5. Makiavellinin “Hökmdar” traktatı 16-cı əsrdə Florensiyalı diplomat və siyasi nəzəriyyəçi
Nikkolo Makiavelli
tərəfindən
yazılmış, hökümdar və kraliyyət üzvlərinin siyasi hökm və strategiyaları üçün nəzərdə
tutulmuş təlim kitabıdır. Kitabın ümumi mövzusu, şahzadələrin şöhrət və sağ qalmaq
kimi məqsədlərinin bu məqsədlərə çatmaq üçün hər bir vasitələrdən istifadə etməyə
haqq qazandıra biləcəyini qəbul etməkdir. Makiavellinin ən məşhur əsəri sayılır və daha
sonra ortaya çıxan "
Makiavellizm
" nəzəriyyəsinin təməlini yaratmışdır. Şahzadənin bəzən
müasir fəlsəfənin , xüsusən də müasir siyasi fəlsəfənin ilk sərlərindən biri olduğu iddia
edilir , burada "təsirli" həqiqət hər hansı bir mücərrəd idealdan daha vacib sayılır. O,
həmçinin dövrün dominant katolik və sxolastik doktrinaları ilə, xüsusən də siyasət və
etika ilə bağlı olanlarla birbaşa ziddiyyət təşkil etməsi ilə diqqət çəkir .
Məlumdur ki, intibah dövrü Qərbi və Mərkəzi Avropada mədəni və ideya cəhətdən inkişafda
mühüm dövr sayılır. Makiavellinin “Hökmdar” traktatı siyasipsixoloji əsər hesab olunur. Burada
müəllif liderlik probleminin siyasi-psixoloji təhlilini vermiş, hökmdarın siyasi davranışlarının gizli
psixoloji mexanizmini tədqiq etmişdi.Makiavelli insanların təbiəti haqqında o qədər də yüksək
fikirdə olmamışdır. O. belə hesab edirdi ki, insanlar təbiətcə irrosional, eqoist, naşükür, yalana
və riyakarlığa meyllidirlər. Təhlükə onları qorxudur, asan qazanc isə onları cəlb edir.Makiavelli
qeyd edir ki,hökmdar bütün heyvanlardan ikisinə oxşamalıdır: şirə və tülküyə . Şir tələdən, tülkü
isə canavardan qorxur. Buna müvafiq olaraq tələlərdən ötüb keçmək üçün tülkü kimi,
canavarları qorxutmaq üçün isə şir kimi olmaq lazımdır. Öz mülahizələrində Makiavelli sadə
insanları da yaddan çıxartmamışdır. O belə hesab edirdi ki. hökmdar elə hərəkət etməlidir ki,
ona tabe olanların qəzəbinə və nifrətinə düçar olmasın. Makiavellinin “şir” və “tülkü” obrazları
siyasi psixologiyada mühüm əhəmiyyət daşımış və indiyə kimi öz aktuallığını itirməmişdir. Bütün
bunlarla yanaşı Makiavelli siyasətdə kütləvi psixologiyanın daha mürəkkəb məsələlərinə də
toxunmuşdur. O cəmiyyəti təşkil edən insanlarla kütlənin psixoloji vəziyyətindəki fərqlərin
köklərini axtarmışdı.
Ümumiyyətlə, siyasi psixologiyanın Platondan başlamış bizim günlərə qədərki tarixi geniş
işlənməmişdir. Aristotel, Hobbs, Makiavelli və s. yeni elmin yaranmasında mühüm xidmətlər
göstərmişlər. Bu alimlər müxtəlif nəzəri çərçivədə fəaliyyət göstərmişlər. Ancaq XIX əsrin II
yarısından başlayaraq siyasi psixologiya ilə bağlı konsepsiyalar yaranmağa başladı. Böyük Fransa
inqilabı dövründən başlayaraq böyük insan kütləsinin siyasi hərəkata qoşulduğu bir zamanda
siyasi psixologiya ümumfikirlərin bir aspekti olaraq qala bilməzdi və tədqiqatçıların diqqət
obyektinə çevirildi. Böyük Fransa inqilabı və onun ardınca baş verən hadisələr iki böyük siyasi-
psixoloji problemə diqqəti cəmləşdirdi: kütlə psixologiyası və siyasi rejimin psixologiyası.