kendr degan daraxt bilan Tol daraxti shivirlashib turadi.Va turnalar olis yoqlarga
uchib o’tadi. Shoir talay yo’llarni, ya’ni ko’p yillarni bosib o’tib, yana qadrdon
so’qmoqlariga qaytib keladi. U ushbu tor so’qmoqqa qadam qo’yganda qaytadan bola
bo’lib ketishini aytadi. Go’yoki uning yuragi kengayib, nazarida qush kabi parvoz etadi.
She’rda yosh shoirlar mosh paykalidagi gala chumchuqlarga o’xshatilgan. U
shunday hayajon bilan ketardiki, so’qmoqda uning oldidan xuddi qo’shni qiz chiqib
qolarday bo’ladi. Biroq bu qiz yiroqlarda. she’rda shunday jumla bor “ Bizning joylar
o’rni hozir paxtazor” demak shoir o’sha davrda faqat paxta ekishga e’tibor berilganini
boshqa poliz mahsulotlari yoki ekinlar ikkinchi darajaga tushganiga ishora qilgan.
Shuningdek, shoir gul terib, kapalak quvgan sho’x vaqtini bedazorda yurgan toyga
qiyoslaydi. Shoir she’rning so’nggida bir qiyshiq so’qmoqning nega bu qadar dilga
yaqinligiga o’zi ham hayratda ekanini aytadi.
Shoir boshqa bir mustaqil bandda cholni o’sha so’qmoqda uchratganini uni
tanimaganini aytadi va sal nariroqda bir bola uchraganini shoirning o’zi ham uni
tanimaganini aytadi. Kimning o’g’lisan deya so’raydi. Umr tez o’tishi bugun yoshman
degan kishi ertaga qariya bo’lishi va keyin katta avlodnining bolalarni tanimay turishi
103
kimgadir o’xshatib turibman deyishi tabiiy jarayonligini tushunib olamiz. Shoir ushbu
satrlarni hayot qonuni avlodlar almashinuvi haqida yozgan.
Ota Narvon bo’pti qo’sh terak
Bolam terak emas bu umrku bu
Inim boqqa nega bog’lading eshak
E anov chiriy deb qolgan olmaku. Inson umri daraxtga qiyos etilgan. Hayotda
insonning qadriga yetadigan odamlar bilan birga uni qadrlamaydiga nokaslar ham
topiladi. Ular olma daraxtiga eshakni bo’g’lagan odamlar kabi farosatsiz, hech narsani
qadrlamaydiganlardir
.
Hayot daraxtini, yoshi ulug’insonlarni qadrlash ardoqlash asrash haqida gap ketadi.
Shoirning “Xorazmga” she’rida yurtga muhabbat o’zgacha ohangda kuylanadi.
Tomirimizda qarindoshlik bor qotishgan,
Ota-bobo bir non topsa, birga bo’lib totishgan,
Xalqimiz bor bir daryoning ikki bo’yida turib
Assalomu alaykum deb nosvoy so’rab otishgan…
Qoraqalpoq va Xorazm elining qondosh - qarindoshligi kuylangan she’rda. Bir
dayrodan suv ichib, ahil bulib yashab kelganiga ishora qiladi. Bir dayroning bo’yida
assalomu alaykum deb nosvoy so’rab otishgan ikki do’st el ta’riflanadi.She’rda do’stlik
ahillik, qon qarindoshlik tuyg’ulari sodda va samimiy tilda kuylangan.
Foydalangan adabiyotlar:
1.Ibroyim Yusupov .“Cho’l to’rg’ayi”.” G’afur G’ulom” nashriyoti. Toshkent. 1972-
yil.
2.Quronov D.Mamajonov Z. Sheraliyeva M. Adabiyotshunoslik lug’ati.
“Akademnashr”. 2013-yil.
3.
https://n.ziyouz.com/kutubxona
Dostları ilə paylaş: |