ZəLİmxan yaqub seçİLMİŞ

QAN DAMLATSAN, CAN BİTƏR
İstanbulda bizi
-
bir qrup Azərbaycan ziyalısını "Zaman" qəzetinin
redaksiyasına dəvət eləmişdilər. Xalqımızın, torpaqlarımızın ağrılı-acılı taleyindən
qızğın və göynərtili söhbətlər gedirdi. Qəzetin baş redaktoru Nacib Tosun
Azərbaycan torpaqlarına qan damlatsan can bitər" - deyib ağladı. Ürəkləri titrədən
bu mənzərədən hamının gözləri yaşardı. Bu unudulmaz görüşdən mənə kövrək
misralar yadigar qaldı.
Gözəl dedin, arkadaşım, qardaşım,
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Könüldaşım, məsləkdaşım, qandaşım,
Yer şumlanar, toxum düşər, dən bitər.
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Ala bilməz nə müxənnət, nə yağı,
Qeyrətimdi millətimin dayağı.
Palıd durar sal qayalar sayağı,
Çinar qalxıb zirvələrlə tən bitər.
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Bu torpaqdı, hey yoğrular, yapılar,
Hər qarışı məbəd kimi öpülər.
Haqqın sözü cərgələnər, səpilər,
İnsaf bitər, iman bitər, din bitər.
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Düşmən sayar hər yamanı, hər bədi,
Tutduğu yol haqsızlığa zərbədi.
Hər məzarı bir müqəddəs türbədi,
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Dağlarından dözüm alıb səbrimiz,
Sinəsində ruhum naxış, qəbrim iz.
Qucağında çiçək açar qəbrimiz,
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Aya, günə tən yeriyəm dünyanın,
İşığıyam, dan yeriyəm dünyanın,

---

___________________Milli Kitabxana__________________
182
Bir tükənməz dən yeriyəm dünyanın,
Kim becərsə, şöhrət bitər, şan bitər.
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Ondan ayrı saçlarıma dən düşər,
Bulud enər, gözlərimə çən düşər,
Hansı alma budağından gen düşər,
Hansı budaq gövdəsindən yan bitər?
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Amanımı payız kəsər, qış qırar,
Ruhum yenə "Vətən" deyib qışqırar.
Hər zərrədən şəhid qanı fışqırar,
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
Hədər yerə vaxtı, anı itirməz,
Canda ruhu, ruhda canı itirməz.
Öldürsə də, Zəlimxanı itirməz
Sabah yenə xan göyərər, xan bitər
Bu torpağa qan damlatsan, can bitər!
İstanbul, yanvar, 1994