Zahiriddin muhammad bobur nomli andijon davlat universiteti falsafa kafedrasi

SHartli (implikativ) hukm ikki oddiy hukmning «agar... unda» mantiqiy bog’lamasi orqali birikishidan tashkil topadi. SHartli hukmning mohiyatini aniqlash uchun zaruriy va yetarli shart tushunchalarini farqlash zarur. Hodisaning zaruriy sharti deb, uning mavjudligini ta’minlaydigan holatga aytiladi. Agar hodisaning sharti zaruriy bo’lmasa, hodisa ham bo’lmaydi. Masalan, «Agar o’simlik suvsiz qolsa, u quriydi».
Hodisa uchun yetarli bo’lgan shart deb, har safar shu shart bo’lganda, o’sha hodisa kuzatiladigan holatga aytiladi. Masalan, «Agar yomg’ir yog’sa, unda uylarning tomi ho’l bo’ladi». SHartlar «etarli, lekin zaruriy bo’lmagan», «zaruriy, lekin yetarli bo’lmagan», «zaruriy va yetarli» bo’lishi mumkin. Masalan, N sonining ikki va uchga bo’linishi uning oltiga bo’linishi uchun zaruriy va yetarli shart hisoblanadi. N sonining ikkiga bo’linishi uning oltiga bo’linishi uchun zaruriy, lekin yetarli bo’lmagan shartdir. N sonining o’nga bo’linishi uning ikkiga bo’linishi uchun yetarli, lekin zaruriy bo’lmagan shartdir.
SHartli hukm tarkibida asos va natija qismlari farqlanadi. SHartli hukmning «agar» va «unda» so’zlari oralig’idagi qismi – asos, «unda» so’zidan keyingi qismi – natija deb ataladi. «agar yomg’ir yog’sa, unda uylarning tomi ho’l bo’ladi» hukmida «yomg’ir yog’sa» hukmi asos, «uylarning tomi ho’l bo’ladi» hukmi – natija hisoblanadi.
Demak, asosda ko’rsatilgan hodisa, natijada qayd etilgan hodisaning kelib chiqishi uchun yetarli shartni ifodalagan hukm shartli hukm deyiladi.
SHartli (implikativ) hukmlar «agar ... unda» mantiqiy bog’lamasi (→) belgi bilan ifodalanadi. Hozirgi zamon mantiq ilmida esa ba’zan (ב) simvoli bilan belgilanadi. Bu simvollar moddiy implikastiya belgisi deb ataladi. SHart-li hukm esa implikativ hukm deb yuritiladi. Implikativ hukmning asosi – antestedent, natijasi – konsekvent deyiladi. Implikativ hukm antestedent – chin, konsekvent – xato bo’lgan holatdan boshqa hamma ko’rinishlarda chin bo’ladi.