Unning gaz hosil qilish qobiliyatining past bo’lishi, xamir bijg’ishining oxirida,
tindirish va pishi-rishning birinchi bosqichida etarli bo’ladigan miqdorda qand mavjud
bo’lishini ta’minlay olmaydi. Bunday xamirdan tayyorlangan nonning hajmi kichik va
g’ovakligi kam bo’ladi.
Bug’doy noni qobig’ining rangi sezilarli ravishda xamirda bijg’imasdan qolgan
qandlar miqdoriga bog’liq bo’ladi. Pishirilayotgan xamir mahsulotning qobiq hosil
qiluvchi sirtining qizishi natija-sida bijg’imasdan qolgan qandlar, oqsillarning
parchalanish mahsulotlari bilan o’zaro ta’sirlashib, sarg’ish jigarrangli moddalar – m e l
a n o i d i n l a r hosil bo’ladi. Bu esa iste’molchilar qadrlanadigan non qopig’ining to’q
tillorangligini ta’minlaydi.
Bir tekisda bo’yalgan, bir xil rangdagi qobiqli non olish uchun, pishirish vaqtida
xamirda bijg’imasdan qolgan qandlar miqdori quruq moddalar miqdoriga nisbatan 2...3
% dan kam bo’lmasligi kerak. Qoldiq qandlarning juda kam miqdorda bo’lishi, xamirni
yuqori haroratda uzoq vaqt davomida pishirishdan so’ng ham non qobig’ining oq rangli
bo’lishiga sabab bo’ladi.
Azaldan gaz hosil qilish qobiliyati past bo’lgan unni nonvoylar "issiqqa chidamli"
deb ataganlar. Bunday un turkumlari oliy va birinchi navli bug’doy unidan non
pishirishda ko’p uchraydi. "O’zbekiston", ikkinchi navli va jaydari bo’g’doy unlari
etarlicha gaz hosil qilish hobiliyatiga ega bo’ladi.
Unning chiqishi qanchalik yuqori bo’lsa, unda qandlar miqdori va fermentlar
faolligi shunchalik baland, shu tufayli unning gaz hosil qilish qobiliyati ham yuqori
bo’ladi.
O’sgan bug’doy unining gaz hosil qilish qobiliyati keskin ortib ketishi mumkin.
Unni xususiyatlarini tekshirganda bu holatni nazarda tutish kerak.
Dostları ilə paylaş: