazancı maksimuma çatdırmağı hədəfləyirlər. Onlar peşəkar və hüquqi davranış standartlarına uyğundur hərəkət edirlər. Əxlaqi idarə etikasında rəhbər prinsip "bu hərəkət, qərar və ya davranış bizə və bütün tərəflərə ədalətlidirmi?"
3. Amoral idarəetmə: İdarə etikasının bu növü əxlaqi və əxlaqsız idarəetmə etikası arasındadır. Menecerlər şəxsi və hüquqi etikaya yalnız tələb olunduğu halda cavab verirlər; əks halda etik qavrayış və şüurun istifadəsi məhduddur.
Amoral idarəetmənin iki növü var: (a) Qəsdən:
Menecerlər iş qərarlarında etik davranışlara qəsdən riayət etmirlər, çünki etikaya riayət edilməsini işgüzar olmayan fəaliyyətlərdə düşünürlər.
(b) Təsadüfən:
Menecerlər etik davranışları bilərəkdən etmirlər, lakin bilmədən mənəvi təsirləri nəzərə alınmayan qərarlar qəbul edirlər.