7 - MAVZU SERTIFIKATLASHNING
QOIDA VA TARTIBLARI
Reja
1. Mahsulotlarni ixtiyoriy va majburiy serrtifikatlashtirish
2. Mahsulotlarni sertifikatlashtirish sxemalari turlarini tahlil qilish
3. Axborot kommunikasion texnologiya vositalarini sertifikatlashtirish
4. Davlat metrologiya xizmatlari tuzilmasining sxemalari
1.Mahsulotlarni ixtiyoriy va majburiy serrtifikatlashtirish
Sertifikatlashtirish ikki xil buladi:
majburiy va ixtiyoriy.
Mahsulotni u yoki bu
sertifikatlashtirishga oidligi, uni tashqi muhitga, inson salomatligiga ta’siri asosiy mezon
hisoblanadi. Ana shuning uchun tashqi muhitga, inson salomatligiga ta’sir ko’rsatuvchi mahsulotlar,
albatta, majburiy sertifikatlashtirishga mansub bo’ladi, qolgan mahsulotlar esa sertifikatlashtirilishi
ixtiyoriydir.
Majburiy sertifikatlashtirish deganda sertifikatlashtirish xuquqida ega bo’lgan
idora
tomonidan mahsulot jarayon, xizmatning standartlardagi majburiy talablarga muvofiqligini
tasdiqlash tushuniladi.
Ihtiyoriy sertifikatlashtirish deganda ishlab chiqaruvchi /bajaruvchi/, sotuvchi /ta’minlovchi/
yoki iste’molchi tashabbusi bilan ixtiyoriy ravishda o’tkaziladigan sertifikatlashtirish tushuniladi.
Hozirgi sharoitda tashqi mamlakatlar bilan savdoni, mamlakatlararo iqtisodiy aloqalarni, fan
va texnikani rivojlanishi uchun hamda chiqarilayotgan mahsulotlarni
sifatini yaxshilash, ularning
raqobatdoshlik qobiliyatini oshirish uchun muntazam ravishda sinovlardan o’tkazish ehtiyoji ortib
bormoqda. Sinovlarni ko’pincha uchinchi tomon deb ataluvchi shaxs yoki tashkilot amalga oshiradi.
U ko’riladigan masalada qatnashayotgan tomonlar odatda ta’minlovchining /birinchi tomon/ va
xaridorning /ikkinchi tomon/ manfaatlarini himoya qilib, mutlaqo mustaqil ravishda ish ko’radilar.
Uchinchi tomon tarafidan qilinadigan sertifikatlashtirish ishlab chiqaruvchilarning
ishonchiga sazovor bo’lmoqda va shu sababli bunday yo’l keng qo’llanilib,
salmoqli ravishda
tarqalmoqda. Turli mamlakatlarda uchinchi tomon tarafidan bajarilayotgan sertifikatlashtirish
tizimini tashkil etish amalda shuni ko’rsatmoqdaki, uni turlicha tashkil qilish mumkin ekan: ishlab
chiqaruvchi assotsiyatsiyalar, yirik iste’molchilar, standartlashtirish milliy tashkilotlari tomonidan,
masalan, Fransiya va Angliyada 60-yillar boshida ite’molchilar tomonidan harbiy maqsadlar uchun
elektronika mahsulotlarini sertifikatlashtirish tizimi yaratildi.
Ayrim olingan mamlakat miqyosida yaratilgan milliy tizimlar majburiy bo’lgan standartlar
doirasini qamrab oladi. Masalan, birinchilar qatorida milliy miqyosida
qimmatbaho toshlarni
sertifikatlashtirish tizimlari qo’llanilgan.
Sertifikatlashtirish tushunchasi keng ma’noda uchinchi tomon tarafidan o’tkaziladigan
texnikaviy me’yorga, ish uslubiga, qoidaga muvofiiqligini qamrab olgan har qanday tekshiruvdir.
Shuning uchun sertifikatlashtirishni tekshiruv deb hisoblab,
bosim ostidagi idishlarni, portlash
havfidan himoyalangan qurilmalarning, kemalarning,
suzish vositalarining, tayyoralarning,
aviatsiya qurilmalarining, atom reaktorlarining va tog’ texnikasining
ishlatishdagi havfsizligini
ta’minlash uchun texnikaviy nazorat o’rnatuvchi idoralar shartli tekshiruvni amalga oshiradi.
2.Mahsulotlarni sertifikatlashtirish sxemalari turlarini tahlil qilish
Sertifikatlashtirish bo’yicha ISO tarkibidagi qo’mita tomonidan tayyorlangan hujjatda
uchinchi tomon tarafidan amalga oshiriladigan sertifikatlashtirishning
sakkizta sxemasi berilgan
bo’lib, respublikamizda ham aynan shu 8 ta sxema tadbiq etilgan: