iqtisodiy va siyosiy jihatdan mustahkamlash yo‘lida quyidagi islohotlar o‘tkazdi:
-Davlat boshqaruvida suyurg‘ol tizimini joriy etdi. Ya’ni zabt etilgan hududlarni
boshqarish ishini o‘z farzandlariga, qarindosh-urug‘lariga, birodarlariga topshirdi;
-Mamlakatda yer-suv qaytadan taqsim qilindi. Ko‘chmanchi qabila zodagonlari
yengilgan mahalliy mulkdorlar mol-mulkini musodara qilish, sotish, egasiz qolgan
yerlarni o‘zlariniki qilib olish yo‘li bilan mulklarini ko‘paytirib oldilar;
-Mamlakat ichida ijtimoiy hayotni tartibga solishga imkon beruvchi islohot ham
o‘tkazildi. Keyingi 10 yil ichida soliqlar og‘irligidan va mulkdorlar jabr-zulmidan
yer-suvlarini tashlab ketgan xo‘jaliklar yerlarini ishga tushirish masalasi ko‘rib
chiqildi;
Sayboniyxon, Ko‘chkunchixon va Abdullaxon II lar davrida pul islohotlari
o‘tkazildi. Bu hol, o‘z navbatida, hokimiyatning yanada markazlashuviga, xazinaga katta daromad tushishiga olib keldi, savdo-sotiq yanada jonlandi.
Dehqonchilik asosan lalmikor va obikor - sug„oriladigan yerlarda bо„lgan.
Bug„doyning о„n ikki navi yetishtirilgan va boshqa an‟anaviy ekinlar ekilgan.
Dehqonchilik uchun qulay bо„lgan va hosildor yerlar yirik amaldorlar va harbiylar
hamda din peshvolariga qarashli bо„lgan. Shayboniylar davlati ijtimoiy - iqtisodiy
hayotida Buxoro yaqinidagi Jо„ybor qishlog„idan chiqqan Jо„ybor xojalar^i katta
ta‟sirga ega edi. Ular siyosiy hokimiyat boshqaruv ishlariga ta‟sir kо„rsatish bilan
birga katta yer mulklariga ham etalik qilardilar. Shayboniylar davrida amalga
oshirilgan islohotlardan biri qarovsiz yotgan yerlarni о„zlashtirishga ham qaratilgan edi
Shayboniylar davrida ham iqtisodiy hayotda sun’iy sug’orish
Shayboniylar davrida ham iqtisodiy hayotda sun’iy sug’orish
bilan bog’liq muammolarni hal etish ishiga jiddiy e’tibor bilan qaralgan. Bu sulola
vakillari Sangzor, Chirchiq, Sirdaryo, Amudaryo, Vaxsh va Murg‘ob daryolari
imkoniyatlaridan unumli foydalanish choralarini ko‘rganlar.
Shayboniyxon avlodlari keyinchalik Qashqadaryoning irmoqlaridan Kesh viloyati
yerlarini sug‘orish uchun 10 dan ortiq kanallar qazitganlar
Sun’iy sug‘orish ishlari, ayniqsa, Abdullaxon II davrida keng rivojlangan.
Masalan, 1556-1585-yillar oralig‘ida Zarafshon daryosida Karmana, Mehtar Qosim,
Chahorminor, Jondor suv ayirg‘ichlari; Nurota tog‘ida Oqchob, Murg‘ob vohasida
Hovuzixon suv omborlari qurilgan. Bundan tashqari, Sangzor daryosidan Jizzax
vohasiga Tuyatortar kanali, Somonjuq dashtini obodonlashtirishga xizmat qilgan Xoja Ka’ab kanali, Afshona kanali, Amudaryodan Chorjo‘yga, Murg‘obdan Marvga,
Vaxshdan uning atrof vohalariga suv chiqarishga imkon beruvchi kanallar qazilgan
Abdullaxon II karvon yo‘llarini qayta jonlantirish, sardobalar,
karvonsaroylar qurish va ta’mirlashga ahamiyat berdi. 1577-yilda Buxoroda yirik usti berk bozor – Abdullaxon timi qurildi. Nurota tumanidagi Oqchob yaqinida Beklarsoy
darasida joylashgan qadimgi to‘g‘on qoldiqlari o‘rnida ulkan band (to‘g‘on) qurdirdi.
Abdullaxon bandi uning ravoqlarini to‘g‘on tepasida turib ochishi yoki berkitishi mumkin edi
Maqsad esa o‘sha atrofdagi bo‘z yerlarni sug‘orib, dehqonchilikni
rivojlantirish va yurtni obod qilish edi.
Bu tadbirlar, o‘z navbatida, qishloq xo‘jaligi tarmoqlarining rivojlanishini
ta’minlagan.
Shayboniylar davrida ishlab chiqarish tarmoqlari bo‘lgan tikuvchilik, kulolchilik,
temirchilik, qurolsozlik, zargarlik, qog‘oz va qurilish ashyolarini ishlab chiqarish