QOCALIQ VƏ CAVANLIQ QAYDALARI HAQQINDA
Ey oğul, cavan olsan da qocaağıl ol. Demirəm ki, cavanlıq
etmə, lakin özünü ələ ala bilən cavan ol, dağınıq və ölüvay
cavan olma, diribaş cavan yaxşı olar. Filosof Ərəstu
48
demişdir:
"Cavanlıq da dəliliyin bir növüdür, ona görə cavana dəliqanlı
deyirlər". Bundan əlavə süst cavan olma, diribaşlıqdan bəla
törəməz, amma süstlükdən törəyər. Bacardığın qədər
cavanlıqdan istifadə et, qocaldıqda özün bacarmayacaqsan.
Necə ki, bir qoca kişi demişdir: "Cavanlığımda yaman fikir
çəkirdim ki, heyf, qocalığımda gözəllər məni sevməyəcəklər,
indi qocalmışam, mən özüm onları istəmirəm"
49
.
B e y t
Böyük tanrım, coşqun cavan çağımda
Gecə, gündüz bu idi fikrim, sözüm:
Qocaldıqda kim sevəcəkdir məni?
Qocalmışam indi, sevmirəm özüm!
Nə qədər cavan olsan da, izzətli və böyük Allahı unutma,
heç vaxt ölümdən arxayın olma, çünki ölüm qocalıq və
cavanlığa baxmır. Bu barədə Əscədi
50
belə demişdir:
Yaşla olsa idi ölüm, hər zaman
Qocalar ölərdi, ölməzdi cavan!
Bil ki, doğulan mütləq öləcəkdir. Eşitmişəm ki:
Hekayət. Bir şəhərdə bir dərzi var idi. Bu dərzi şəhər
dərvazasının yanında dükan açmışdı. Qəbristanlığın yolu bu
dükanın qabağından keçirdi. Dərzi mıxdan bir kuzə asmış və
adət etmişdi ki, hər cənazə şəhərin darvazasından çıxarılanda, o
kuzənin içərisinə bir daş salsın. Ay qurtardıqda kuzənin ağzını
açıb daşları sayar, neçə adamın öldüyünü bilərdi. Sonra kuzəni
boşaldar və yenidən daş salmağa başlardı. Bir gün çatdı, dərzi
özü də öldü. Bir kişi dərzini çağırmaq üçün gəldi, onun
öldüyünü bilmirdi. Dükanı bağlı gördükdə qonşusundan
soruşdu: "Dərzi hardadır ki, qapısı bağlıdır?". Qonşusu cavab
verdi: "Kuzədə".
www.duddud.com - Elektron kitab, proqram yükləmə saytı
www.duddud.com saytından yüklənlib
Ey oğul, ayıq ol, cavanlığına qürrələnmə. İstər taətdə
51
ol, istərsə mə'siyətdə5
2
, hər vəziyyətdə olursan ol, lakin o
böyük yaradandan çəkin və bağışlanmanı istə, həmişə ölümdən
qorx ki, ağır günahlarınla birlikdə dərzi kimi qəflətən kuzəyə
düşməyəsən.
Həmişə cavanlarla oturub durma, hərdən bir qocalarla da
gəlib-gedişin olsun. Dost və aşnalarını həm cavan və həm
qocalardan seç. Cavanlıq edib nalayiq bir iş görmək fikrinə
düşsən qocalar ona mane olarlar, çünki qocaların bildiklərini
cavanlar bilə bilməzlər. Hərçənd qocalara sataşıb gülmək
cavanların adətidir, qocaların cavanlığa ehtiyacı olduqları üçün
onları bu səbəbə görə ələ salıb hörmətsizlik etmək cavanlara
yaraşmaz. Əgər qocalar cavanlıq arzu edirlərsə, cavanlar da,
şübhəsiz, qocalıq arzusunda olarlar. Qocalar cavan olub, onun
bəhrəsini də görüblər, lakin cavanların vəziyyəti daha çətindir,
onlar bu arzuya çata da bilərlər, çatmaya da bilərlər. Diqqətlə
baxsan, hər ikisinin bir-birinə ehtiyacı vardır. Hərçənd cavanlar
özlərini hamıdan ağıllı, çoxbilən hesab edirlər, sən belə
cavanlardan olma və qocalara hörmət et, onlara nalayiq sözlər
demə, qocaların cavabı ağır olar.
H e k a y ə t. Eşitmişəm, yüz yaşlı bir qoca varmış, beli
bükülmüş, qəddi kaman tək əyilmiş, əsayə təkyə edərək
gəlirmiş. Bir cavan onu ələ salmaq üçün deyir: "Ey şeyx, bu
kamanı neçəyə alıbsan, de mən də alım". Qoca deyir: "Əgər
ömrün olsa, səbr etsən, onu sənə havayı bağışlayarlar".
Nə qədər ləyaqətli və iste'dadlı olsan da, yüngülbeyin
qocalarla oturub durma, ağıllı-kamallı cavanlarla həmsöhbət
olmaq yüngül qocalarla həmsöhbət olmaqdan yaxşıdır. Nə qədər
cavansan cavanlıq et, qocaldın-qocalıq. Bu barədə iki beyt də
mən demişəm:
B e y t
Dedim ört qapını, buyur otağa,
Könlümə hakim ol, qəlbimə ağa!
Dedi: "Get ağ saçı tutdur boyağa,
Qocaldın, qoca ol, qoyulma lağa!"
Cavanlara qocalıq yaraşmadığı kimi, qocalara da cavanlıq
yaraşmaz. Qocalıqda cavanlıq eşqinə düşən məğlubiyyət zamanı
qələbə şeypuru çalana oxşar, necə ki, mən "Zöhdiyyat"
53
da
demişəm:
68 /
ﻪﻣﺎﻨﺳﻮﺑﺎﻗ .……………………………………………..
"Qoca vaxtı eşqə düşüb cavanlığa başlamaq Məğlub ikən
zəfər təbli çalmaq kimi bir işdir.
Şıltaq qoca olma. Deyiblər ki, şıltaq qoca daha pis olar.
Murdar şıltaq qocalardan özünü gözlə. Qocalığa qarşı cavanlığa
nisbətən daha lütfkar ol! Çünki cavanın hələ qocalmaq ümidi
var, qocanın isə ölümdən başqa bir gözləməsi yoxdur və başqa
bir şey gözləyə də bilməz. Ona görə ki, sünbül ağardıqda onu
biçməsələr özü tökülər, eləcə də meyvə dəydikdə dərilməsə özü
düşər. Mən bu barədə demişəm:
B e y t
Əgər taxtın ayaqların ay üstünə belə qoysan,
Süleyman
54
tək dövlət və bəxt sahibi də əgər olsan,
Ömrün başa çatan zaman, gərək yükü bağlayasan,
Çünki meyvə yetişdimi ağacda saxlayanmazsan!
Əli Əmirəlmö'minin də (Allah ondan razı olsun) demişdir:
Ömr axıra yetəndə tez görünər nöqsanı, Elə ki sona çatdı,
tərk eyləyər insanı.
Onu da bilməlisən ki, səni həmişə olduğun kimi qalmağa
qoymayacaqlar. Hisslərin kardan düşməyə başlayanda, görmə,
danışma, eşitmə, qoxu bilmə, toxunma və dad bilmə qapıları
sənin üzünə bağlananda nə sən öz həyatından bir ləzzət
alacaqsan, nə də xalq sənin varlığından razı qalacaq, camaata
yük olacaqsan. Belə yaşamaqdansa, ölmək yaxşıdır.
Lakin elə ki qocaldın, gərək cavanlıq hoqqabazlıqlarından
əl çəkəsən, çünki ölümə yaxın olduqca cavanlıqdan bir o qədər
uzaqlaşırsan. İnsanların ömrü günəş kimidir: cavanların günəşi
şərqdə, qocalarınkı isə qərbdə olar. Qərbdə olan günəşi isə
batmış hesab et. Mənim dediyim kimi:
B e y t
Qocalığın əlində acizdir dünya şahı,
Sinn altmışa çatdımı, demək yaxındır səfər.
Gündüz namazı keçmiş, gəlmişdir əsr namazı,
Əsr namazı getdimi, gecəninki tez gələr.
Buna görə qoca cavanlıq fikrinə düşüb özünü cavan kimi
aparmamalıdır.
Həmişə qocalara qarşı mərhəmətli ol, çünki qocalıq elə bir
xəstəlikdir ki, heç kəs onu yoluxmağa gəlməz, elə bir dərddir ki,
ölümdən başqa heç bir həkim onu sağalda bilməz. Ona görə
www.duddud.com - Elektron kitab, proqram yükləmə saytı
www.duddud.com saytından yüklənlib
qoca ölməyincə canını əziyyətdən qurtara bilməz, hər xəstəlikdə
yaxşılaşmaq ümidi var, qocalıqdan başqa. O hər gün ağırlaşar və
yaxşılaşmaq ümidi olmaz. Bir kitabda oxumuşam ki: "Adam
otuz dörd yaşına qədər hər gün boyca və qüvvətcə artar, otuz
dörddən qırx yaşa qədər olduğu kimi qalar, artıb əksilməz
(Günəş də zirvəyə çatdıqda batana qədər yavaş hərəkət edir),
qırxdan əlliyə qədər hər il keçmiş ilə nisbətən özündə daha çox
zəiflik hiss edər, əllidən altmışa qədər hər ay keçmiş aylara
nisbətən daha çox zəifləməyə başlar, altımışdan yetmişə qədər
hər həftə keçən həftəyə nisbətən daha çox gücdən düşər,
yetmişdən həştada qədər hər gün özünü dünənə nisbətən daha
dis piss edər. Əgər həştaddan çox yaşasa, saatbasaat dərdi və
əziyyəti artar".
Nərdivanın pilləsi qırx olduğu kimi, ömrün də həddi qırx
ildir, pilləkənın kəlləsində yuxarıya yol tapa bilmədiyin üçün
qalxdığın yolla yenə də aşağı enməyə məcbur olacaqsan.
Hər saat dərd və əziyyətinin üstünə yeni ağrı və sancı artan
bir adam şadlana bilərmi?
Ey oğul, görünür, qocalıqdan sənə çox şikayət etdim. Nə
etməli? İnsanlar qocalıqdan çox gileylənərlər və bu heç də
təəccüblü deyildir. Çünki qocalıq düşməndir, düşməndən isə
şikayət edərlər. Necə ki, mən demişəm:
N ə z m
Ondan şikayət etsəm, təəccüblənmə məndən,
O mənim duşmənimdir, giley olar düşməndən!
Ey oğul, mənim ən yaxın dostum sənsən, düşməndən isə
şikayəti yalnız dostlara edərlər. Allah qoysa, sən də mənim kimi
bu şikayəti öz övladının övladına edəcəksən. Bu barədə mənim
iki beytim də vardır:
B e y t
Qocalıqdan, ah, kimə edim şikayət?
Sənsən dərman bu dərdə, digəri yoxdur.
Ey qoca, gəl, dərdimi söyləyim sənə,
Cavanların bu dərddən xəbəri yoxdur.
Odur ki, qocalığın iztirabını qocalardan başqa heç kəs başa
düşməz.
H e k a y ə t. Atamın hacibləri
55
içərisində bir hacib var idi,
ona Kamil hacib deyərdilər, yaşı həştadı keçmiş bir qoca idi, at
70 /
ﻪﻣﺎﻨﺳﻮﺑﺎﻗ .……………………………………………..
almaq istəyirdi. Mehtər ona bir cins at gətirdi, rəngi gözəl, özü
kök, əliayağı düz idi. Haçib atı gördükdə bəyəndi,
qiymətləşdilər, lakin dişlərinə baxdıqda, qoca olduğunu bildi,
almadı, başqa birisi aldı. Mən ona dedim: "Ey hacib, filankəs
alan atı sən nə üçün almadın?" Dedi: "O cavan bir adamdır,
qocalıqdan xəbəri yoxdur, o at isə zahirən cözəldir, əgər elə
adam belə bir ata vurulursa, üzrlü hesab edilə bilər. Lakin
mənim qocalıq əzab və əziyyətindən xəbərim var, qocalığın nə
olduğunu bilirəm, qoca at alsam, bu, mənim üçün üzrlü
sayılmaz".
Ey oğul, çalış, qocalıqda bir yerdə özünə məskən sal.
Qocalıqda səfərə çıxmaq yaxşı iş deyildir, xüsusilə yoxsul üçün.
Çünki həm qocalıq düşməndir, həm yoxsulluq. İki düşmənlə
yola çıxmaq isə ağıllı adama yaraşmaz. Lakin əgər təsadüfən və
ya zərurət üzündən səfərə çıxmalı olsan, Allah-taala sənə rəhm
edib qürbətdə işini düz gətirsə, bu, bir yerdə oturub qalmaqdan
yaxşıdır, belə halda öz doğma yurdunun havası başına vurmasın,
harada işin düz gətiribsə, orada da özünə məskən sal. Harada
sənə yaxşı keçirsə, oranı da özünə vətən hesab et. Doğrudur
deyiblər ki, "Vətən ikinci anadır", lakin buna çox da aludə olma
və öz işlərinin yaxşı getməsinə çalış. Deyiblər ki, "xoşbəxtləri
xoşbəxtlik özü çəkər, bədbəxtləri isə doğma yurd". Lakin elə ki,
işlərinin yaxşı getdiyini gördün, əlinə faydalı bir peşə keçdi,
çalış onu əldən buraxma, özünü orada möhkəmlət. Elə ki,
möhkəmləndin, artıq şey tələb etmə, qorx ki, artıq əvəzinə,
azlığa düşməyəsən! Deyiblər: yaxşı qoyulmuş şeyi daha yaxşı
qoyma ki, artıq tamahlıq üzündən daha pis vəziyyətə
salmayasan. Lakin gün keçirib dövran sürməkdə başı pozuq
olma. İstəyirsən dost-düşmən gözündə qədir-qiymətin olsun,
gərək xalq arasında əsil-nəsəbin, dərəcə və rütbən aydın olsun.
Avara həyat keçirmə, öz yaşayışına fikir ver, ifrata varma.
www.duddud.com - Elektron kitab, proqram yükləmə saytı
www.duddud.com saytından yüklənlib
|