Raqamli iqtisodiyot deganda iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy aloqalarni raqamli texnologiyalarni qo‘llash asosida amalga oshirish tizimidir. Ba’zida u internet iqtisodiyoti, yangi iqtisodiyot yoki veb-iqtisodiyot degan terminlar bilan ham ifodalanadi. 1995 yilda amerikalik dasturchi Nikolas Negroponte “raqamli iqtisodiyot” terminini amaliyotga kiritdi. Hozirda bu istilohni butun dunyodagi siyosatchilar, iqtisodchilar, jurnalistlar, tadbirkorlar – deyarli barcha qo‘llamoqda. 2016 yilda Butunjahon banki dunyodagi raqamli iqtisodiyotning ahvoli haqida ilk marta ma’ruza e’lon qildi (“Raqamli dividendlar”). Asosan raqamli iqtisodiyotni rivojlanishining asosiy elementi sifatida
elektron tijorat, internet banking, elektron tulovlar, internet reklama va shu bilan birga,
internet o'yinlari ko'riladi. Axborot texnologiyalarini rivojlanishi va tadbiq qilinishi
evaziga kundalik hayotimizda juda ko'plab qulayliklar paydo bo'lmoqda. Deylik
ovqatlanmoqchimiz, lekin uni tayyorlashni xohlamaymiz, muommo emas, internetdan
uyga ovqat yetkazib berish xizmati orqali xohlagan taomni onlayn buyurtma qilishimiz
mumkin. Yoki do'stimizga pul o'tkazishimiz kerak, bunda bank yoki moliya
muassasalariga borishga hojat yo'q, biz pulni mobil bank orqali o'tkazishimiz mumkin.
Shu kabi ko'plab xizmat turlarini onlayn, smartfon yoki kompyuter orqali amalga
oshirishimiz mumkin.
Raqamli iqtisodiyotga bo‘lgan qiziqish jamiyat va iqtisodiyotda ro‘y bergan jiddiy
o‘zgarishlar tufayli sezilarli darajada o‘sdi. Zamonaviy texnologiyalar va platformalar
mijozlar, hamkorlar va davlat tashkilotlari bilan shaxsiy muloqotni minimallashtirish
hisobiga korxonalar va jismoniy shaxslarga xarajatlarni qisqartirishga yordam berdi,
shuningdek, o‘zaro muloqotni yanada tez va oson yo‘lga qo‘yishga imkoniyat yaratdi.
Natijada tarmoq resurslariga asoslangan, raqamli yoki elektron iqtisodiyot paydo bo‘ldi.
Iqtisodiyotning raqamli segmentiga tegishli bosh manba – trakzaksion sektorning
o‘sishidir. Rivojlangan mamlakatlarda bu ko‘rsatkich YaIMning 70 foizdan ortiq
miqdorni tashkil etib, davlat boshqaruvi, konsalting va informatsion xizmat ko‘rsatish,
moliya, ulgurji va chakana savdo, shuningdek, xizmatlar sohasini (kommunal, shaxsiy
va ijtimoiy) birlashtiradi. Iqtisodiyot diversifikatsiyasi va dinamikasi qanchalik yuqori
bo‘lsa, mamlakat ichida va tashqarisida noyob axborotlar aylanmasi shunchalik ko‘p,
milliy iqtisodiyotlar ichida axborot trafigi esa shu qadar salmoqli bo‘ladi. Shu bois
ishtirokchilar soni ko‘p va IT xizmatlar keng tarqalgan bozorlarda raqamli iqtisodiyot
jadal sur'atlarda rivojlanadi. Ayniqsa, bu – transport, savdo, logistika va shu singari
internet bilan faol ishlovchi sohalarga cheksiz qulayliklar yaratadi. Ayrim
tadqiqotchilarning fikriga ko‘ra, ularda elektron segmentning ulushi YaIMning 10
foiziga yaqinlashib, 4 foiz aholi bandligini ta'minlaydi. Eng ahamiyatlisi, bu
ko‘rsatkichlar barqaror tarzda o‘sib boradi. Shubhasiz, raqamli iqtisodiyotning
samaradorligiga nafaqat axborot texnologiyalarining qamrovi va infratuzilmaning
mavjudligi, balki ishbilarmonlik muhiti, inson kapitali va muvaffaqiyatli boshqaruv
233 instrumentlari kabi standart iqtisodiy mezonlar ham ta'sir ko‘rsatadi. Binobarin,
iqtisodiy taraqqiyot aynan ularga tayanadi, bu esa ushbu mezonlarning raqamli
iqtisodiyot rivojlanishida avvalgiday muhim o‘rin tutishini bildiradi.