keladi. Ayniqsa hozirgi paytda bu masala yanada keskin qo’yilmoqda. Buning
sababi shundaki, ishlab chiqarish samaradorligini oshirmasdan turib mamlakatimiz
oldida turgan muhim masala – mustaqil iqtisodiy taraqqiyotni
jadallashtirish
vazifasini amalga oshirib bo’lmaydi. Samaradorlikning iqtisodiy mazmuni sifatida
har doim ishlab chiqarishning pirovard natijasi bilan unga avanslangan resurslar,
mablag’lar yoki qilingan xarajatlar o’rtasidagi nisbat tushuniladi.
Lekin, turli ijtimoiy-iqtisodiy tizimlar sharoitida shu jamiyatning maqsadidan
kelib chiqib, samaradorlik muammosining tub mohiyati o’zgaradi. Bozor
iqtisodiyoti sharoitida ishlab chiqarishning asosiy
maqsadi foyda olishga
qaratilganligi sababli har bir iqtisodiy sub’ekt ko’proq foyda olishga intiladi.
Shuning uchun ham ishlab chiqarishning samaradorligini olingan foydaning (F)
ishlab chiqarishga sarflangan resurs xarajatlariga (IX) nisbati bilan aniqlanadi, ya’ni:
%
100
'
IХ
F
R
.
Bu yerda: R’ - foyda normasi, IX – iqtisodiy resurs xarajatlari.
Ishlab chiqarish samaradorligini to’la ifodalashda unda qatnashgan omillarning
unumdorligini, ulardan samarali foydalanish darajasini bildiradigan ko’rsatkichlar
tizimidan foydalaniladi.
Bulardan biri mehnat unumdorligidir.
Mehnat unumdorligi
deb ishchi
kuchining vaqt birligi mobaynida mahsulot yaratish qobiliyatiga aytiladi va ishlab
chiqarilgan mahsulotning (iste’mol qiymatining)
sarflangan mehnat miqdoriga
nisbati bilan belgilanadi. Sarflangan mehnat miqdori esa ishlangan vaqt bilan, kishi
kuni, kishi soati va h.k. bilan belgilanadi. Agar mehnat unumdorligini MU,
mahsulotni M bilan, sarflangan ish vaqtini V bilan belgilasak, mehnat unumdorligi
quyidagicha aniqlanadi:
V
М
МU
.
Mehnat unumdorligi sarflangan jonli mehnatning har bir birligi evaziga ya’ni
kishi kuni, kishi soati hisobiga ishlab chiqarilgan mahsulot miqdori bilan aniqlanadi.
Samaradorlikni aniqlashda kapital unumdorligi degan ko’rsatkichdan ham
foydalaniladi va unda ishlab chiqarishda qatnashgan kapitalning har bir birligi
evaziga
olingan mahsulot, daromad yoki foyda bilan aniqlanadi. Agar kapital
unumdorligini – KU deb, ishlab chiqarishda qatnashgan kapital miqdorini – K,
mahsulotni – M, yalpi daromadni – YaD bilan, foydani – F bilan belgilasak quyidagi
formulalar hosil bo’ladi:
К
М
КU
;
К
YaД
КU
;
К
F
КU
.
Samaradorlikni aniqlashda bu ko’rsatkichlardan tashqari mahsulotning mehnat
sig’imi, material sig’imi, energiya sig’imi degan ko’rsatkichlar ham qo’llanilib, ular
ishlab chiqarilayotgan mahsulotning har bir birligini yaratish uchun ketgan, yoki
ishlab chiqarish uchun zarur bo’lgan mehnat,
energiya va moddiy ashyolar
miqdorini ifodalaydi.
Bu ko’rsatkichlarning har biri ishlab chiqarishda qatnashgan turli omillar
samaradorligini ifodalab, bir-biri bilan chambarchars bog’liq va bir-birini to’ldiradi.
Ishlab chiqarish samaradorligini oshirish uchun unga ta’sir qiladigan omillarni
ham bilish zarurdir. Ishlab chiqarish samaradorligini oshirishga bir qancha omillar
ta’sir qiladi:
1. Ilmiy-texnik taraqqiyotni tezlashtirish va uning natijalarini tezlik bilan ishlab
chiqarishda qo’llash.
2.
Ishlab
chiqarishni
ratsional
joylashtirish,
ixtisoslashtirish
va
kooperatsiyalash.
3. Iqtisodiyotning tarkibiy qismlarini va uning tashkiliy bo’g’inlarini
o’zgartirish.
4. Ishlab chiqaruvchilarni rag’batlantirish va ularning faolligini oshirish.
5. Mavjud tabiiy, moddiy va
mehnat resurslaridan oqilona, tejab-tergab
foydalanish, yangi, arzon, sifatli xomashyo va energiya turlarini, ekinlarning yangi
hosildor navlarini, chorva mollarining mahsuldor zotlarini topib ishlab chiqarishga
joriy qilish.
6. Kishilarning bilim saviyasini,
malakasini oshirish, yetuk ishchi va
mutaxassislar tayyorlash.