Ongning tuzilishi va vazifalari

---

Ongning tuzilishi va vazifalari 

Ongning 

elementlari 

quyidagilardir:  shaxsiyat,  uning 

xususiyatlari; 

ruhiy 

tabiat 

jarayonlari  va  insonning  holati. 

Bundan 

tashqari, 

aql 

quyidagilarni o'z ichiga oladi: 

▪ 

idrok; 

▪ 

munosabat; 

▪ 

tajriba. 

Yuqoridagi  komponentlarning  har  biri  bir-biri  bilan 

chambarchas bog'liq. Shunday qilib, ongning ustun qismi 

haqida  gapiradigan  bo'lsak,  unda  aql-idrok,  ya'ni  insoniy 

bilim  faoliyati  natijasi  va  natijasi.  U  o'zining  tavsifini 

mantiq, xayolot, tasavvurga ega bo'lib , odamlar orasidagi 

o'zaro  munosabatlarni,  ularning  umumiy  faoliyatlarini 

ta'minlaydi. 

Shuningdek,  psixologiyada  ham  ongning  tuzilishi 

tushuniladi,  bu  esa  ilmning  asosidir.  Bularning  barchasi 

"bilim" tushunchasi bilan birlashtirilgan. 

Har  birimizning  faoliyatimiz,  haqiqat  voqealariga 

munosabat,  shu  jumladan,  insonning  atrof-muhitga  oid 

munosabati va atrofdagi haqiqatni  aks  ettiradi.  Bu  tajriba 

bilan  yaxshi  chiziqlarga  ega  (odamning  hissiy  holati,  his 

tuyg'usi).  Shaxsiy  munosabatlar  insonning  atrofidagi 

---

ob'ektlar, vaziyatlar, hodisalar munosabatlarini aks ettiradi. 

Ob'ektiv munosabat, bir guruh odamlar bo'lsa, hukmronlik, 

bo'ysunish, biriga qaramlik va boshqalar shaklida namoyon 

bo'ladi. 

Tajriba  haqiqatni  his  qilish  natijasida  insonning 

hissiyotlarini  o'z  ichiga  oladi.  Bugungi  kungacha 

o'rganilmagan  hodisa  bo'lib  qolayotgan  ongning  hissiy 

hissasi.  Uning  hayoti  davomida  turli  hodisalar,  ob'ektlar: 

qo'rquv,  qulaylik,  zavq,  zavq  va  hokazolardan  juda  katta 

ta'siri bor. Shuni ta'kidlash kerakki, farovonlik ham inson 

ruhining  hissiy  tomonlarini  shakllantiradi.  Har  bir  tuyg'u 

tasvirlar  bilan  bog'liqligini  aks  ettiradi  (ular  bo'lishi 

mumkin: hodisalar, ob'ektlar, voqealar, odamlar, umuman 

jamiyat). 

Hissiyotlar  ham  o'z  navbatida  ongning  psixologik 

tuzilishini 

shakllantiradi. 

Ular 

dunyoga 

bo'lgan 

munosabatimizning 

aksidir. 

Tuyg'ulari, 

hissiyotlari, 

shaxsiyati  tufayli  atrofdagi  haqiqatni  baholash  mumkin. 

Ular  nutq  aloqasi  orqali  ifodalanadi,  shuning  uchun  ham 

rang-barangroq, insonning ongini yaxshiroq rivojlaydilar.