A k ġ f k a m a L



Yüklə 10,02 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə46/197
tarix02.01.2022
ölçüsü10,02 Mb.
#2249
1   ...   42   43   44   45   46   47   48   49   ...   197
10  may  1992-ci  il  -Hərbi  hissə  bütün  şəxsi  heyətlə  Kəlbəcərə 
göndərildi.  
 
Batalyonun ilk zabitlərindən: 
leyt. A.Kamalov, leyt. M.Sadıqov, gizir T.Rzayev


 
60 
Hər kəs bütün varlığı ilə torpağa, yurda, vətənə bağlı olmalıdır. 
                                                                                           M ü ə l l i f 
  
  
  
 
Sərhədləri milli ordu qoruyur 
1992-ci  ilin  mart  ayında  mənim  xahişimlə  Müdafiə  Nazirliyi 
tərəfindən  göndərilən  zenitçilər  dəstəsi  tezliklə  Murov,  Qoçdaş  və 
Dəlidağ  istiqamətlərində  ermənilərin  iki  vertalyotunu  və  iki  təyyarəsini 
vurdular.  Ermənistanın  Dağlıq  Qarabağla  əlaqəsi  yalnız  təyyarə  və 
vertalyotlarla  olduğu  üçün “Strela” raketləri ilə silahlanmış  həmin  dəstə 
erməniləri vahiməyə salmışdı.  
Artıq  bizim  batalyonun  bölük  və  tağımları  Taxtadüzdə, 
Ağduzdaqda,  Zəylikdə,  Yellicədə,  Dikyurdda,  Ayrımda,  Alçalıda, 
Qazuçanda,  Söyüdlüdə,  Qara  Qayada,  Ağdabanda,  Çərəkdarda, 
Mərciməkdə, 
Narışdarda 
ön 
mövqelərdə 
və 
yüksəkliklərdə 
yerləşdirilmişdi. Ermənilər əsasən Söyüdlü, Ağdaban, Çərəkdar, Alaqaya 
və Narışdar istiqamətlərindən tez-tez hücumlar edir, lakin döyüşçülərimiz 
tərəfindən geriyə oturdulurdu. Hər kəndin qorunmasına bir tağım, yəni 30 
nəfərədək  əsgər  düşürdü.  Sərhəd  xətti  uzun  olduğundan  bu  bölük  və 
tağımlar  isə  ermənilərin  planlı  hücumlarının  qarşısını  almaqda  çətinlik 
çəkirdilər.   
Həmin  vaxtlar  mən  bir  dəqiqə  belə  itirmədən  həm  sərhəd 
məntəqələrinin  silah-sursat,  ərzaq  və  geyimlərlə  təchiz  edir,  həm  həmin 
silah-sursatın  “Həyat  yolu”  ilə  Bakıdan,  Ağdamdan,  Qazaxdan  və  başqa 
bölgələrdən  daşınmasını  təşkil  edir,  həm  də  vaxt  ayırıb  əsgərlərin  hərbi 
təlimlərinə nəzarət edirdim. Bizim batalyonun iki ədəd maşınlar üzərində 
səyyar ratsiya qurğusu, 8 ədəd topu, 4 ədəd “Alazan” raketi, bir “Kristal” 
raketi,  8  ədəd  “Qrad” qurğusu (Gəncədə  düzəltdirmışdik),  onların  2000-
dən  çox  mərmisi  var  idi,  hər  növdən  olan  avtomat  və  pulemyot 
güllələrinin  sayı  isə  bir  milyondan  çox  idi.  Mərmilərin  əksəriyyətini 
Ağdamın  Uzundərə  hərbi  bazasından  daşıtdırırdım.  Bu  işdə  Batalyonun 
digər zabit və gizirləri də mənə yaxından kömək göstərirdi. Maşın  
Ayaq üstə ölmək-diz üstə yaĢamaqdan yaxĢıdır.  D. Ġ b a r r u r i 


 
61 
karvanları  ilə  leytenant  Akif  Mirzəliyevi,  leytenant  Hüseyn  Nəbiyevi, 
leytenant  Hicran  Abbasovu,  kiçik  leytenant Mehdi  Şahüseynovu,  Dadaş 
Hacıyevi  Ağdama  və  Gəncəyə  sursat  daşımağa,  qrad  qurğuları 
düzəltdirməyə,  gizir  Tofiq  Rzayevi  və  leytenant  Üzeyir  Şahbazovu 
Bakıya  ərzaq,  yanacaq,  paltar  və  digər  əşyaları  gətirməyə  göndərirdim. 
Bəzən 10-12 maşınla karvan təşkil edir, həmin zabit və əsgərlər üçün 3-4 
günlük ərzaq ehtiyatı hazırlatdırır və onları yola salırdım.  
Batalyonun  bütün  döyüş  planlarını,  təchizat  məsələlərini  və 
zabitlərin,  gizirlərin  vəzifələrə  təyin  olunmalarını  batalyon  komandiri-
kapitan Asif Süleymanov, qərərgah rəisi-baş leytenant Tahir Mehdiyev və 
mən  birlikdə  məsləhətləşərək  həll  edirdik.  Batalyonun  zabitləri,  gizirləri 
və  yuxarı  yaşlı  əsgərləri  maaş  alır,  əsgərlərə  təqaüd  verirdik.  Aldığımız 
maaşın çoxunu batalyonun yaradılması üçün xərcləyirdik. Batalyonda 30-
a  qədər  zabit  və  gizir  fəaliyyət  göstərirdi.  Batalyonun  yaradılması 
işlərində  həmin  zabit  və  könüllü  əsgərlərin  hər  birinin  öz  zəhməti  və 
xidməti var idi. Biz həmişə çalışırdıq ki, bacarıqlı gəncləri batalyona cəlb 
edək. Batalyona götürdüyümüz zabit və könüllülər can-başla xidmət edir, 
Kəlbəcərin  müdafiəsi  üçün  öz  köməkliklərini  əsirgəmirdilər.  Biz  onlara 
başa  salırdıq  ki,  hər  kəs  öz  işinə  vicdanla  yanaşmalı  və  Batalyonun 
yaradılması  üçün  bütün  tapşırıqlar  mütləq  yerinə  yetirilməlidir.  Biz 
batalyonun  nümunəvi,  nizam-intizamlı  bir  batalyon  olması  üçün  çox 
zəhmət  çəkirdik.  Gecə-gündüz  işləyir,  işimizdə  irəliləyiş  olanda  sevinir, 
daxili bir rahatlıq hissi keçirirdik. Belə də oldu.  
Həm  Batalyonun  təchizatında,  həm  döyüş  hazırlığında,  həm  də 
nizam-intizamda xeyli müsbət nəticələr əldə etmişdik. Artıq 1991-ci ilin 
mayında Batalyonda 8 ədəd top, 8 ədəd qrad qurğusu, 5 ədəd alazan və 
kristal  raketi,  xeyli  miqdarda  top,  qrad,  və  digər  raket  mərmiləri,  hər 
növdən  bir  milyona  qədər  patron  və  sursat,  həmçinin  40-a  qədər  güclü 
yük  maşını, 1500  dəst  hərbi  geyim  və  ayaqqabı,  1000  ədəd  yataq  dəsti, 
səyyar  mətbəxlər  və  onların  avadanlıqları,  1500  kq  yağ,  1500  kq  şəkər, 
1500 kq düyü və s. ərzaq var idi. 
Batalyonun  yaradaılması işini uğurla davam  etdirməklə  yanaşı,  biz  eyni 
zamanda  Kəlbəcərin  müdafiəsini  də  təşkil  edirdik.  Toplar,  raketlər  və 
“Qrad”  qurğuları  və  onların  mərmiləri  sərhəd  məntəqələrində 
yerləşdirilmiş,  batalyonun  bölük  və  tağımları  sərhəd  məntəqələrinə 
göndərilmiş  və  şəxsi  heyət    silah-sursat,  yatacaq  və  ərzaqla  təchiz 
edilmişdir.  Bununla  yanaşı  sərhəd  məntəqələri  telefonla  və  ratsiya  ilə 
təmin  edilsə  də  ratsiyaların  elektrik  mənbələri  azlıq  edir  və  ya  bölgədə 
elektrik  enerjisi  olmadığından  onları  yenidən  doldura  bilmirdik.  Sərhəd 
məntəqələri qərərgahdan və bir-birlərindən uzaqda olduğundan onlarla 


 
62 
Udduğun hava, içdiyin su, yediyin çörək - Vətən torpağındadır. 
YaĢamaq üçün vətən torpağını qorumaq lazımdır. M ü ə l l i f 
əlaqə zəif idi. Həyəcan komandası verildikdə ən yaxın məntəqəyə ən tez 
bir saata çata bilirdik. Məntəqələrin bir-birindən və qərərgahdan uzaqda 
olmaları,  həmçinin  rabitə  avadanlığının  az  olması  isə  yenə  də  əsas 
çətinliklərdən  idi.  Döyüş  zamanı  bəzən  qərərgaha  məlumatlar  gec 
çatdırılır,  göndərilən  kömək  isə  gecikirdi.  Buna  baxmayaraq  Kəlbəcər 
Batalyonunda olan yüksək intizam və təchizat bizi sevindirirdi.  
Bütün  bu  irəliləyişlərə  baxmayaraq,  hələ  də  Azərbaycanın  öz 
müstəqil ordusu olduğuna və oradakı zabit, əsgər və könüllü döyüşçülərin  
bacarığına şübhə ilə yanaşanlar var idi. Bəzən bizə lazım olan maşın və 
texnikanın batalyona gətirilməsinə etiraz edib verməyənlər də olurdu.  
1992-ci  ilin  yanvar-aprel  aylarında  ermənilərin  Kəlbəcər  ərazisinə  bir 
neçə  hücumunun  qarşısını  aldıq.  Aprelin  əvvəllərində  Ermənistandan 
qalxan  rus  vertalyotları  Kəlbəcərə  hücum  edərək  televiziya  qülləsini, 
Yellicə,  Dikyurd,  Ayrım,  Söyüdlü  sərhəd  məntəqəsini  və  digər 
mövqelərimizi    bombaladılar.  Onları  vurmaq  üçün  raketimiz  yox  idi. 
Avtomat  və  pulemyotlarla  düşmən  vertalyotlarına  atəş  açsaq  da,  onları 
məhv  etmək  mümkün  olmadı.  Bu  döyüşdə  ölən  və  yaralanan  olmadı. 
Teleqüllə və digər obyektlər isə zədələnmişdi. Həmin vaxt Azərbaycanda 
demək  olar  ki,  rus  ordusu  qalmamışdı.  Onların  alay  və  diviziyaları 
Azərbaycanın  əksər  bölgələrindən    çıxarılaraq  həm  Dağlıq  Qarabağda, 
həm  də  Ermənistanda  yerləşdirilmişdir.  Onlar  ermənilərlə  birlikdə 
mövqelərimizi  tez-tez  atəşə  tutur,  mühasirə  vəziyyətində  olan  Kəlbəcər 
əhalisini təşvişə salırdılar.  
 
Kəlbəcər batalyonunun rabitə qurğuları. DöyüĢçü: Rizvan Muxtarov 1992-ci il 


 
63 

Yüklə 10,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   42   43   44   45   46   47   48   49   ...   197




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin