Mehnat resurslari
Mehnat resurslari - mamlakat aholisining
mehnatga layoqatli yoshdagi qismi,
iqtisodiy
resurslarning tarkibiy unsuri; 16
yoshdan 55 yoshgacha boʻlgan ayollar,
60 yoshgacha boʻlgan erkaklar
Mehnat
resurslariga kiritiladi.
Kishilar yoshining ulgʻayishiga qarab
Mehnat resurslariga dastlab qoʻshiladilar,
soʻngra (yoshi oʻtgach) undan chiqadilar.
Koʻpchilik mamlakatlarda, shu jumladan,
Oʻzbekistonda 16—59
yoshdagilar
Mehnat resurslariga kiritiladi. Mehnat
resurslari oʻsishi aholining koʻpayishiga
bogʻliq. Aholi tarkibida yoshlar qanchalik
koʻp boʻlsa, Mehnat resurslari shunchalik
tez oʻsadi. 20-asr oxiri —21-asr
boshlarida Oʻzbekistonda Mehnat
resurslari har yili 320—350 ming kishi
atrofida koʻpay-ib bordi. Ularning asosiy
qismini mehnat yoshiga qadam
qoʻyganlar tashkil etadi.
Mehnat resurslari
soni miqdoriy ifoda
boʻlsa, mehnat yoshidagilarning bilim
saviyasi, malakasi, kasbiy mahorati va
ishbilarmonligi uning sifatini yaratadi.
Taʼlimtarbiya,
malakani oshirish, sogʻliqni
taʼminlash, uni mustahkamlash uchun
sarflar inson kapitaliga investitsiya boʻlib,
Mehnat resurslari ni takroran yaratishga
xizmat qiladi. Mehnat resurslari mehnat
bozori orqali taqsimlanadi. Mehnat
resurslari ban-dligi —
mehnat yoshidagi
kishilarning ish bilan taʼminlanishi,
ularning tovar va xizmatlar yaratishda
ishtirok etishi. Mehnat resurslari
tarkibidagi ishlashga talabgor boʻla turib
ish topa olmaganlar ishsizlar (qarang
Ishsizlik) hisoblanadi (qarang Bandlik).
21-asr boshlarida Oʻzbekiston Mehnat
resurslari tez oʻsishi bilan tavsiflandi.
2003-yilda
respublikada Mehnat
resurslari 13181,0 ming kishini tashkil
etdi.
[1]