Totemizm.
Totem
so‘zi – Shimoliy Amerikada
yashaydigan Ojibva qabilasi tilida «uning urug‘i»
ma’nosini anglatadi. Uning mohiyati «odamlarning
hayvonot
yoki
o‘simlikning muayyan turlariga
qarindoshlik aloqalari bor», deb e’tiqod qilishidir.
Urug‘dosh guruhlar o‘zlarining
umumiy belgilari va
totemlari bo‘lgan hayvon hamda o‘simlikdan kelib chiqqan
deb bilar edilar. Totemlar va odamlar orasidagi aloqalar
uzoq o‘tmishga tegishli bo‘lib, uni qadimgi rivoyatlar
tasdiqlaydi. Masalan, Avstraliya
aborigenlari orasida
saqlanib
qolgan
afsonalardagi
tasavvurlarni
aytish mumkin.
Animizm
(lotin tilida
anima
–
ruh,
jon ma’nolarini anglatadi).
Animizm
ruhlar
mavjudligiga
ishonch,
tabiat
kuchlarini
ruhlantirish, hayvonot, o‘simlik
va jonsiz jismlarda ruh ong
va tabiiy qudrat borligi haqidagi ta’limotni ilgari suruvchi
ilk din shaklidir. U totemizm bilan bir vaqtda shakllangan.
Animizm tabiatning qudratli kuchlari – osmon va yer,
quyosh
va oy, yomg‘ir va shamol, momaqaldiroq va chaqmoqlarni
ilohiylashtirib,
ularda ruh
mavjud deb bilar edi. Ibtidoiy
odamlar tog‘lar, daryolar, adir, o‘rmonlar,
daraxtlar, xarsang
tosh,
jarliklar
ham
jonli,
tafakkurli,
sezuvchi
va
harakat
qiluvchi,
yaxshilik
va
yomonlik
keltirishi
mumkin
deb
tushunganlar.
Ularga
qurbonliklar
qilib
haqqiga
duo
qilib,
marosimlar
uyushtirganlar.
Animizm
zamonaviy
dinlarning
asosiy aqidaviy qismini tashkil etadi. Jahon dinlarida ham
ruhlar haqidagi ta’limot mavjud.