1. Ilk bolalik davrida o’z-o’zini anglash. Yosh davrlar inqirozlari

motivlar paydo bo‘ladi. Bular orasida bolaning kattalar olamiga bo‘lgan qiziqishi ularga o‘xshashga harakat qilishi bilan bog‘liq motivlar ham mavjud. Maxsus tadqiqotlar (L.Z.Neverovich va b.)ning ko‘isatishicha, o‘z tabiatiga ko‘ra ijtimoiy bo‘lgan motivlar bog‘cha yoshidayoq ancha katta, hatto, shaxsiy manfaat va faoliyatning tashqi, protsessual tomonlariga qiziqish kabi motivlardan ham kattaroq undovchi kuchga ega bo‘lishi mumkin. Biroq tabiatan va mazmunan ijtimoiy bo‘Igan motivlar spontan ravishda tasodifiy, o’z-o’zidan yuzaga kelmay, balki kattalaming tarbiyalovchi ta’siri ostida shakllanadi.
Demak, bog‘cha yosh davrida xulq-atvoming yangi motivlari paydo bo‘ladi. Bu motivlar muayyan o‘zaro munosabatlarga kirishib, bir-biriga bog‘langan holda motivlar ierarxiyasini hosU qiladi. Motivlar ierarxiyasi bog‘cha yosh davridagi bolaning motivatsion sohasida paydo bo‘luvchi va uning rivojlanishida juda muhim o‘rin egallovchi tuz Uma bo‘lib hisoblanadi. Motivlar ierarxiyasidagi motivlaming bir- biriga o‘zaro tobe bo‘lib bog‘langanligi tufayli bola muhim, lekin ancha zerikarli vazifani bajarish uchun ayni damda unga qiziqarli bo‘lib ko‘ringan mashg‘ulotdan voz kechishi mumkin. Bog‘cha yosh davrida faoliyat motivlari ma’lum bir tizimga tushib, ayrim motivlar boshqalaridan ustun kela boshlaydi. Qanday motivning ustun kelishi bola hulqatvorining yo‘nalishini belgUab beradi. Bog‘cha yosh davrida bola shaxsining o‘zagi endigina shakUanayotgan bo‘lsa ham shu davrdayoq bolalar hulq-atvorida ma’lum bir yo‘nalganlik kuzatUa boshlaydi. Bu yo‘nalganlik harxil — egoistik yo‘nalganlikdan tortib, individualistik, ijtimoiy yo‘nalganlikkacha bo‘lishi mumkin (albatta, ushbu yoshning imkonyatlari doirasida). Bog‘cha yoshidayoq ba’zi bolalar xulq-atvorida yaratuvchanlik, ayrim bolalarda esa buzg‘unchilikka, iste’molchilikka bo‘lgan mayllar yorqin namoyon bo‘ladi. Tarbiyachi va ota-onalar bunday mayllami tez payqab olishi lozim. Chunki bu salbiy xususiyatlami o‘z vaqtida korrektsiya qilish, ijtimoiy jihatdan qadrlanadigan ehtiyoj va motivlami shakllantirish, har bir bola uchun o‘z-o‘zini namoyon etishga sharoit yaratish imkoniyatini beradi.
Insonning psixik rivojlanishi, uning shaxs sifatida shakllanishi o‘zini o‘zi anglashining, ya’ni o‘zini jismoniy, ma’naviy hamda ijtimoiy mavjudot sifatida anglashining qaror topishi bilan bog‘liq. 0‘zini-o‘zi anglashning rivojlanishi har bir bolada o‘ziga xos tarzda kechadi. Biroq barcha bolalarda, odatda, hayotning birinchi yili oxiriga kelib, o ‘zini-o‘zi anglashning paydo bo‘lganini tasdiqlovchi belgilar kuzatiladi: bola o‘zini, o‘z tanasini uni o‘rab turgan fazodan ajrata boshlaydi. 0‘zini-o‘zi anglashning keying rivojlanishi bolaning o‘z xohishlari va umuman, faoliyati motivlarini anglashi bilan bogiiq boiadi. 0‘z faoliyatining motivlarini anglash bolaga o‘zini-o‘zi anglashning keyingi bosqichiga o‘tishga, ya’ni o‘z harakatlaridan ajrata olishga yordam beradi. Dastlab bola o‘zini faoliyat sub’ekti sifatida anglamaydi. “Doniyor sakrayapti”, “Sevinch uxlamoqchi”, - ilk bolalik yoshidagi bolalar o‘zi haqida deb aytishadi. Hayotning 3-yili o‘zini-o‘zi anglash rivojidagi muhim bosqich bo‘lib hisoblanadi. Chunki bu davrda bola avvallari predmetga mahkam biriktirib qo‘ygan harakatni asta-sekin undan ajrata boshlaydi. Bu hodisa birdan, o‘z-o‘zidan ro‘yobga chiqmaydi. Uning amalga osliisliiga sabab bolaning avvalgi predmetli harakatini yangi sharoitlaraa bajarishi va uni boshqa predmetlarga ko'chirishidir. “Men o‘ynayapman”, “Men kiyinayapman”, “Men ovqat yeyapman” degan gaplami hamda “o‘zim” degan so‘zni 3 yoshi. bolaning nutqida tez-tez uchratishimiz mumkin. 0 ‘zini uchinchi shaxs olmoshi bilan ifodalashdan “men” olmoshini ishlatishga o‘tishi ilk bolalik davrining eng muhim yutuqlaridan biridir. Ba’zi psixologlar, (L.I.Bojovich), hatto, ilk bolalik davrining oxiriga Kelib paydo bo’luvchi “Men” tizimi va uni yuzaga keltiradigan mustaqil harakai qilish ehtiyoji, o‘z “Men”ini ro‘yobga chiqarishi, namoyon etish ehtiyoji ushbu davrda yuzaga keluvchi eng markaziy yangi tuzulma, deb hisoblashadi. Bu tuzilma ketidan paydo bo’uvchi tuzulmalar orasida o‘ziga-o‘zi baho berishning yuzaga kelishi bolaning shaxs sifatida rivojlanishida o‘ta muhim ahamiyat kasb etadi. Shaxs shakllanishining dastlabki bosqichlarida, ya’ni ilk bolalik davrining oxiri va bog‘cha yoshining boshidagi o‘ziga-o‘zi baho berishning genezisida (yuzaga kelishida) bolaning kattalar bilan boigan muloqoti hal qiluvchi ahamiyatga ega boiadi. Bola o‘zining imkoniyatlari haqida adekvat bilimga ega boimaganligi tufayli kattalaming unga bergan bahosini qabul qiladi. Boshqacha aytganda, bola o‘zini kattalar orqali, ularning bola haqidagi fikri orqali baholaydi. Bola bu davrda o‘ziga-o‘zi baho berishda to’lig’icha kattalarning fikriga suyanadi. 0‘zi haqidagi mustaqil tasavvur elementlari esa biroz keyinroq paydo bo’ladi.Maxsus taqiqotlaming ko‘rsatishicha, (B.G. Nechaev va b.) ushbu elementlar dastlab shaxsiy sifatlar, ahloqiy fazilatlarni baholashda emas, balki predmetli va tashqi xususiyatlami baholashda namoyon bo’iadi. Bu esa harakatlarning predmetdan to’liq ajralib chiqmaganligini ko‘rsatadi. Bog‘cha yoshidagi bola shaxsining rivojlanishida ancha sezilarli bo’lgan o‘zgarish o‘zga kishining tashqi xususiyatlarini baholashdan shaxsiy xususiyatlarini baholashga o‘tishida ifodalanadi. Barcha yosh guruhlardagi bolalarda o‘zIaridan ko‘ra o‘zga shaxslami ob’ektivroq baholashlari kuzatiladi. Biroq bu erda ham maium bir farqlar uchraydi. Jumladan, katta bog‘cha yoshidagi bolalar “Sizlaming orangizdagi eng yaxshi bola kim?” degan savolga odatda “Men” deb javob bermaydilar. Ammo bu bolaning o‘ziga-o‘zi beradigan bahosi pasayganini bildirmaydi. Bolalaming bunday javobni bermasliklariga sabab shundaki, bu yoshda ular ko‘pincha maqtanchoqlik yaxshi emasligini biladilar. Agar o‘zlarini ijobiy tomondan baholamoqchi boisalar, buni ko‘pincha bilvosita amalga oshiradilar. Masalan, “Sen yaxshi bolamisan yoki yomon bolamisan?” degan savolga bolalar (bog‘chaning katta guruh bolalari) “Yaxshi” yoki “Yomon” deb javob bermaydilar, buning o‘miga “Bilmadim... Men kattalarga quloq solaman”, “Men ham 100 gacha sanashni bilaman”, “Men doim navbatchilarga yordam beraman” deb aytadilar. Bog‘cha yosh davrida o‘ziga-o‘zi baho berish emotsional xarakteiga ega bo‘ladi. Bolaning boshqalarga beradigan bahosi ham shunday xususiyatga ega bo‘ladi. Bola uni o‘rab tuigan kattalardan qaysi biriga ishonch his etsa, mehri tovlansa o‘sha kishiga ijobiy baho beradi.