43
joyi
1.
2000
Namangan
Toshkent II
Toshkent I
Samarqand
viloyati
2.
2002
Buxoro
Toshkent I
Farg‘ona
viloyati
Qoraqalpog‘iston
Respublikasi
3.
2004
Samarqand
Samarqand
viloyati
Qoraqalpog‘iston
Respublikasi
Namangan
viloyati
4.
2007
Toshkent
Qoraqalpog‘iston
Respublikasi
Toshkent
Navoiy
viloyati
5.
2010
Andijon
Andijon
viloyati
Navoiy
viloyati
Toshkent
Ayollar
1.
2000
Namangan
Toshkent I
Farg‘ona
viloyati
Namangan
viloyati
2.
2002
Buxoro
Toshkent I
Farg‘ona
viloyati
Namangan
viloyati
3.
2004
Samarqand
Samarqand
viloyati
Toshkent I
Namangan
viloyati
4.
2007
Toshkent
Qoraqalpog‘iston
Respublikasi
Toshkent
Namangan
viloyati
5.
2010
Andijon
Toshkent
Qoraqalpog‘iston
Respublikasi
Andijon
viloyati
Voleybol o‘yin texnikasining tasnifi.
O‘yin texnikasi – bu bir vaqtning o‘zida ketma-ket va muayyan maqsadli
tartibda ijro etiladigan ixtisoslashgan harakat yoki harakatlar majmuasidir. O‘yin
texnikasi – harakatni aniq, tez, engil, vaziyatga muvofiq,
kam kuch sarf etib yuqori
samarada bajarishga mo‘ljallangan bo‘lishi lozim.
«Texnika» atamasi yunoncha (tehnus) so‘z bo‘lib, juda keng ma’noda
foydalaniladi va o‘zbek tilida «san’at» tushunchasini anglatadi. Texnikaga oid barcha
vositalar borki (samolyot, avtomobil, raketa, televizor, sovutgich, soat va hokazo),
ularning texnik pasporti mavjud bo‘lib, unda mazkur vositaning texnik ko‘rsatkichlari
va o‘lchamlari berilgan bo‘ladi. Sportda ham muayyan harakat malakasining o‘ziga
xos texnik ko‘rsatkichlari, o‘lchamlari va uni ijro etishda
shakllangan texnik tartibi
mavjuddir.
Voleybol o‘yini texnikasi o‘yinni olib borish uchun zarur bo‘lgan harakat
usullari majmuasidan iboratdir. Harakatlar texnikasi turli vaziyatlarda maqsadga
muvofiq, samarali harakat qilish bilan baholanadi. O‘yindagi har bir texnik usulni
bajarish bir-biri bilan uzviy bog‘langan harakatlanish tizimidan tashkil topadi.
Texnikaning detallari – harakatning asosiy mexanizmini
buzmaydigan ikkinchi
darajali xususiyatdir. Texnika detallari turli sportchilarda turlicha bo‘lib, bu ularning
morfologik va funksional imkoniyatlariga bog‘liq bo‘ladi.
Texnik harakatlarni bajarishda harakatlarning vaqt jihatidan ma’lum bir
fazalari farqlanadi. Odatda, harakatlarning uch fazasi: tayyorgarlik, asosiy va
yakunlovchi fazalarini belgilab qo‘yish mumkin.
Tayyorgarlik fazasining ahamiyati harakatni bosh fazada bajarish uchun qulay
sharoit yaratishdan iborat. Bu sharoitlar yugurib kelish, sakrash, aylanma harakatlarni
(to‘siq qo‘yganda, koptokni o‘yinga kiritganda, hujum zarbasini berishda)
bajarish
bilan yaratiladi. Asosiy fazadagi harakatlar bevosita asosiy harakat vazifalarini hal
qilishga qaratiladi.
Yakunlovchi fazadagi harakatlar gavda muvozanatini saqlash maqsadida
so‘nib boradi yoki keskin tormozlanadi.
Yuqori texnik mahorat belgilari quyidagilar bilan ifodalanadi:
- harakat usullarining aniq va samarali bajarilishi;
- xalal beruvchi omillar (charchash, tashqi sharoitning salbiy ta’sirlari)
mavjudligida harakatlarning bajarilish barqarorligi;
- raqib harakatlariga qarab javob harakatlarini tanlash, ularni qayta qurish va
bunda harakat qismlarini boshqara olish;
- usullarning bajarilish ishonchliligi.
Voleybol texnikasi ikkita katta bo‘lim: hujum va himoya texnikalariga
bo‘linadi. O‘z
navbatida, yuqoridagi bo‘limlar ham texnik usullarning shakli va
mazmuniga ko‘ra bir qancha guruhlarga bo‘linadi. Har bir guruhda texnik
harakatlarning o‘ziga xos bajarish usullari mavjud bo‘ladi.
Holatlar va harakatlanish, dastlabki holatlar
Holatlar. Voleybol o‘yinida o‘yinchilar to‘p bilan qisqa vaqt ichida harakat
qilishlari lozim. Shu sababli u yoki bu o‘yin sharoitida o‘yinchi to‘p bilan o‘ynashi
uchun yuqori tayyorgarlik ko‘rishi talab etiladi. Shu maqsadda turli harakat usullarini
bajarish uchun turlicha holatlarni egallash kerak.
Hujum zarbasini berish va to‘siq qo‘yishda – baland, o‘yinga kiritilgan to‘pni
qabul qilishda – o‘rta, hujum zarbasini yoki to‘siqdan pastlab qaytgan to‘pni
qabul
qilishda – past holatlar egallanadi. Bunda UOM (umumiy og‘irlik markazi)ning holati
navbatdagi harakatning xususiyatiga bog‘liq bo‘ladi. Shuni ham ta’kidlash o‘rinliki,
o‘yinchining bo‘yi va uning koordinatsion qobiliyati UOMga sezilarli ta’sir
ko‘rsatadi. Shuning uchun ham samarali turish holati shunday bo‘lishi kerakki, bunda
UOM tezda tayanch chegarasidan chiqarilib, zarur harakatlanish va faoliyat ko‘rsatish
imkoniyatini bera olsin.
3-rasm.
Turish holatlari navbatdagi harakatlarning qo‘llanilish xususiyatiga qarab
statik (o‘yinchining harakatsiz) yoki dinamik (asosiy tayanchni bir oyoqdan
ikkinchisiga o‘tkazish bilan to‘pni qabul qilish, hujum zarbasini berish yoki to‘siq
qo‘yishni kutishda) holatlarda bo‘ladi. Bu turish holatlarida qo‘llar
bel barobarida,
barmoqlar kaftlarga qaragan, gavda esa bir oz oldinga egilgan bo‘ladi. Gavda erkin
holatda bo‘lishi kerak.
Harakatlanish. O‘yinchi ma’lum bir texnik usulni bajarish uchun maydon
bo‘ylab harakatlanadi. Bunda usul va o‘yinning vaziyatiga bog‘liq holda, qadam
tashlab (oldinga, orqaga, yon tomonga), sapchib, sakrab, yugurib, yiqilib turli
harakatlarni amalga oshiradi. Qadam tashlash va yugurish bilan qilinadigan harakatlar
birmuncha yumshoq (UOM tebranishining sustligi sababli) bo‘ladi.
Yon tomonga
qadamlashdan ko‘p hollarda katta bo‘lmagan masofani bosib o‘tish bilan to‘siq
qo‘yganda, hujum zarbasini qabul qilganda yoki to‘siqdan o‘z yo‘nalishini o‘zgartirib
qaytgan to‘pni qabul qilishda foydalaniladi. Harakat doimo kerakli harakat
yo‘nalishiga yaqin bo‘lgan oyoqdan boshlanadi. Sapchib, sakrab, yugurish bilan
bo‘ladigan harakatlardan tez javob harakatlarini amalga oshirishda qo‘llaniladi.
Ko‘rib chiqilgan harakatlardan ko‘p hollarda umumiy birlikda ham foydalaniladi.
Dostları ilə paylaş: