O’zbekiston respublikasi oliy va o’rta ta’lim vazirligi namangan davlat universiteti filologiya fakulteti

O’ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA

O’RTA TA’LIM VAZIRLIGI



NAMANGAN DAVLAT UNIVERSITETI

FILOLOGIYA FAKULTETI
O’ZBEK TILI YO’NALISHI

401-GURUH TALABASI

IBROHIMOVA MAMLAKATXONNING

“Milliy g’oya: asosiy tushuncha va tamoyillar” fanidan tayyorlagan

Topshirdi: M.Ibrohimova

Qabul qildi: X.Mirzaahmedov

Namangan - 2015

Annotatsiya
Ushbu referat mafkuraviy immunitet tushunchasi, mafkuraviy profilaktika – mafkuraviy immunitetni shakllantiruvchi asosiy omil, mafkuraviy immunitet tizimining asosiy unsurlaridan iborat.

MAVZU: MAFKURAVIY IMMUNITET: TUSHUNCHASI, MAZMUN-MOHIYATI, SHAKLLANISH USLUB VA VOSITALARI
Reja:

1. 
   KIRISH.
   

2. 
   ASOSIY QISM:
   

1. 
   Mafkuraviy immunitet tushunchasi.
   
2. 
   Mafkuraviy profilaktika – mafkuraviy immunitetni shakllantiruvchi asosiy omil.
   
3. 
   Mafkuraviy immunitet tizimining asosiy unsurlari.
   

3. 
   XULOSA.
   

4. 
   FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YHATI.
   

KIRISH

Inson hayotida ham, jamiyat taraqqiyotida ham g’oyalar muhim o’rin tutadi. Shu ma’noda, insoniyat tarixi g’oyalar tarixidir.

Xo’sh, g’oya nima, nega unga bu qadar katta e’tibor va ahamiyat beriladi? Ma’lumki, har qanday millat va xalq, har qanday ijtimoiy tuzum va davlat muayyan bir tamoyillar va qadriyatlar asosida hayot kechiradi hamda o’z manfaatlari, maqsad-muddaolari, orzu-intilishlarini ko’zlab harakat qiladi.

G’oya deb, inson tafakkur ida vujudga keladigan, ijtimoiy xarakterga ega bo’lgan, ruhiyatga kuchli ta’sir o’tkazib, jamiyat va odamlarni harakatga keltiradigan, ularni maqsad-muddao sari yetaklaydigan ulug’vor fikrga aytiladi. Binobarin, ular hayotdagi ma’lum bir mafkuraga tayanadi.

Har qanday nazariya yoki ta’limot bir tizimga solingan g’oyalar majmuidan iborat bo’ladi. Dunyoqarashning negizini va muayyan ishonch-e’tiqodning asosini ham g’oya tashkil etadi. Odamlar, ijtimoiy sinf va qatlamlarning, millat va davlatlarning manfaatlari va maqsadlari ham g’oyalarda ifoda etiladi.

O’z oldiga qo’ygan maqsadi, qanday jamiyat qurmoqchi ekani, bunga qanday yo’llar va vositalar bilan erishmoqchi bo’layotgani xaqidagi g’oyalar tizimi har bir millat, xalq va jamiyatning milliy mafkurasining asosini tashkil etadi.

Mafkura – muayyan ijtimoiy guruh va qatlamning, millat yoki davlatning ehtiyojlarini, maqsad va intilishlarini, ijtimoiy-ma’naviy tamoyillarini ifoda etadigan g’oyalar, ularni amalga oshirish usul va vositalari tizimidir.

G’oyaning inson hayotidagi o’rni va ahamiyati juda muhim falsafiy masaladir. Inson o’zi g’oyalarni yaratadi, ulardan kuch-quvvat oladi.o’zi yaratgan g’oyalar insonning ongi va shuurini, tafakkuri va e’tiqodini egallab, uning sohibiga aylanadi.

Yuksak g’oyalar odamlarni olijanob maqsadlar sari yetaklaydi. G’oyasi yetuk, e’tiqodi butun, qadriyatlari yuksak insongina mardlik namunalarini ko’rsata oladi.

Har bir xalqning tarixi shu xalqdan yetishib chiqqan buyuk siymolar, mard qahramonlar va fidoyi insonlar tarixi asosida bitiladi. Xalqimizning Shiroq va To’maris, Spitamen va Muqanna, Temur Malik va Jaloliddin Manguberdi, Amir Temur va Bobur Mirzo kabi mard farzandlari – buyuk g’oya sohiblaridir.

Ming yillar o’tsa ham, buyuk ajdodlarimizning matonati va qahramonligi xalqning xotirasidan o’chmaydi. CHunki ular yuksak g’oyalar – Vatan ozodligi, el-yurt baxt-saodati, ilm-u urfon rivoji yo’lida jon fido qilganlar. Axmad Yassaviy 60 yildan ziyod umrini yer ostida o’tkazganida ham, Najmiddin Kubro mo’g’ul bosqinchilariga qarshi jang qilganda ham ulug’vor g’oyalar ularga sabr-bardosh va matonat ato etgan. Jordano Bruno jismu jonini egallagan buyuk g’oya tufayli gulxan alangasida ham o’z e’tiqodidan qaytmagan, Nasimiy, tovonidan so’ysalar ham, ishqi ilohiy deb jon bergan.

Jahon tarixidan, jumladan xalqimizning o’tmishidan ham, qaysi sohada bo’lmasin, mardlik va jasorat ko’rsatish uchun insonga albatta ulug’vor g’oya kerak ekaniga ko’plab misollar topiladi.

Muayyan bir g’oya dastlab biron-bir shaxsning ongida paydo bo’ladi. Ayni paytda u yuksak ijtimoiy mazmunga ega bo’lgani, jamiyatning taraqqiyot yo’lidagi ezgu intilishlarini aks ettirgani bois umuminsoniy haqiqatga aylanadi.

Jahon tajribasiga nazar tashlasak, butun dunyo taraqqiyotiga ulkan ta’sir ko’rsatgan nazariy ta’limot va mafkuralarni yaratish uchun insoniyat tarixining turli davrlarida ulkan aql-zakovat, iste’dod va teran tafakkur sohiblari mislsiz zaxmat chekkanini ko’ramiz. Suqrot va Platon, Konfutsiy va Zardo’sht, Alisher Navoiy va Maxatma Gandi kabi buyuk mutafakkirlar faoliyati buning yaqqol tasdig’idir.

Ularning har biri o’z davrida o’zi mansub xalqni birlashtiradigan ulkan ahamiyatga molik g’oyalarni yaratganlar. Bu g’oyalarga tayanib bunyodkorlik yo’lida, ezgu maqsadlarga erishish uchun hormay-tolmay mehnat qilganlar. Bu borada insoniyatga «o’zini anglamoq buyuk saodat» ekanligini anglatgan Suqrot ham, «xalqni yakqalam qildim», deya qoniqish hissini tuygan Navoiy ham, Hindiston va Pokiston ozodligi yo’liga umrini baxshida aylagan Maxatma Gandi ham bugungi avlodlar uchun ibrat namunasi bo’lgan ulug’ insonlardir.

Tarix tajribasi shundan dalolat beradiki, dunyoda iqqi kuch – bunyodkorlik va buzgunchilik g’oyalari hamisha o’zaro kurashadi. Bunyodkor g’oya insonni ulug’laydi, uning ruhiga kanot baxishlaydi. Sohibqiron Amir Temurning parokanda yurtni birlashtirish, markazlashgan davlat barpo etish, mamlakatni obod qilish borasidagi ibratli faoliyatiga ana shunday ezgu g’oyalar asos bo’lgan.

Buzg’unchi g’oya va mafkuralar esa xalqlar boshiga so’ngsiz kulfatlar keltiradi. Bunga olis va yakin tarixdan ko’plab misollar keltirish mumkin. O’rta asrlardagi salib yurishlari, diniy fanatizm va ateizm, fashizm va bolьshevizmga asos bo’lgan g’ayriinsoniy g’oyalar shular jumlasidandir.

Toki dunyoda taraqqiyotga intilish, bunyodkorlik hissi bor ekan, jamiyatda ilg’or g’oyalar tug’ilaveradi. Buzg’unchi g’oyalarning vujudga kelishiga esa vayronkor intilishlar sabab bo’ladi. SHunday ekan, ularga qarshi kurashga tayyor turish, ya’ni doimo hushyor va ogoh bo’lib yashamoq hayotning asosiy zarurati bo’lib qolaveradi.

Milliy g’oya va mafkura o’zida gumanizm talablarini, xalqning iroda va intilishlarini aks ettirgan taqdirda jamiyatni birlashtirib, uning salohiyat va imkoniyatlarni to’la yuzaga chiqarishda beqiyos omil bo’ladi.

Masalan, XX asrda dunyo hamjamiyati tomonidan tan olingan yaponcha taraqqiyot modelini olaylik. Yapon milliy mafkurasi «milliy davlatchilik tizimi» (kokutay), «fuqarolik burchi», «yapon ruhi», «tadbirkorlik», «umummilliylik», «fidoyilik», «vatanparvarlik», «paternalizm», «jamoaga sadoqat», «modernizatsiya» kabi g’oya va tushunchalar ushbu mamlakatning bugungi kunda erishgan yuksak natijalarga poydevor bo’ldi.

G’oyaviy zaiflik va mafkuraviy beqarorlik esa millatning birdamligi, davlatning qudratiga putur yetkazadi, uning taraqqiyotini orqaga surib yuboradi. Masalan, Chingizxon bosqini, chor istilosi davrlarida ayrim hukmdorlarning xalqni birlashtirib kurashga safarbar etmagani o’lkamizning qaramlik changaliga tushib kolishiga sabab bo’lgan.

Insoniyat tarixi xilma-xil g’oya va mafkuralarning vujudga kelishi, amaliyoti, bir-biri bilan munosabatidan iborat uzluksiz jarayondir. Bu jarayonda turli g’oyalar u yoki bu kuchlarga xizmat qilishi, o’ziga ishongan kishilarni qanday maqsadlar tomon yetaklashiga qarab bir-biridan farqlanadi. Ezgu maqsadlarga xizmat qiladigan mafkuralarga bunyodkor g’oyalar asos bo’lsa, vayronkor g’oyalarga tayangan mafkuralar xalqlar va davlatlarni tanazzulga yetaklaydi, odamlar uchun son-sanoqsiz kulfatlar keltiradi.¹ Bu esa, o’z navbatida, g’oyaviy jarayonlar tarixini o’rganish, ular zamiridagi mazmun-mohiyatni bilib olishni zaruriyatga aylantiradi.

1. MAFKURAVIY IMMUNITET TUSHUNCHASI

Mustaqillikni mustahkamlashning muhim shartlaridan biri bu g’oyaviy tarbiyani kuchaytirishdan iborat. Bu borada kishilarimizda yot va zararli g’oyalarga qarshi kurashish uchun mafkuraviy immunitetni shakllantirish zarur. Albatta, mafkuraviy immunitetni shakllantirish kishilar ongida bir xil g’oyani zo’r berib tiqishtirish emas, balki odamlarda oq-qorani ajratish, zararli g’oyalarga qarshi hushyor va ogoh bo’lish xususiyatlarini tarbiyalash demakdir. 1999 yil 16 fevralь, 2004 yil martidagi Buxoro va Toshkent, shahrida 2005 yil 13 mayda Andijon shaharlarida sodir etilgan terrorchilik voqealaridan to’g’ri xulosa chiqarish kerak. Har bir davlat, jamiyatning qudrati uning ichki xavfsizligi va barqarorligiga tayanadi. Ya’ni jamiyat, millat o’z g’oyasida mustahkam tursa, ikkilanmasa, har qanday dushman qo’llashi mumkin bo’lgan g’oyaviy tahdidlardan qo’rqmasa, bunday millatni yengish mumkin emas. Aksincha, jamiyat ichida g’oyaviy parokandalik, bo’linishlar bo’lsa dushmanlarga, ularning yot mafkuralariga yo’l ochib beradi. Bunday millatni yengish, mustamlaka qilish oson kechadi.

Demak, barqarorlik va xavfsizlik - jamiyatning ongligiga, anglangan to’g’ri tushuncha va bilimlarga faol amal qilishiga, fikriy, g’oyaviy birligiga, bular esa xavfsizlik ma’rifatiga tayanadi. SHu boisdan ham har bir o’zbekistonlik millatidan, dinidan, tug’ilgan joyidan, kasbu yoshidan qat’iy nazar Vatan posboni bo’lishi lozim. Mamlakatimizning xavfsizligi uchun eng birinchi kafolat - o’zbekistonliklarning milliy istiqlol g’oyasi atrofida jipsligidir. Milliy istiqlol g’oyasining asosiy bosh g’oyasi va maqsadi: ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot barpo etishdir.

Milliy istiqlol g’oyasi o’zining asosiy g’oyalari: 1) Vatan ravnaqi; 2) yurt tinchligi; 3) xalq farovonligi; 4) komil inson; 5) ijtimoiy hamkorlik; 6) millatlararo totuvlik; 7) diniy bag’rikenglikka tayanar ekan, ana shu g’oyalarga qarshi qaratilgan xatti-harakatlar tashqi va ichki tahdidlarning oldini oladi. Tashqi tahdidlar - O’zbekistonning davlat chegarasidan tashqaridan kirib keluvchi, ichki tahdidlar esa O’zbekiston davlati, mamlakatning ichidan chiqayotgan tahdidlardir. Biz ko’p asrlar ana shu ichki tahdidlar tufayli mustamlakalikda yashab keldik².

Ichki tahdidlar - o’z Vataniga, vatandoshiga, vatandoshlariga zarar yetkazishga qaratilgan g’oya, xatti-harakatlardir.

Ana shu tahdidlar qancha keng tarqalsa, mamlakat g’oyaviy birligiga shuncha ko’p zarar yetkazadi, parokanda qiladi, hamjihatlik bo’lmaydi. G’oyaviy birligi mo’rt millatning davlat xavfsizligi ham mo’rt bo’ladi.

Ichki va tashqi tahdidlar asosan g’oyaviy bo’shliq tufayli sodir bo’ladi. Demak, g’oyaviy bo’shliq nima? G’oyaviy bo’shliq - deb, eski hukmron mafkura halokatga uchrab, u bilan bog’liq tushunchalarning qadrsizlanishi, bugungi hayot, o’tmish va kelajakka daxldor qadriyatlar, tushuncha va tasavvurlarni to’liq anglab yetmasligi oqibatida odamlarning qalbi va ongida vujudga keladigan bo’shliqqa aytiladi.

Tajovuzkor mafkuralar bunday bo’shliqdan foydalanib, o’zlarining zararli g’oyalarini singdirmoqchi va odamlarni o’z ortidan ergashtirmoqchi bo’ladi. Sobiq kommunistik partiya hukmronligi barham topgach, bizning yurtimizga ham zararli oqimlar kirib kela boshladi. Bunga davlat va nodavlat tashkilotlari hamda siyosiy partiyalarning istiqlol g’oyasini, bozor munosabatlarini odamlar ongi va qalbiga tushuntirishda sustkashlik qilgani, ijtimoiy fanlarning jamiyatimizdagi yangiliklarni vaqtida tahlil qilib bermagani, jamiyat ruhiyati va tafakkurida ro’y berayotgan murakkab jarayonlarning o’z yechimini topmagani ham sabab bo’ldi.

Sobiq sotsialistik mafkuraning illatlari fosh bo’lgach, nafaqat oddiy odamlar, hatto ziyolilar ham mafkuralarning hammasi taraqqiyot uchun zararli ekan, haqiqiy ozod va erkin bo’lish uchun har qanday mafkuradan xalos bo’lish kerak, degan fikrga borib qolgan edi. Odamlar bunyodkor va vayronkor g’oyalarning farqiga bormagani uchun shunday xulosaga kelgan edi. Biz faqat vayronkor g’oya - kommunistik mafkuradan voz kechgan edik. Bizga endi bunyodkor g’oya kerak edi. Chunki tabiatda vakuum - bo’shliq bo’lmagani kabi, mafkura sohasida ham bo’shliqqa yo’l qo’yib bo’lmaydi.

Insoniyat tarixi shundan dalolat beradiki, muayyan jamiyat taraqqiyot jarayonida bir bosqichdan ikkinchi bosqichga o’tishida turmushning barcha sohalarida, xususan, iqtisodiyot, ijtimoiyot va siyosiy sohada bo’lgani kabi, g’oyaviy-mafkuraviy sohada ham muayyan muammolarni hal qilish zarurati paydo bo’la boshladi. Chunki o’ziga xos yangi davr, sharoit, vaziyat an’anaga aylanib qolgan g’oyalar, qarashlar, munosabatlarni o’zgartirmasdan, ma’lum mafkuraga asoslanmasdan yangi maqsadlar sari qadam tashlay olmaydi. Bu esa yangi g’oya, qarash, munosabat, mafkurani ishlab chiqishni talab etadi.

O’zbekiston Prezidenti Islom Karimov ta’kidlagani kabi: «O’zining hayotini, oldiga qo’ygan maqsadlarini aniq tasavvur qila oladigan, o’z kelajagi haqida qayg’uradigan millat hech bir davrda milliy g’oya va milliy mafkurasiz yashamagan va yashay olmaydi. Mafkura bo’lmasa har qaysi davlat va jamiyat, qolaversa, har qaysi inson o’z yo’lini yo’qotishi muqarrar» .

G`oyaviy bo’shliqqa olib keluvchi sabablar quyidagilardan iborat:

1. 
   Boshqa mafkuralarni tan olmaslik.
   
2. 
   Yakka hokimlik (kommunistik) g’oyasining mutlaq hukmronligi va targ’iboti
   
3. 
   «Yo’lboshchi sinf» mafkurasi nomigagina ijtimoiy guruhlar mafkurasi ekanligi.
   
4. 
   Kommunistik mafkuraning odamlar vijdon erkinligini cheklab qo’yishi, kim unga jur’at qilsa «xalq dushmani»ga aylantirilishi.
   
5. 
   Milliylikdan, qadriyatlardan butunlay xoli bo’lish.
   
6. 
   Milliy tarix, O’zbekiston tarixi, o’tmishini tan olmaslik.
   
7. 
   Xalqning diniga, diniy merosga, diniy qadriyatlarga mutlaqo noto’g’ri munosabat va h.k.
   

XX asr 90-yillarning boshlarida bunday mafkuraviy bo’shliq O’zbekistonda ham namoyon bo’ldi. Ya’ni deideologizatsiya siyosatiga olib keldi. Ana shu g’oyaviy bo’shliqning o’ziga xos xususiyatlari quyidagilardan iborat edi:

1. 
   Kommunistik mafkura tanazzulga uchrab uning o’rni bo’sh qoldi.
   
2. 
   O’zbekiston mustaqil davlat sifatida qaror topsada, uning mafkurasi ham shakllanmagan edi.
   
3. 
   O’tish davrida yangicha qarashlar mustahkam e’tiqodga aylanib ulgirmasdan boshqa yot va begona mafkuralarning xuruji.
   
4. 
   Markaziy Osiyo mintaqasidagi ekstremistik kuchlar, terrorchi to’dalarning mafkuraviy kurashni avj oldirishi va boshqa.
   

Bu sabablar natijasida mustaqillik yillarida, ayniqsa 1991-2005 yillar davrida mamlakatimizda ekstremistik kuchlar va terrorchi to’dalar tomonidan amalga oshirilgan buzg’unchilik, vayronchilik ishlarini misol qilib keltirish mumkin.

XX asr 90-yillarining boshlarida ayrim yoshlar, yurtdoshlarimizning zararli g’oya va mafkuralar ta’siriga tushib qolish sabablarini Prezidentimiz Islom Karimov asarlari asosida quyidagicha izohlab berish mumkin:

1. 
   Dastlabki yillarda milliy g’oya, milliy mafkura to’liq shakllanib, odamlar qalbi va ongiga singib ulgurmagani.
   
2. 
   O’zbekiston eski tuzumdan yangi tuzumga o’tish davrida bir qator tabiiy qiyinchiliklarga duch kelishi.
   
3. 
   Bugungi kunda barcha yoshlarning serdaromad ish bilan ta’minlanmaganligi.
   
4. 
   Yosh ayrim soddadil yoshlarning ishonuvchanligi tufayli diniy qadriyatlarga intilish tuyg’usidan ustalik bilan foydalanishi tufayli.
   
5. 
   Targ’ibot-tashviqot ishlarining yetarli olib borilmaganligi (bugun bu ishni siyosiy partiyalar «Ma’naviyat va ma’rifat» markazlari, «Kamolot» ijtimoiy yoshlar tashkilotlari va h.k. olib bormoqda).
   

Mafkura va mafkuraviy tarbiya masalasi o’z mustaqilligini qo’lga kiritgan, demokratik huquqiy davlat, erkin fuqarolik jamiyatining asoslarini yaratayotgan mamlakatimiz uchun ham muhim hayotiy ahamiyatga ega. Zero, ko’zlangan maqsadlarga ushbu orzu-umid va intilishlarni o’zida mujassamlashtirgan g’oyaviy-nazariy qarashlar majmui bo’lmish milliy mafkura va unga asoslangan tarbiya tizimisiz erishish mumkin emas. «Men, - deb yozadi Prezidentimiz, - Abdulla Avloniyning «Tarbiya biz uchun yo hayot - yo mamot, yo najot - yo halokat, yo saodat - yo falokat masalasidir» degan fikrini ko’p mushohada qilaman. Buyuk ma’rifatparvarning bu so’zlari asrimiz boshida millatimiz uchun qanchalar muhim va dolzarb bo’lgan bo’lsa, hozirgi kunda biz uchun ham shunchalik, balki undan ham ko’ra muhim va dolzarbdir».

Bu masalaning dolzarbligi yuqorida qayd etilgan mafkura shakllarining xavfini bartaraf etish zarurligi bilan ham belgilanadi. Zero, Prezidentimiz ta’kidlaganidek, ularga g’oya va ma’rifat bilan qarshi kurashish lozim. Mamlakatimizdagi mavjud ijtimoiy hamkorlik, milliy birlik va hamjihatlikni saqlab qolish va rivojlantirish yo’li bilangina qo’lga kiritilgan istiqlolni himoya qilamiz. Xalqaro hamjamiyat, shu jumladan tarix taqozosi bilan aloqalar kuchli rivojlangan davlatlar bilan teng huquqli, izzat-ikromli munosabat, o’zaro manfaatli aloqalar esa mustaqillikni mustahkamlashning muhim omili bo’lib xizmat qiladi. Ana shundagina mintaqamiz hech qachon tsivilizatsiyalar to’qnashmaydigan, balki ular bir-biriga ta’sir etib, bir-birini boyitishning ibratli namunasini beradigan makonga aylanadi.

Mafkuraviy ta’sir va tahdidlar haqida gap ketar ekan, ularni aniqlash, baholash, xususiyatlarini yaqqol ko’rsatish uchun O’zbekiston Prezidenti Islom Karimov tomonidan ilmiy muomalaga bir qator tushunchalar kiritilganligini qayd etish lozim. Ular qatorida «mafkuraviy immunitet», «mafkuraviy profilaktika» kabilardir. Ana shu tushuncha-larning mazmuni oydinlashtirilganda hozirgi dunyoda kechayotgan mafkuraviy jarayonlarning xarakterini yanada yaqqolroq tasavvur qilish imkoni tug’iladi.

Mafkuraviy immunitetni hosil qilish. Mafkuraviy immunitet - ma’naviy barkamol, irodasi baquvvat, iymoni butun shaxsni tarbiyalashda, har qanday reaktsion, buzg’unchi xarakterdagi g’oyaviy tashabbuslarga bardosh bera oladigan yoshlarni tarbiyalashda qo’l keladi»³. «Mafkuraviy immunitet» tushunchasini birinchi bor Prezidentimiz Islom Karimov ishlatgan va unga quyidagicha ta’rif bergan: «Ma’lumki, har qanday kasallikning oldini olish uchun, avvalo, kishi organizmida unga qarshi immunitet hosil qilinadi. Biz ham farzandlarimiz yuragida ona Vatanga, boy tariximizga, ota-bobolarimizning muqaddas diniga sog’lom munosabatni qaror toptirishimiz, ta’bir joiz bo’lsa, ularning mafkuraviy immunitetini kuchaytirishimiz zarur».

Immunitet lotincha (immunitatis) so’zidan olingan bo’lib, biror narsadan xalos, ozod va farig’ bo’lish, qutilishni, muayyan kasallikni qo’zg’atuvchi virusga, dardga qarshilik ko’rsatish qobiliyatini (masalan, inson tanasi immuniteti) bildiradi. «Immunitet» so’zining ma’nosi organizmning doimiy ichki barqarorligini saqlash uning turli xususiyatlarga va ta’sirlaridan himoyalanishi, qarshilik ko’rsatishi, rezistentligini bildiradi. Shuningdek, u daxlsizlik ma’nosini ham anglatadi, (masalan, deputatlik immuniteti, diplomatik immuniteti).

Demak, mafkuraviy immunitet - davlat va millatning ma’naviy birligi, ma’naviy sog’lomligini himoya qiluvchi g’oyaviy qalqon vazifasini bajaradi. Aslida organizmni infektsion agentlar va boshqa yot moddalardan himoya qilish omillari tabiati bo’yicha uchga bo’linadi:

1. Filogenetik immunitet - anatomik va fiziologik belgisiga ko’ra nasldan naslga o’tadigan himoyaviy rezistentligi. Bunda organizm yuqumli kasalliklarga chidamli bo’ladi.

2. Tug’ma immunitet (turga xos, tabiiy), nasbatan chidamli, nasldan naslga o’tadigan xarakterga ega.

3. Orttirilgan immunitet - hayot davomida orttirilgan immunitet. U o’z-o’zidan namoyon bo’lmaydi. Uning namoyon bo’lishi uchun ichki yoki tashqi g’oyaviy ta’sir bo’lishi kerak⁴.

Milliy g’oya asosidagi mafkuraviy immunitet, avvalo, har bir vatandoshimizning mustahkam e’tiqod va yuksak dunyoqarashga ega bo’lishini taqozo etadi. Insonning ko’plab xususiyatlari tug’ma bo’lsa, mafkuraviy immunitetni shakllantirib borish zarur. Ikkinchidan, har bir avlod uchun o’ziga xos xususiyatga ega bo’ladi. Uchinchidan, immunitet tizimi shakllan-sagina mafkuraviy daxlsizlikni ta’minlaydi.

G`oya faqatgina inson qalbini egallaganda, inson ma’naviy-ruhiy holatining uzviy qismiga aylangandagina harakatga da’vat etuvchi, rag’batlantiruvchi kuchga, harakat uchun qo’llanmaga aylanadi. Shuning uchun ham bugungi kunda nafaqat inson ongini, balki qalbini ham egallash mafkuraviy kurashning bosh maqsadi bo’lib qolmoqda. Mafkuraviy immunitet tizimining asosiy va birinchi unsuri, bu bilimdir. Ammo bilimlar ko’p... Ikkinchi asosiy qismi ana shu bilimlar zamirida shakllanadigan qadriyatlar tizimidir. Uchinchi unsuri: ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy va madaniy-ma’rifiy sohalardagi aniq mo’ljal va maqsadlar tizimi bilan bog’liq.

Talaba mafkuraviy immunitetining tarkibini: 1) mafkuraviy bilim; 2) his-tuyg’u; 3) iroda; 4) ko’nikma va 5) malakalar tashkil qiladi.

Mafkuraviy immunitet milliy mustaqillikning afzalligiga ishonch asosida quriladi. Ishonch esa ishontirish va tushuntirish natijasida hosil bo’ladi. Masalan, O’zbekiston - dunyoviy davlat diniy davlatni taqqoslash natijasida tushuncha hosil bo’ladi.

Demak, mafkuraviy immunitetni shakllantirish muayyan vaziyatda insonning o’zi, xalqi, Vatani manfaatlari birligidan kelib chiqib, yot g’oyalarga qarshi tura olish malakalaridir.

2. MAFKURAVIY PROFILAKTIKA – MAFKURAVIY IMMUNITETNI SHAKLLANTIRUVCHI ASOSIY OMIL.

Mafkuraviy immunitetni shakllantirishda mafkuraviy profilaktikaning o’rni katta. Mafkuraviy profilaktika xilma xil shakllarda ijtimoiy institutlar tomonidan amalga oshiriladigan g’oyaviy-tarbiyaviy, siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, ma’naviy ishlar majmui, ya’ni ta’lim-tarbiya tizimini qamrab oladi.

Milliy g’oya asosidagi mafkuraviy immunitet har bir yigit-qiz, fuqaro mustaqillikning ma’no-mohiyati, Prezident Islom Karimov asarlarida ilgari surilgan bunyodkor g’oyalar; yurtimizda amalga oshirilayotgan islohot natijalari, Vatan va dunyo tarixi, umumbashariy tsivilizatsiya yutuqlariga doir bilimlarga tayanadi

Mafkuraviy immunitet insonning Vatan va xalq manfaatlari yo’lidagi faoliyatida namoyon bo’ladi. Mafkuraviy immunitet erkin, mustaqil fikrlashni, milliy va umumbashariy qadriyatlarga hurmat bilan qarashni, insonparvarlikni kundalik hayotiy faoliyatga aylantirishni taqozo etadi.

Mafkuraviy profilaktika - mafkuraviy immunitet tizimini shakllantiruvchi bosh omildir. U o’z mohiyatiga ko’ra yot g’oyalarning kirib kelishining oldini olish va ularni yo’qotishga qaratilgan chora-tadbirlar majmuini o’z ichiga oladi. Demak, mafkuraviy profilaktika xilma-xil shakllar ijtimoiy institutlar tomonidan amalga oshiriladigan g’oyaviy-tarbiyaviy, siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, ma’naviy ishlar majmuini, bu sohada to’g’ri tashkil etilgan ta’lim-tarbiya tizimini qamrab oladi.

Millat ma’naviyati harakteriga quyidagi zaiflik belgilari salbiy ta’sir etishi mumkin:

• 
  xafsalasizlik; – johillik;
  
• 
  befarqlik; – hudbinlik;
  
• 
  g’ayratsizlik; – yalqovlik va h.k.
  
• 
  qo’pollik;
  

Hozirgi fan va texnologiyalar ravnaqi davrida boshqa kishilarning ongi va qalbiga yashirin, g’araz maqsad bilan ta’sir ko’rsatishni ifodalashda manipulyatsiya (manus - qo’l) so’zi, ya’ni «ob’ekt ustidan biror maqsadda ish olib borish» ma’nosida ishlatilmoqda. Bunda chaqqonlik, mahorat talab qilinishi ko’zda tutiladi. SHu sababli, «manipulyatsiya»ni ko’chma ma’noda «odamlar bilan ob’ekt sifatida munosabatga kirishish» deb ham tushuntirish mumkin. Bunda «boshqalarga bildirmasdan, asl maqsadni yashirin tutgan holda boshqalar ustidan hukmronlik qilib, o’zi istagan xulq-atvorni shakllantirish»dan iborat.

SHaxsning mafkuraviy immunitetiga ta’sir ko’rsatish jarayoni mani-pulyatsiya tushunchasida aks etadi. Chunki, «davlatchi»ning ta’siri:

1) shaxsga nisbatan zo’rlik, kuch ishlatilmaydi, balki ma’naviy, psixologik xususiyatga ega;

2) bu ta’sirda asl maqsad yashirin qoladi. SHuning uchun ham «islom dini niqobida» degan ibora ishlatiladi;

3) g’oyaviy manipulyatsiya, zimdan ta’sir ko’rsatuvchidan mahorat va bilimni talab qiladi.

Shuning uchun ham g’oyaviy manipulyatsiyani mafkuraviy kurash, yot mafkuralar tomonidan qo’llanilayotgan ta’sir texnologiyasining tarkibiy qismi, deb atash mumkin. Ya’ni, manipulyatsiya odamni u yoki bu ishni qilishga emas (targ’ibot va tashviqotdan farqli o’laroq), balki shu ishni qilishga xohish, istak uyg’otishga xizmat qiladi.

Har bir kishi yoki jamoa, jamiyat mafkuraviy immunitetni besh darajaga bo’lib o’rganish, baholash, uni shu asosda takomillashtirish mumkin:

1. Mafkuraviy immunitetning quyi darajasi - shaxs, jamoa, jamiyat yuqoridagi bilimlardan xabardor emas, buzg’unchi mafkuraviy g’oyalarga befarq, loqayd.

2. Darajasi - bilimlar bor, lekin ular his qilinmagan, sistemalashmagan, shu sababli ularni buzg’unchi mafkuraviy g’oyalarga qarshi ishlatishga tayyor emas.

3. Mafkuraviy bilimlarga ega, lekin ular nazariy, shaxs, jamiyat ularni qo’llashga qiynaladi.

4. Asosli bilimlarga ega, vaziyatni to’g’ri baholay oladi, ichki va tashqi siyosiy, mafkuraviy ta’sirlarga qarshi immunitet shakllangan va uni ongli ravishda ishlatadi.

5. Oliy daraja - mukammal g’oyaviy, siyosiy, iqtisodiy bilimlarga ega va bu bilimlarni bemalol amalda qo’llab, buzg’unchi mafkuraviy, siyosiy g’oyalarni doimo hamma joyda fosh qila oladi.

Xavfsizlik va barqarorlik tushunchalari. Olamga ikki narsa tahdid soladi: tartib va tartibsizlik. Xalqaro munosabatlarini pessimistik nigoh ostida tahlil etuvchi - realizm nazariyasiga ko’ra, har bir davlat o’z xavfsizligi nuqtai nazaridan boshqa davlatlarga nisbatan ehtiyotkorlik bilan qaraydi. Ya’ni, davlatlar o’rtasidagi munosabatlarda do’stona aloqalardan ko’ra o’z milliy manfaatlari ustuvorligi birinchi darajali ahamiyat kasb etadi. Mazkur nazariya mohiyatiga ko’ra, har bir davlat xatardan xoli bo’lishni va rivojlanishni istasa, boshqa davlatlarga raqobat ko’zi bilan qarashi, dushman hamisha va har yerda mavjud degan aqidaga asoslanishi lozim. Terror tashkiloti ham o’z dushmanisiz mavjud bo’lishi mumkin emas. Dushmanning mavjudligi terrorchi tashkilot tuzilishi uchun hal qiluvchi omil hisoblanadi. Har qanday terrorchi tashkilotning pirovard maqsadi o’z dushmani ustidan to’la g’alaba qozonishga erishishdan iborat. Biroq davlatlarda hamisha ham bu maqsad namoyon bo’lavermaydi.

Demak, Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta’minlashning ayrim jihatlari mavjud. Bugungi kunda mintaqaviy mojarolarning turkum omillari yalpi xavfsizlikka asosiy tahdid solmoqda. Mintaqamizdagi tanglik vaziyatlarining yuzaga kelishida va saqlanib turishida asosiy sabab bo’luvchi ichki va tashqi omilar mavjud.

Ichki omillar quyidagilardan iborat:

1. Mafkura va ma’naviyatda yuzaga kelgan bo’shliq hamda uning turli xil diniy va ekstremistik g’oyalar bilan to’ldirilishi.

2. Aholining talay qismini qamrab olgan qashshoqlik va ishsizlar sonining ko’payishi. Buning oqibatida turli xil radikal va agressiv g’oyalar tarqalishining kuzatilishi.

3. Mintaqadagi ba’zi bir davlatlarning o’z hududini to’liq himoya qila olmasligi va buning oqibatida bir davlatdan ikkinchi bir davlat hududiga uyushgan jinoyatchilikning va separatizmning tarqalishi.

4. Korruptsiya, poraxo’rlikning ko’payishi.

5. Mintaqadagi hududiy, toza ichimlik suvi borasidagi muammolar va h.k.

Tashqi omillar qatoriga quyidagilarni kiritish mumkin:

1. Markaziy Osiyo mintaqasining dunyodagi mojaroli nuqtalarga yaqin joylashishi (Shimoliy Kavkaz, Afg’oniston, Kashmir hududlari). Buning oqibatida xalqaro terrorizmning tarqalishi.

2. Ba’zi bir siyosiy kuchlar tomonidan mintaqadagi vaziyatning barqarorlashuviga bo’lgan manfaat va ta’sir. Bu, albatta, doim ham iqtiso-diy muammolar bilan emas, balki hududiy va g’oyaviy masalalar bilan bog’liq.

3. 2001 yilning 2 sentyabridan boshlab, mintaqa mamlakatlari Osiyo davlatlari uchun ham, Yevropa davlatlari uchun ham yanada muhim gessiyosiy ahamiyat kasb etdi. Yevroosiyodagi kuchlarning an’anaviy qaror topgan geosiyosiy muvozanatini o’zgartirib yubordi.¹

3.Mafkuraviy immunitet tizimining asosiy unsurlari

Hozirgi davr - bunyodkor va buzg’unchi g’oyalarning o’zaro kurashi kuchayganligini alohida etirof etish lozim. Nima uchun kishilar ongi va qalbi uchun kurash turli mafkuralarning bosh maqsadiga aylanib qoldi? Gap shundaki, muayyan g’oya tom ma’noda g’oya bo’lishi uchun kishilar ongini egallashi, to’g’rirogi ularning qalbidan joy olishi shart. Aks holda u yoki bu g’oya faqat muayyan xabar yoki axborot sifatida saqlanib qoladi, xolos. Boshqacha aytganda, omborxonadagi keraksiz buyumlar kabi ongimizning bir chetidan joy egalab yotaverishi mumkin.

Bir so’z bilan aytganda, bunday holatda g’oya shaxs uchun hech qanday ijtimoiy ahamiyatga ega bo’lmaydi. G’oya faqatgina inson qalbini egallaganda, inson ma’naviy-ruhiy holatining uzviy qismiga aylangandagina harakatga da’vat etuvchi, rag’batlantiruvchi kuchga, harakat uchun qo’llanmaga aylanadi. SHuning uchun ham bugungi kunda nafaqat inson ongini, balki qalbini ham egallash mafkuraviy kurashning bosh maqsadi bo’lib qolmoqda.

Mafkuraviy ta’sir va tahdidlar haqida gap ketar ekan, ularni aniqlash, baholash, xususiyatlarini yaqqol ko’rsatish uchun O’zbekiston Prezidenti Islom Karimov tomonidan ilmiy muomalaga bir qator tushunchalar kiritilganligini qayd etish lozim. Ular qatorida «mafkuraviy immunitet», «mafkuraviy profilaktika» kabilar bor. Ana shu tushunchalarning mazmuni oydinlashtirilganda hozirgi dunyoda kechayotgan mafkuraviy jarayonlarning xarakterini yanada yakqolroq tasavvur qilish imkoni tug’iladi.

Yer yuzining turli mintaqalari xalqlarining ongi va qalbi turli g’oyalarni sinash maydoniga, boshqacha aytganda mafkuraviy poligonga aylantirilmoqda. Xo’sh, mafkuraviy poligon deganda nimani tushunamiz? Poligon (grek. serqirra degan ma’noni bildiradi) harbiy termin ekanligiga o’rganib qolganmiz. Odatda poligon deganda qurol-aslaha va texnikani sinash, qo’shinlarni harbiy tayyorgarlikdan o’tkazish yoki harbiy sohada mashk va tadqiqotlar olib borish uchun mo’ljallangan maxsus maydon tushuniladi.

Shu nuqtayi nazardan qaraganda, mafkuraviy poligonlarning xususiyatlari haqida nima deyish mumkin? Tarixga nazar tashlaydigan bo’lsak, o’zga hududlarni zabt etish maqsadida ishlatiladigan urush qurollari uzluksiz takomillashib borganini ko’ramiz. U nayzalardan toki avtomatik qurollargacha, zambaraklardan to yer yuzining har qanday nuktasiga bexato yetib boradigan qit’alararo ballistik raketalargacha bo’lgan uzoq takomil yo’lini bosib utdi. Bu qurollar bosib olinishi kerak bo’lgan hududlar aholisini jismonan yo’q qilishga qaratilgan edi. Bugungi kunda esa, o’zga hududlarni zabt etish uchun ularning aholisini yo’qotish shart emas. Zero, ongi va shuuri zabt etilgan, qarash va kayfiyatlari «ma’qul» yo’nalishga o’zgartirilgan aholi ko’magida har qanday boylik, tabiiy resurslarga egalik qilish mumkin bo’lib qolmoqda.

Mamlakatimiz ichida o’zlarining g’ayriislomiy g’oyalarini tarqatishga harakat qilgan Rimsalar ana shunday g’arazli maqsadlarni, ya’ni odamlar, Ayniqsa yoshlarni chalg’itish, ular yordamida mamlakatni o’z taraqqiyot yo’lidan chetlatib yuborishni ko’zda tutgan edilar. Chet ellarda ana shunday «ta’lim» olgan vahhobiylar, shuningdek «xizbut taxrir»chilarning yoshlarimiz ongini zaharlash yo’lidagi harakatlarini ham aynan shunday baholash mumkin.

Mafkura poligonlarida sinovdan o’tayotgan, mohiyatan g’ayriinsoniy bo’lgan g’oyalarga qarshi tura olish uchun aholida mafkuraviy immunitet hosil qilish lozim Avvalo, insonning ko’plab xususiyatlari tug’ma bo’lsa, mafkuraviy immunitetni shakllantirish, shakllantirib borish zarur. Ikkinchidan, u har bir avlod uchun o’ziga xos xususiyatga ega bo’ladi. Uchinchidan, immunitet tizimi shakllangandagina mafkuraviy daxlsizlikni ta’minlash mumkin (immunitetga ega bo’lmagan chaqaloqlarning uzoq yashay olmasligini eslaylik).

Xo’sh, mafkuraviy immunitet tizimi o’z ichiga nimalarni oladi? Mafkuraviy immunitet tizimining asosiy va birinchi unsuri, bu bilimdir. Ammo, bilimlar ko’p. Masalan, buyuk davlatchilik shovinizmi yoki agressiv millatchilik mafkurasi va amaliyoti tarafdorlari ham muayyan «bilim»larga tayanadilar va uni boshqalarga singdirishga harakat qiladilar. Shunday ekan, bir tomondan mafkuraviy immunitet tizimidagi bilimlar obyektiv bo’lishi, voqelikni to’g’ri va to’liq aks ettirishi, inson ma’naviyatining boyishiga va jamiyat taraqqiyotiga xizmat qilishi lozim. Ikkinchi tomondan, bu bilimlar o’z mohiyat e’tiboriga ko’ra, Vatan va xalq manfaatlari, umuminsoniy qadriyatlar ustuvorligi bilan uzviy bog’liq bo’lmog’i kerak.

Mafkuraviy immunitet tizimining ikkinchi asosiy qismi ana shunday bilimlar zamirida shakllanadigan qadriyatlar tizimidir. Zero, bilimlar qanchalik obyektiv va chuqur bo’lsa, uning zamirida yuzaga kelgan qadriyatlar ham shunchalik mustahkam bo’ladi. Bir so’z bilan aytganda, shaxs, millat yoki davlatning qadriyatlar tizimi mafkuraviy immunitetning imkoniyatlarini belgilab beradi va mafkuraviy tajovuzlar qarshisida mustahkam kalqon bo’lib xizmat qiladi.

Ammo, bilimlar va qadriyatlar tizimi ham mafkuraviy immunitetning mohiyatini to’liq ifoda eta olmaydi. Zero, bu ikki unsur mafkuraviy immunitetning uchinchi muhim unsuri, ya’ni ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy va madaniy-ma’rifiy sohalardagi aniq mo’ljal va maqsadlar tizimi bilan bog’liq. Ya’ni har bir kishi kabi, xalq, davlat va jamiyatning ham aniq maqsadi bo’lishi shart. Shu bilan birga bu maqsad anglangan, uni amalga oshirishda sobitqadamlik darkor. Ana shunday aniq tizim bo’lmas ekan, xoh alohida inson, xoh millat yoki jamiyat bo’lsin, goh oshkora, goh pinhona ko’rinishdagi mafkuraviy tazyiqlarga bardosh berish amrimaholdir.

Bunday mafkuraviy immunitet tizimini shakllantirishda mafkuraviy profilaktikaning o’rni katta. Zero, u o’z mohiyatiga ko’ra, yot g’oyalarning kirib kelishining oldini olish va ularni yo’qotishga qaratilgan chora - tadbirlar majmuini o’z ichiga oladi. Demak, mafkuraviy profilaktika xilma-xil shakllarda ijtimoiy institutlar tomonidan amalga oshiriladigan g’oyaviy-tarbiyaviy, siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, ma’naviy ishlar majmuini, bir so’z bilan aytganda, bu sohada to’g’ri tashkil etilgan ta’lim-tarbiya tizimini qamrab oladi.

«Millat bor ekan, milliy davlat bor ekan, uning mustaqilligi va erkinligiga, an’ana va urf-odatlariga tahdid soladigan, uni o’z ta’siriga olish, uning ustidan hukmronlik qilish, uning boyliklaridan o’z manfaati yo’lida foydalanishga qaratilgan intilish va harakatlar domiy xavf sifatida saqlanib qolishi muqarrar», - deb yozadi Prezidentimiz. SHunday ekan, voyaga yetayotgan har bir farzandimizni ma’naviy barkamol, irodasi bakuvvat, iymoni butun, bir so’z bilan aytganda, kuchli mafkuraviy immunitetga ega shaxs sifatida tarbiyalash ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot barpo etishning asosiy shartlaridan biri bo’lib qolaveradi.

Xulosa.

Xulosa qilib shuni aytmoqchimanki, mustaqillikni mustahkamlashning muhim shartlaridan biri bu g’oyaviy tarbiyani kuchaytirishdan iborat. Bu borada kishilarimizda yot va zararli g’oyalarga qarshi kurashish uchun mafkuraviy immunitetni shakllantirish zarur. Albatta, mafkuraviy immunitetni shakllantirish kishilar ongida bir xil g’oyani zo’r berib tiqishtirish emas, balki odamlarda oq-qorani ajratish, zararli g’oyalarga qarshi hushyor va ogoh bo’lish xususiyatlarini tarbiyalash demakdir. 1999 yil 16 fevral, 2004 yil martidagi Buxoro va Toshkent, shahrida 2005 yil 13 mayda Andijon shaharlarida sodir etilgan terrorchilik voqealaridan to’g’ri xulosa chiqarish kerak. Har bir davlat, jamiyatning qudrati uning ichki xavfsizligi va barqarorligiga tayanadi. Ya’ni jamiyat, millat o’z g’oyasida mustahkam tursa, ikkilanmasa, har qanday dushman qo’llashi mumkin bo’lgan g’oyaviy tahdidlardan qo’rqmasa, bunday millatni yengish mumkin emas. Aksincha, jamiyat ichida g’oyaviy parokandalik, bo’linishlar bo’lsa dushmanlarga, ularning yot mafkuralariga yo’l ochib beradi. Bunday millatni yengish, mustamlaka qilish oson kechadi.

Demak, barqarorlik va xavfsizlik - jamiyatning ongligiga, anglangan to’g’ri tushuncha va bilimlarga faol amal qilishiga, fikriy, g’oyaviy birligiga, bular esa xavfsizlik ma’rifatiga tayanadi. Shu boisdan ham har bir o’zbekistonlik millatidan, dinidan, tug’ilgan joyidan, kasbu yoshidan qat’i nazar Vatan posboni bo’lishi lozim. Mamlakatimizning xavfsizligi uchun eng birinchi kafolat - o’zbekistonliklarning milliy istiqlol g’oyasi atrofida jipsligidir. Milliy g’oyaning asosiy bosh g’oyasi va maqsadi: ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot barpo etishdir.

Milliy g’oya o’zining asosiy g’oyalari: 1) Vatan ravnaqi; 2) yurt tinchligi; 3) xalq farovonligi; 4) komil inson; 5) ijtimoiy hamkorlik; 6) millatlararo totuvlik; 7) diniy bag’rikenglikka tayanar ekan, ana shu g’oyalarga qarshi qaratilgan xatti-harakatlar tashqi va ichki tahdidlarning oldini oladi.

O’zbekiston sharoitida mafkuraviy tarbiyaning asosiy vazifasi – xalqimizning ozod va obod Vatan, erkin va farovon xayot barpo etish yo’lidagi asriy orzu-istaklari, maqsadlarini, milliy istiqlol mafkurasining mohiyatini keng jamoatchilikka tushuntirish va, ayniqsa, yoshlar ongiga singdirishdan iboratdir.

Milliy g`oyani yoshlar ongida shakllantirish uchun faqat bilim emas, e`tiqod sifatida shakllanishi lozim. Milliy g`oyaning asoslari Prezident I.Karimov tomonidan mustaqillikning dastlabki bosqichlaridayoq shakllantirilgan edi. Lekin bu g`oyani yoshlar va aholi ongiga singdirish uchun muayyan poydevor kerak edi. Ya’ni, avvalo milliy qadriyatlarni, milliy ma`naviyatni tiklash, milliy g`ururni uyg`otish, bir so`z bilan aytganda Milliy g`oya tomir otishi va gurkirab rivojlanishi uchun zamin tayyorlash lozim. Mustaqillik qo`lga kiritilgandan buyon o`tgan davr ichida ma`naviyat sohasida ulkan nazariy, ma`rifiy va amaliy ishlar bajarildi. Ma`naviyat va ma`rifat kengashlari tuzildi, yuzlab maqola va risolalar nashr etildi, bir so`z bilan aytganda milliy g`oyani keng targ`ib qilish uchun zamin yaratildi.

Milliy g`oya jamiyatni jipslashtiruvchi, uni ijtimoiy taraqqiyot ko`ndalang qo`yayotgan masalalarni hal qilishga, chetdan bo`layotgan g`oyaviy, ma`naviy tahdidlardan himoyalashga qaratilgan kuchdir. Uning mohiyati shundaki, u odamlar ongidagi, xotirasidagi g`oyaligicha qolmay amaliyotga, hayotga aylangan taqdirdagina haqiqiy milliy va haqiqiy istiqlol g`oyasi bo`lishi mumkin. Shundagina u milliy ma`naviyatni va ma`naviy o`zlikni tashqi mafkuraviy tahdidlardan himoya qiladigan kuchga aylanadi.

Milliy g`oyaning hayotimiz jarayoniga singib ketishini ta`minlash uchun esa, g`oyalar amaliy harakatlarga aylanishi jarayonini sinchiklab o`rganishi kerak. Buning uchun dastavval, g`oya bevosita amaliyotga, amaliyot dasturiga aylanish g`oyasidan jamiyat a`zolarining ko`pchiligi xabardor bo`lishi, eski tuzum sarqitlarini supurib tashlash uchun kifoya qilmaydi. Milliy g`oya e`tiqodga aylangandagina eskilik sarqitlarini supurib tashlashi mumkin.

Hozirgi davr - bunyodkor va buzg’unchi g’oyalarning o’zaro kurashi kuchayganligini alohida etirof etish lozim. Nima uchun kishilar ongi va qalbi uchun kurash turli mafkuralarning bosh maqsadiga aylanib qoldi? Gap shundaki, muayyan g’oya tom ma’noda g’oya bo’lishi uchun kishilar ongini egallashi, to’g’rirogi ularning qalbidan joy olishi shart. Aks holda u yoki bu g’oya faqat muayyan xabar yoki axborot sifatida saqlanib qoladi, xolos. Boshqacha aytganda, omborxonadagi keraksiz buyumlar kabi ongimizning bir chetidan joy egalab yotaverishi mumkin.

Bir so’z bilan aytganda, bunday holatda g’oya shaxs uchun hech qanday ijtimoiy ahamiyatga ega bo’lmaydi. G’oya faqatgina inson qalbini egallaganda, inson ma’naviy-ruhiy holatining uzviy qismiga aylangandagina harakatga da’vat etuvchi, rag’batlantiruvchi kuchga, harakat uchun qo’llanmaga aylanadi. SHuning uchun ham bugungi kunda nafaqat inson ongini, balki qalbini ham egallash mafkuraviy kurashning bosh maqsadi bo’lib qolmoqda.

Mafkuraviy ta’sir va tahdidlar haqida gap ketar ekan, ularni aniqlash, baholash, xususiyatlarini yaqqol ko’rsatish uchun O’zbekiston Prezidenti Islom Karimov tomonidan ilmiy muomalaga bir qator tushunchalar kiritilganligini qayd etish lozim. Ular qatorida «mafkuraviy immunitet», «mafkuraviy profilaktika» kabilar bor. Ana shu tushunchalarning mazmuni oydinlashtirilganda hozirgi dunyoda kechayotgan mafkuraviy jarayonlarning xarakterini yanada yakqolroq tasavvur qilish imkoni tug’iladi.

FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO’YHATI:

RAHBAR ADABIYOTLAR RO’YHATI:

1. 
   O’zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi. -T.: «O’zbekiston», 2014.
   
2. 
   Karimov I.A. O’zbekiston XXI asr bo’sag’asida: xavfsizlikka, tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari. T.6.-T.: «O’zbekiston», 1997.
   
3. 
   Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q. T.7. -T.: «O’zbekiston», 1998.
   
4. 
   Karimov I.A. Jamiyat mafkurasi xalqni - xalq, millatni - millat qilishga xizmat etsin. T.7.-T.: «O’zbekiston», 1999.
   
5. 
   Karimov I.A. Imperiya davrida bizni ikkinchi darajali odamlar deb hisoblashar edi. T.: «O’zbekiston», 2005.
   
6. 
   Karimov I.A. Milliy istiqlol mafkurasi - xalq e’tiqodi va buyuk kelajakka ishonchdir. T.8. -T.: «O’zbekiston», 2000.
   
7. 
   Karimov I.A. Ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot - pirovard maqsadimiz. T.8. -T.: «O’zbekiston», 2000.
   
8. 
   Karimov I.A. Hushyorlikka da’vat. T.8. -T.: «O’zbekiston», 2000.
   
9. 
   Karimov I.A. «Milliy istiqlol g’oyasi: asosiy tushuncha va tamoyillar» risolasiga so’z boshi. T.9. -T.: «O’zbekiston», 2001.
   
10. 
    Karimov I.A. Vatanimizning tinchligi va xavfsizligi o’z kuch - qudratimizga, xalqimizning hamjihatligi va bukilmas irodasiga bog’liq. -T.: «O’zbekiston», 2004.
    
11. 
    Karimov I.A. El-yurtga halol, vijdonan xizmat qilish har bir rahbarning muqaddas burchi. Andijon viloyat xalq deputatlari Kengashining navbatdan tashqari sessiyasida so’zlagan nutq. «Ishonch», 2004 yil 26 may.
    
12. 
    Karimov I.A. Qonun va adolat ustuvorligi faoliyatimiz mezoni bo’lsin. Surxondaryo viloyat xalq deputatlari Kengashining navbatdan tashqari sessiyasida so’zlangan nutq «Xalq so’zi», 2004 yil 2 iyun.
    
13. 
    Karimov I.A. Biz tanlagan yo’l - demokratik taraqqiyot va ma’rifiy dunyo bilan, hamkorlik yo’li. -T.: «O’zbekiston», 2003.
    
14. 
    Karimov I.A. Tinchlik va xavfsizligimiz o’z kuch - qudratimizga, hamjihatligimiz va qat’iy irodamizga bog’liq. -T.12. -T.: «O’zbekiston», 2004.
    
15. 
    Karimov I.A. Bizning bosh maqsadimiz - jamiyatni demokratlashtirish va yangilash, mamlakatni modernizatsiya va isloh etishdir. -T.: «O’zbekiston», 2005.
    
16. 
    Karimov I.A. O’zbek xalqi hech qachon, hech kimga qaram bo’lmaydi. -T.: «O’zbekiston», 2005.
    

O’QUV QO’LLANMA VA DARSLIKLAR RO’YHATI:

1. 
   Azizxo’jaev A.A. Mustaqillik: kurashlar, iztiroblar, quvonchlar. -T.: «SHarq», «Akademiya», 2001.
   
2. 
   Abbosxo’jaev O. Markazning g’irrom o’yinlari yohud O’zbekistonda qurilgan bo’rilar uyasining yakson qilinishi haqida. «Xalq so’zi», 8 avgust 2003 yil.
   
3. 
   Milliy istiqlol g’oyasi: asosiy tushuncha va tamoyillar. -T.: «Yangi asr avlodi», 2001.
   
4. 
   Jo’raev N. Mafkuraviy immunitet. -T.: «Ma’naviyat», 2000.
   
5. 
   Saifnazarov I. Ma’naviy barkamollik va siyosiy madaniyat. -T.: «SHarq», 2001.
   
6. 
   Saifnazarov I., Karimov T.: Muxtarov A. Xalqimizning hamjihatligi terrorizmga qarshi kafolatdir. -T.: «Yangi asr avlodi», 2004.
   
7. 
   Saidolimov S.T. Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta’minlashning ayrim jihatlari. «Xalqaro munosabatlar» jurnali, 2004, №1.
   
8. 
   Bekmurodov A.SH., Ma’naviy-ma’rifiy faoliyat: ustuvor masalalar va innovatsiyalar. -T.: TDIU, 2005.
   

INTERNET MA’LUMOTLARI:

1. 
   fikr.uz/posts/NamMPI/11941.html
   
2. 
   fikr.uz/posts/11757.html
   
3. 
   uz.infocom.uz/…/globallashuv_jarayoni_va_axborot_xavfsizligi
   
4. 
   referat.arxiv.uz/index.php?do=files&op fileid...
   
5. 
   yurlit.uz/1html
   
6. 
   referatlar.uz/load/0-0-0-2443-20
   
7. 
   studopedia.org/2-153990.html
   

1 Milliy istiqlol g’oyasi: Asosiy tushuncha va tamoyillar. T.2001

2 Эргашев И. ва бошқ. Миллий истиқлол ғояси: Ўзбекистон Республикаси Олий таълим бакалавриат босқичи учун дарслик. -Т.: Академия, 2005. 93-бет.

3 Фалсафа: Қомусий луғат. -Т.: Шарқ, 2004. 160-бет.

4 Эргашев И. ва бошқ. Миллий истиқлол ғояси: Ўзбекистон Республикаси Олий таълим бакалавриат босқичи учун дарслик. -Т.: Академия, 2005. 95-бет.

1 Саидолимов С.Т. Марказий Осиёда хавфсизликни таъминлашнинг айрим жиҳатлари. «Халқаро муносабатлар» журнали, 2004, № 1, 22-б.