Geoxronologik shkala Geologik xaritalarda jinslar nisbiy yoshiga qarab bo'linadi

Geoxronologik shkala Geologik xaritalarda jinslar nisbiy yoshiga qarab bo'linadi. Shuning uchun, geologik xaritalarni tuzishda, birinchi navbatda, o'rganilayotgan hudud tarkibiga kiradigan tog 'jinslarining yoshini (geokronologik) ketma-ketligini batafsil o'rganish kerak. Shu munosabat bilan, eng muhim vazifa jinslarning nisbiy yoshini aniqlash, ilgari qaysi tog 'jinslari paydo bo'lganligini, keyinchalik qaysi va qaysi geoxronologik birliklarga tegishli ekanligini aniqlashdir. Ular orasida mavjud usullar nisbiy geoxronologiyaning ta'riflari eng keng tarqalgan stratigrafik, petrografik va paleontologik. Stratigrafik usul qatlamlarning bir-biri bilan o'zaro bog'liqligini o'rganish, ularni hudud bo'yicha kuzatib borish va vaqt o'tishi bilan qatlamlarning shakllanish ketma-ketligini aniqlashdan iborat. Odatda tabiatda, quyida joylashgan qavat yoki qatlam yuqoridagi qavatdan ko'ra qadimiyroqdir. Biroq, bu har doim ham shunday emas. Qatlamlarning birlamchi paydo bo'lishi keyingi tektonik harakatlar bilan bezovtalanishi mumkin. Qatlamlar ko'pincha uzoq masofadan kuzatilmaydi, lekin ular yuzasida faqat alohida guruhlarda paydo bo'ladi va shuning uchun biz ularni taqqoslashimiz kerak tashqi belgilar, ba'zan shartli ravishda bajarilishi mumkin yoki umuman qilinmaydi. Shuning uchun stratigrafik usul har doim ham bir xil natijalarni bermaydi va uni boshqa usullar bilan to'ldirish kerak. Qatlamlarning nisbiy yoshi ba'zan jinslarning tarkibini o'rganish va boshqa hududlarning o'xshash jinslari bilan taqqoslash orqali aniqlanadi - bu litologik va petrografik usul. Biroq, ko'pincha bir xil qatlam turli jinslardan iborat. Bunday hollarda, qatlamlarni ularning tarkibi bo'yicha taqqoslash usuli qisqa masofalar uchun qo'llaniladi va bir-biridan uzoq bo'lgan joylar uchun qabul qilinishi mumkin emas. Nisbiy yoshni aniqlashning eng ishonchli usuli bu paleontologik, hayvonlar organizmlari (fauna) va tog 'jinslaridagi o'simliklar (flora) qoldiqlarini tadqiq qilishdan iborat. Tog 'jinslarida bir xil paleontologik qoldiqlarni topish, hatto bir-biridan ancha uzoqda joylashgan joylar, to'shak sharoitiga qaramay, ularning yagona yoshini aniqlashga imkon beradi. Paleontologik usul doimo stratigrafik va petrografik bilan birgalikda qo'llaniladi. Yuqorida sanab o'tilgan usullar tabaqalangan shakllanishlarning nisbiy yoshini, ya'ni qatlamlarda yotgan jinslarni aniqlashga imkon beradi. Bular qatoriga cho'kindi, vulkanogen va mintaqaviy-metamorflangan jinslar kiradi. Cho'kindi qatlamlarining tabaqalanishi va taqqoslash muammolarini hal qilishda "mutlaq" geoxronologiyaning usullari, ya'ni yillar davomida tog 'jinslari va minerallarning yoshi keng tarqalmoqda. Ulardan eng muhimi, radiologik yoki izotopik, tabiiy radioaktiv izotoplardan va ularning parchalanish mahsulotlaridan foydalanadigan usullar. Mutlaq geokronologiyaning usullari cho'kindi, magmatik va metamorfik jinslarning yoshini aniqlashga imkon beradi. Birinchi geokronologik va unga mos keladigan strigigrafik shkala 1881 yilda Boloniyada bo'lib o'tgan II Xalqaro Geologik Kongressda qabul qilingan. Erning butun tarixi er qobig'ining rivojlanishi va organik dunyo qabul qilingan shkalada u vaqt oralig'iga (geoxronologik birliklar) va shu vaqt ichida to'plangan tog 'jinslariga (strigrafik birliklar) bo'lindi. Geologik xaritalardagi rasm uchun tanlangan bo'linmalarga ma'lum bir rang va indeks berilgan (harf-raqam belgisi). Keyinchalik, Erning geologik tuzilishi haqidagi bilimlarning kengayishi bilan birinchi geokronologik miqyosda bir qator muhim o'zgarishlar yuz berdi. So'nggi yillarda Qozog'istonda Rossiya geoxronologik shkalasi qo'llanilib, 1993 yilda Idoralararo strigrafiya qo'mitasi va boshqa tashkilotlar tomonidan tasdiqlangan (5.1, 5.2, 5.3 jadvallar). Shkala quyidagi birliklarni o'z ichiga oladi. Xulosa Ayrim xollarda cho’kindi tog’ jinslari o’zida ko’plab turli xil qotgan organizm qoldiqlarini o’zida mujassamlaydi. Ularni asosan oxaktosh, dolomit, oq bo’r, qo’ng’ir va tosh ko’mir kabi cho’kindi tog’ jinslarida ko’plab uchratishimiz mumkin. Organizm qoldiqlari shuningdek bo’lakli jinslar (qumtosh, qum, gil va b. k.) va juda kamdan-kam xolda vulkan turlari orasida xam uchratish mumkin. Qazilma xolatida organizmning qattiq skelet qismi bir muncha keng tarqalgan va yaxshi saqlanadi. Qattiq skelet qoldiqlarining organik moddalari ko’pchilik xollarda tuliq yoki qisman ikkilamchi mineral shakillanishga almashinadi, masalan karbanatli kaltsiy, arogonit, kremnezyom, oltingugurtli temir va b. k. Bunday almashinishda organik tolalar toshlanishi yuz beradi va ularning tuzulishi juda yaxshi saqlanadi. Tog’ jinslarida qurigan organizm qoldiqlarining saqlanishi toshqotganlik deb nomlanadi. Organizm qoldiqlarining ko’pchilik qismi dengiz yotqiziqlarida uchraydi, qaysiki xayvonlarning saqlanishi uchun juda qulay sharoitga ega. Quriqlikda xayvon va o’simlik qoldiqlari saqlanishi uchun qulay sharoit talab qiladi. Kontinental yotqiziqlar toshqotganlikni deyarli o’zida mujassamlashtirmaydi. Toshqotgan qoldiqlarga qarab cho’kindi va u bilan bog’liq bo’lgan magmatik va metamorfik tog’ jinslarining nisbiy yoshi tiklanadi. Shuningdek toshqotgan jinslar yotqiziqlar va ularni o’rab turgan cho’kindilar hosil bo’lgan qadimiy geologik epoxalar xolatini va fizika geografik sharoitini aniqlab beradi.