1-mavzu: Falsafa fanining predmeti, mazmuni va ilm-fan, madaniyat taraqqiyotidagi o‘rni reja

Inkorni-inkorda rivojlanish quyi bosqichining o’ziga xos xususiyatlari yuqoriroq bosqichda takrorlanishi yuz beradi. Avvalgi holatlarga qaytish imkoniyati, ya’ni o’tilgan holatlarning ayrim xossalari rivojlanishning yuqoriroq bosqichida takrorlanishi bilish va tarixning rivojlanishini tushunish uchun o’z ahamiyatini saqlab qoladi.
Demak, inkor rivojlanish yangi sifat paydobo’lishiga olib keladigan aniq yo’naltirilgan, qaytmas o’zgarish sifatida tavsiflanadi. SHaklan rivojlanish bir chiziqli ham, aylanma ham emas, balki rang-barangroq va murakkabroq, chunonchi: bir chiziqli va ko’p chiziqli, to’g’ri chiziqli va zigzagsimon, umumiy va xususiy, uyg’un va nouyg’undir.
Yo’nalish jihatidan rivojlanish progressiv va regressiv bo’lishi mumkin. Rivojlanish tizim ayrim elementlarining tanazzuli bilan bog’liq bo’lishi mumkin. Butun tizim tanazzulga uchrashi, uning ayrim elementlari esa taraqqiy etishi mumkin emas. Ob’ektga nisbatan tashqi kuchlar ta’sirida yuz berishi mumkin bo’lgan harakatdan farqli o’laroq, rivojlanish o’z-o’zidan harakat, ichki jarayon bo’lib, ziddiyat, bir-birini istisno etuvchi tomonlar, tendentsiyalar uning manbai hisoblanadi.
Yuqorida aytib o’tilganidek, Gegel falsafasida rivojlanish tushunchasi inkor va inkorni-inkor kategoriyalarida yoritiladi. Mazkur terminologiya mutafakkirning mantiq tizimi negiziga aylantirilgan ob’ektiv-idealistik falsafasi kontekstida tasodifiy bir hol emas. Avval «inkor» kategoriyasining mazmunini aniqlaymiz. Inkor nima? Unga ikki xil – metafizik va dialektik munosabat mavjud.
Metafizik «inkor» asosiy e’tiborni eskining yo’q bo’lishiga qaratadi, yangining saqlanishi va uni yaratish jarayonlarini deyarli e’tiborga olmaydi. SHunday qilib, metafizik inkor - inkor qilish rad etish, yo’q qilishni anglatadi.
Dialektik inkor eski sifatdan yangi sifatga o’tish bo’lib, bunda eski sifatning muayyan tomonlari, mazmuni va funksiyasining elementlari o’zgargan ko’rinishda yangi sifatga o’tadi. Dialektik inkor – bu narsani butunlay yo’q qilish emas, balki eski sifatning ba’zi bir jihatlarini saqlagan va o’zgartirgan holda uni yangi narsaga aylantirishdir. U yangi va eski sifat o’rtasida aloqa mavjudligidan dalolat beradi. Dialektik inkor uch muhim jihat bilan tavsiflanadi:
1) eskini vayron qilish, buzish;
2) eskining elementlarini saqlash (vorisiylik);
3) yangini yaratish, tuzish.
Biz inkor kategoriyasi metafizik va dialektik talqinining mohiyatini aniqladik. Endi qo’sh inkor nimadan iborat ekanligini ko’rib chiqamiz.
«Inkorni-inkor» shuni qayd etadiki, rivojlanish jarayoni eski sifatni inkor qilishdan boshlanadi, uni esa oradan ma’lum zamon o’tgach yangi sifat inkor etadi. Ammo rivojlanish qanday yuz beradi? To’g’ri (yuksalib boruvchi) chiziq bo’ylabmi yoki egri chiziq bo’ylabmi? Bu masala quruq ga’ emas, balki u muhim ahamiyatga ega. CHunki rivojlanish jarayonida eski va yangining aloqasi bo’lmaganda, vorisiylik ham bo’lmasdi, eski butunlay yo’q bo’lar, rivojlanishni grafik ko’rinishda yangi eskidan farq qiladigan, eski esa yangida takrorlanmaydigan to’g’ri (yuksalib boruvchi) chiziq sifatida tasvirlash mumkin bo’lardi. Biroq amalda yangida eski saqlanadi, uning elementlari yangida takrorlanadi. Ammo bu takrorlanish yuqoriroq darajada yuz beradi. Eskining jihatlari, elementlari yuqoriroq asosda takrorlanishi biz muhokama qilayotgan qonunning o’ziga xos xususiyati hisoblanadi. Bundan qonunning boshqa bir xususiyati kelib chiqadi. Hamonki eskining oliy asosda qaytarilishi mavjud ekan, rivojlanish to’g’ri chiziq bo’ylab emas, balki spiralsimon chiziq bo’ylab yuz berishi, sikldan-siklga eskiga yaqinlashishi (chunki takrorlanib turishlik mavjud) va undan uzoqlashib borishi (chunki bu yangi) ayon bo’ladi.
Nima uchun bu takrorlanib turishlik muqarrar?
Gap shundaki, inkor ziddiyat bilan uzviy bog’liq, u mazkur ziddiyatning yechilishi bilan belgilanadi. O’ziga xos ziddiyat bilan vujudga kelgan har qanday yangi narsani olaylik. Ziddiyatning rivojlanish jarayonida narsa o’zining qarama-qarshiligiga aylanadi. Ammo inkorning mazkur bosqichida dastlabki narsada mujassamlashgan ziddiyat faqat qisman yechiladi. Bu to’liqsizlik narsa o’zini inkor qilishda davom etishini belgilaydi. Birinchi inkor o’rniga ikkinchi inkor keladi va ikkinchi narsaga qarama-qarshi bo’lgan yangi, uchinchi narsa vujudga keladi, u ikkinchi narsaning inkori, ya’ni birinchi narsaning inkorining inkori hisoblanadi. Ikkinchi inkor bosqichida birinchi narsaga xos bo’lgan ziddiyat to’la yechiladi.
Qo’sh inkor natijasida, dastlabki nuqtaga qaytilishi bilan rivojlanishning yuqoriroq darajasiga erishiladi, rivojlanishning boshlang’ich, lekin boyitilgan shakli tiklanadi. Rivojlanish chizig’i go’yo «spiral o’rami» aylanasini tashkil etadi, lekin uning boshi oxiri bilan tutashmaydi. SHunday qilib, rivojlanish harakatning bosqichma-bosqichligi va siklliligi jihatlarini o’zida birlashtiradi. Bu qoida ham umumiy ahamiyat kasb etadi. U atrof borliqning barcha narsalari va hodisalariga nisbatan o’rinli, ya’ni dialektika qonuni kuchiga ega. U quyidagicha ta’riflanadi.
Inkorni-inkor qonuni – bu shunday bir qonunki, unga muvofiq rivojlanish jarayoni yangining eskini dialektik inkor etishlari cheksiz zanjiridan iborat bo’ladi, bunda rivojlanish avvalgi bosqichlarining barcha muhim jihatlari yangida saqlanadi va umuman bu jarayon hujumkor, yuksalib boruvchi yo’nalishga ega bo’ladi. Ayni vaqtda rivojlanish jarayonida uning oliy bosqichlarida avvalgi bosqichlarning ayrim jihatlari va tomonlari sifat jihatidan yangicha asosda takrorlanadi va ayni hol to’g’ri chiziq, tutash doira bo’ylab emas, balki s’iralga yaqinlashuvchi egri chiziq bo’ylab yuksalishni belgilaydi. Harakatning spiralsimonligi rivojlanishning siklliligini aks ettiradi.
Dialektikaning asosiy qonunlari yagona rivojlanish jarayonining turli jihatlarini tavsiflab, alohida-alohida emas, balki uzviy dialektik birlikda amal qiladi. Masalan, miqdor o’zgarishlarining sifat o’zgarishlariga o’tishi va buning aksi ziddiyatni ham, dialektik inkorni ham o’z ichiga oladi. Qarama-qarshiliklar birligi va kurashi miqdor-sifat munosabatlarini va inkorni-inkorni o’z ichiga oladi. Xuddi shuningdek inkor jarayonida yagonaning eski va yangiga ikkilanishi, ularning o’rtasida qarama-qarshilik, shuningdek miqdor o’zgarishlarining sifat o’zgarishlariga o’tishi yuz beradi. Boshqacha qilib aytganda, moddiy dunyoning yagonaligi qonunlar amal qilishining umumiyligini nazarda tutadi. Ammo shuni e’tiborga olish lozimki, dialektika qonunlari bir vaqtda amal qilganda, ularning har biri nisbatan mustaqil bo’ladi, zero rivojlanish mohiyatining muayyan jihatini (manba, mexanizm, yo’nalish) aks ettiradi. Rivoshlanishning zaruriy sharti sifatida tavsiflanadi: o’z mavjudligining avvalgi shakllarini inkor etmaydigan rivojlanish bo’lishi mumkin emas. Inkor harakatida rivojlanishga monelik qiladigan narsalarning rad etilishi, yo’q qilinishi yuz beradi. Umuman olganda inkor – ob’ektiv jarayon. Masalan, hozirgi zamon fani ma’lumotlariga ko’ra, kengayib borayotgan plazmani yo’q qilib tashlagan Katta portlashsiz biz yashayotgan Olam, uning galaktikalari, yulduzlari va sayyoralari ham, inson ham bo’lmas edi. Ammo inkorni sof yo’q bo’lish sifatida talqin qilishdan ehtiyot bo’lish lozimligini Gegel ham, boshqa faylasuflar ham qayd etadi. Bunday inkor «behuda», metafizik inkor deb e’tirof etiladi. U tabiatda ham, jamiyatda ham mavjud. Lekin oddiy yo’q bo’lish jamiyatni ortga uloqtirib tashlaydi, xolos. Vaholanki, tarix kultepasida jo’yali bir narsa yuzaga kelishi mushkul.
Dialektik inkor rivojlanish omili hisoblanadi, chunki u bartaraf etishni o’z ichiga oladi. Gegel fikricha, bartaraf etish «ikki xil ma’no kasb etadi: u asrash, saqlab qolishni va ayni vaqtda to’xtatish, chek qo’yishni anglatadi»¹⁶. Gegel talqinida inkor rivojlanish omili sifatida yashash qobiliyatini yo’qotgan narsani yo’q qilish va erishilgan rivojlanishni saqlashni nazarda tutadi. Masalan, A.Eynshteyn yangi va eski nazariyalarning o’zaro nisbatini shunday tavsiflaydi: «Yangi nazariya... eski nazariya yutuqlarini chetga chiqarib tashlaydi, deb hisoblash to’g’ri bo’lmaydi. yangi nazariya eski nazariyaning afzalliklarini ham, kamchiliklarini ham namoyon etadi va bizga eski tushunchalarga teranroq nuqtayi nazardan baho berish uchun imkoniyat yaratadi... Biz eski nazariya o’rinli bo’lgan sohada faktlar o’rganilayotganda har safar undan foydalanishimiz mumkin»¹⁷. Ammo har qanday hodisa yaxlit bo’lgani bois, bartaraf etish haqidagi masalaning qo’yilishi abstrakt xususiyat kasb etadi. XIX asr falsafiy ta’limotlarida bartaraf etishning tabiat va tarixdagi ko’rinishlarini erishilgan rivojlanishni o’zgartirilgan holda saqlash sifatida yoritib, bu tushunchani to’ldiradi. yangilik va eskilikning ichki ziddiyatlariga chek qo’yish sifatidagi o’z-o’zini inkor dialektik inkorning muhim xususiyati bo’lib, bu rivojlanishning hujumkorligini belgilaydi. Bu qonun dialektikaning boshqa qonunlarini umumlashtiradi, ularni sintez qiladi.