Ontologiya va borliq haqidagi nazariyalar tahlili2
Tu -76 Guruh talabalari Raximjanova Nihola Elmurod Yusupov Ikromaliyev Abduvohid Tursunboyev Sarvar Tolibboyev Zufarbek
Ontologiya va borliq haqidagi nazariyalar tahlili
Reja:
1.Borliq tushunchasi va uning shakllari. Iqtisodiy tushuncha.
2. Materiya tushunchasi va uning tashkillashuv darajalari. Olamning paydo bo'lishi va evolyutsiyasi.
3. Borliqning asosiy atributlari: harakat, makon , zamon.
4. Rivojlanish tushunchasi, rivojlanishning umumiy qonunlari.
5. Falsafiy kategoriyalarning tasnifi
Borliq tushunchasi va uning shakllari. Iqtisodiy tushuncha.
Borliq muammosi barcha falsafiy ta’limotlarda asosiy o’rin egallab kelgan. Bu bejiz emas, albatta. Kishilar azaldan voqelikni falsafiy nuqtai nazardan tushunishga intilib kelganlar. Borliq tushunchasi voqelikni falsafiy anglash uchun ishlatiladigan asosiy tushunchadir.
Ilmiy falsafa nuqtai nazaridan borliq tushunchasi sermazmun, ko’p qirrali bo’lib, voqelikdagi barcha narsa va hodisalar, jarayonlarni ifodalash, aks ettirish uchun ishlatiladi. Borliq tushunchasi yordamida kishilar o’z ongida dunyoning mavjudligi, uning cheksizligi, abadiyligi, yaxlit va bir butunligi haqida umumiy tasavvurga ega bo’ladilar.
Borliqning asosiy shakllarini moddiy predmetlar, jarayonlar borlig’i, inson borlig’i, ijtimoiy borliq, ma’naviy borliq tashkil etadi.
Moddiy predmetlar borlig’i turkumiga tabiatdagi barcha narsalar, eng mayda zarrachalardan tortib yer, Quyosh, koinotgacha kiradi. Shuningdek, moddiy borliqga kishilar tomonidan yaratilgan «ikkinchi tabiat», ya’ni har xil moddiy ne’matlar (zavod, fabrika, binolar, turli mashina, mexanizmlar, asbob-uskunalar va h.k.) ham kiradi.
Diniy ta’limotlarda olamning asosi, uning mohiyati ilohiy kuch, ruh bilan bog’lab qo’yiladi. Ilk borliq bu olamdagi barcha narsa va hodisalarni yaratuvchi Xudodir. Ilk borliq, ya’ni birinchi mavjud — Tangri Olloh barcha mavjudot borlig’ining birinchi sababidir deyiladi. «Ilk bor bo’lgan, (ya’ni Tangri) deydi Forobiy, o’zining asl mohiyati bilan boshqa barcha narsalardan farqlidir. Chunki u modda ham emasdur, sub’ekt ham emasdur, uning suvrati ham bo’lmaydi, uning bir o’zi bu borliqda yakkayu yagonadir, u shu jihatdan ham birinchidir
Gegel ta’limotiga ko’ra, olamdagi hamma narsalar va hodisalar «mutlaq g’oya»ning mahsulidir. Binobarin, olamni yaratuvchi shu g’oya undagi narsa va hodisalarning birligini ham belgilaydi, deyiladi idealistik ta’limotlarda. Shuningdek, boshqa diniy va falsafiy qarashlarda ham voqelikdagi barcha narsalar Xudo tomonidan yaratilgan deb tushuntiriladi.
O’rta asr davrida ijod etgan xudojo’y faylasuf Akvinskiyning ta’limotiga asoslangan katolik cherkovining rasmiy falsafasi hisoblanuvchi hozirgi zamonda bir qator mamlakatlarda keng tarqalgan neotomizm falsafasining vakillari Mariten, Jilson (Frantsiya), de Reymeker (Belgiya), de Friz (Germaniya), Vetter (Avstriya), Boxenskiy va boshqalar ruhiy, ilohiy birinchi ibtido, deb tushuniladigan «sof borliq»ni oliy reallik, deb hisoblaydilar. Moddiy olam ikkilamchi va hosila, deb e’lon qilinadi. Neotomizm nazariyasining asosiy maqsadi xudoni borliqning bosh sababchisi va barcha falsafiy kategoriyalarning bosh asosi, deb e’tirof qilishdir.
Diniy falsafaning yana bir shakli bo’lgan personalizm (lot. persona — shaxs) oqimining vakillari B.P.Boun, R.T.Flyuelling, E.Sh.Braytmen (AQSh), X.U.Kerr (Angliya), V.Shtern (Germaniya) va ularning fikrdoshlari taraqqiyotning turli bosqichlarida turuvchi va olamni tashkil etuvchi «oliy shaxs» Xudo birlamchi reallik va oliy ruhiy qimmatdorlik, deb ta’kidlaydilar.
Ular tashqi olam predmetlarini insonning ichki dunyosidan, uning sezgilari, idroklari va shu kabilardan hosil bo’lgan qandaydir narsa deb qaraydilar. «Chunki yuqorida ko’rsatilgan ob’ektlar, degan edi ingliz faylasufi Berkli, - biz sezgilarimiz vositasi bilan idrok etiladigan narsalar bo’lmay nima o’zi?» Xo’sh, biz o’z ideallarimizni, ya’ni sezgilarimizni idrok etmasdan nimani idrok etamiz?» Narsalarni, idrok etuvchi qismga bog’lanmasdan turib, ularning mutlaq mavjudligi to’g’risida so’zlash mumkinligini men mutlaqo tushunolmayman», deydi u. Berklining fikrini boshqa faylasuflar, jumladan Max, Avenarius ham qo’llab-quvvatlaydilar.
Jamiyatning moddiy texnika bazasi, iqtisodiy asoslari, siyosiy tashkilotlari: davlat va hokimiyat idoralari, armiya, politsiya, sud, prokuratura, siyosiy partiyalar, jamoat tashkilotlari, maorif tizimi, madaniyat, fan va texnika, ilmiy tadqiqot institutlari va liboratoriyalar, ommaviy axborot vositalari, aloqa bo’limlari va h.k. ijtimoiy borliqning turli xil ko’rinishlarini tashkil etadi.
Borliq faqat moddiy shakldagina emas ma’naviy, ruhiy shaklda ham namoyon bo’ladi. Ma’naviy borliqqa inson tomonidan yaratilgan rang-barang madaniyat va san’at asarlari, til, ilmiy kashfiyotlar, g’oyalar, axloq-odob qoidalari, falsafiy, estetik, badiiy, siyosiy, tafakkurlash madaniyati, ruhiy kechinmalar, diniy tasavvurlar tushunchalar va h.k majmui kiradi.
Kishilarning ichki holati, kechinmalari, his-tuyg’ulari, ruhiy, ma’naviy dunyosi, o’y-fikrlari, maqsad va masalalari hamda kayfiyatlari ham ma’naviy borliqning ko’rinishlaridir.
Yuqorida aytilganlardan ko’rinib turibdiki, borliq voqelikda mavjud bo’lgan barcha narsa va hodisalar, inson, jamiyat, kishilarning ichki dunyosi, ma’naviyatini ifodalaydigan keng qamrovli va sermazmun falsafiy tushunchadir. Borliq shakllari (narsalar borlig’i, inson borlig’i, ijtimoiy borliq, ma’naviy borliq) bir butun dunyoning alohida ko’rinishidir. Borliq ana shu alohida shakllar o’rtasidagi bog’liqlikni, umumiylikni ko’rsatadi. Borliqning umumiy aloqadorligi alohida narsalarning mavjudligi bilan namoyon bo’ladi.
Materiya tushunchasi va uning tashkillashuv darajalari. Olamning paydo bo'lishi va evolyutsiyasi.
«Materiya» atamasi lotincha materia so‘zidan kelib chiqqan bo‘lib, modda degan ma'noni anglatadi. Shunga qaramay, falsafa tarixida «materiya» tushunchasining mazmuni, tabiatshunoslik va falsafaning rivojlanishiga muvofiq bir necha marta o‘zgargan.
Qadimgi yunon falsafasida materiyaning etimologik talqinidan keng foydalanilgan. «Materiya» tushunchasini asosiy falsafiy kategoriya sifatida ilk bor Platon ishlatgan. U hyle atamasini muomalaga kiritgan va u bilan kattaligi va shakl-shamoyili har xil jismlar paydo bo‘lishiga asos bo‘lib xizmat qiladigan sifatlardan mahrum substrat (material)ni ifodalagan. Platon talqinida materiya shaklsiz va nomuayyan bo‘lib, har qanday geometrik shakl ko‘rinishini kasb etishi mumkin bo‘lgan makon bilan tenglashtiriladi.
Materiya haqidagi tasavvur shakllanishining quyidagi bosqichlari farqlanadi.