3.Tovarlarning “hayotiy davrlari” mobaynida
narxlarning o‘zgaruvchanligi
Bozor tez o‘zgarib boradi va shunga ko‘ra, har bir mahsulot ham o‘z
yashash
davrini ham o‘taydi. SHu vaqt davomida firmalar doimo narxlarga o‘zgartirishlar
kiritadi.
Yangi mahsulotga narx belgilash eng jiddiy bosqichlardan biridir. YAngi
mahsulotni ishlab chiqarish bilan bog‘liq xarajatlar bozordagi talab darajasi, raqiblar
harakati hali etarli darajada ma’lum emas.
Narx
belgilashning qiyinligi, muayyan darajada mahsulotning yangiligi
darajasiga ham bog‘liq. Bu daraja esa uchga bo‘linadi:
- eng yangi mahsulot;
- texnikaviy ilg‘or mahsulot;
- original bo‘lmagan (yangi taqlidiy) va o‘rinbosar mahsulotlar.
Bunda mutaxassislar narxga nisbatan asosiy iste’molchilarning
munosabati
darajasini belgilaydilar, shuningdek, raqiblar bozorga qay darajada tezlik bilan kirib
kelishi mumkinligini o‘rganadilar. O‘ziga o‘xshash o‘rinbosarlari bo‘lgan
yangi
mahsulot taqlidiy yoki moslashtirilgan mahsulot tarzida tasnif etiladi. Bunday hollarda
narx siyosati ilgarigi taktikasini davom ettiradi va narx darajasi muqobil tovarlar
o‘rtasida mavjud bo‘lgan sifat va miqdorga qarab o‘zgaradi.
Mahsulotning bozorga kirib kelishi va o‘sishi bosqichidan to‘yinish bosqichiga
harakati darajasiga qarab, narxlarni puxta boshqarish narx marketingni strategiyasini
amalga oshirishning kaliti hisoblanadi.
To‘yinish bosqichida narxlarni ko‘tarish odatda talabning ko‘payishi emas, balki
ishlab chiqarish xarajatlarining qiymatini ortishi oqibatidir. Shu sababli mahsulotning
turiga qarab yo erkin narxlar qo‘yiladi yoki tovarlar sotish hajmini ko‘paytirish uchun
narxlar pasaytiriladi.
Yo‘qolib ketayotgan mahsulotlarga narx marketingda keyingi rejalarga qarab ikki
muqobil narx belgilash yo‘li qo‘llaniladi. Ishlab chiqarishni
qisqartirish uchun
narxlarni bosqichma-bosqich pasaytirish strategiyasi jami g‘amlamalar sotib
tugatilgunga qadar amalga oshiriladi. Unga muqobil holda foydani quvvatlash yo‘lida
qo‘shimcha
xarajatlar, xususan mahsulot sotishni rag‘batlantirish xarajatlari
qisqartiriladi, narxlar esa ilgarigi darajada saqlab qolinadi.
Raqiblarning bozorni
tashlab chiqib ketishiga qarab, bozor ta’minoti manbalari qisqaradi va aksariyat bunday
vaziyatda shu mahsulotga hali muhtoj bo‘lgan muayyan bozor segmenti saqlanib
qoladi. Bu esa, mahsulot yashash davrining so‘nggi bosqichi davrida bozorda qolgan
firmaga o‘z narxini oshirish imkonini yaratishi mumkin.
Savdo-sotiq faoliyatida marketing mutaxassislari uchun narx belgilashning ikkita
asosiy siyosati mavjud, bu «qaymog‘ini olish» va «kirib olish» siyosatidir.
«Qaymog‘ini olish» siyosati avvalo, tovar narxi ishlab chiqarish narxidan ancha
yuqori o‘rnatib, asta - sekin uni tushirib boradi. «Qaymog‘ini olish»
siyosatidan
aksariyat bozorga yangi mahsulotni joriy etishda foydalaniladi. Bunda narx qandaydir
bir yuqori darajada belgilanadi, mahsulot esa segmentlash natijasida asosiy deb e’tirof
etilgan bozorda sotiladi. Bozorning to‘yinishidan so‘ng iste’molchilarni
jalb qilish
maqsadida narx pasaytiriladi. Shunday yo‘l bilan to‘liq daromad eng ko‘p miqdorga
etkaziladi. Shu sababli yagona yo‘l – tovar sotish bozorlarini kengaytirish, yangi
segmentlar izlashdir.
«Kirib olish» siyosatida narx ketgan sarf xarajatlardan past o‘rnatiladi. Narx past
bo‘lib o‘zining doimiy mijozlarini egallab bo‘lgandan so‘ng, asta-sekin narx ko‘tarilib
boriladi. Doimiy mijozlar narx ko‘tarilsada, o‘sha firmaga bo‘lgan ishonchi tufayli tark
etmaydi.
«Qaymog‘ini olish» va «kirib olish» siyosatlari narx
belgilashning favqulodda
namoyon bo‘lishi hisoblanadi. Uning birinchisi – qimmat narxlar, ikkinchisi – arzon
narxlar strategiyasidir.