Qələbə-komandirlə əsgərlərin vəhdətindən və onların hər ikisinin Vətən sevgisindən doğur. M ü ə l l i f hadisənin baş vermədiyini bildirdi. Gizir İlqar Məhərrəmov əsgərləri
əvvəlcədən yuxudan qaldırmış və köç hazırlığı görmüşdülər. Mən silah-
sursatı və əşyaları traktorun qoşqusuna yükləməyi əmr etdim.
Səngərlərdən səhra telefonlarını və onların məftillərini yığışdırmağı
tapşırdım. Bir azdan bütün yüklər qoşquya yükləndi. Bütün silah və
sursatları, radio qurğularını bir daha yoxladım, qazmaya baxdım və yola
düşmək barədə göstəriş verdim. Əsgərlərə piyada gedəcəyimizi bildirdim
və Taxta-İstisu istiqamətində hərəkətə başladıq. Artıq səhər açılırdı.
Günəş görünsə də şaxta idi. Qarşıda 20 kilometrlik qarlı yollar dururdu.
Baş leytenant R.Əhmədov və əsgərlər traktordan qabaqda qalın qarı yara-
yara gedirdilər. Mən isə traktorçunun yanında oturmuşdum. 5-6 kilometr
yol getdikdən sonra onlar bizdən xeyli uzaqlaşmışdılar. Dərədən keçəndə
traktorun mühərriki öz-özünə dayandı. Bütöv bir sutka ərzində
dayanmadan işləyən traktorun mühərriki axır ki, tab gətirmədi. Traktorçu
Hidayət bildirdi ki, yanacaq süzgəcləri çirklənib, onları tez dəyişmək
lazımdır. Biz ona görə tələsirdik ki, bir az geciksək, mühərrikdə su donar
və traktor yüklə birlikdə burda qala bilər. Biz cəld yanacaq süzgəclərini
dəyişib mühərriki işə salmaq istədik, lakin köməkçi mühərrikdə benzin
olmadığını görüb təəccübləndik. Axı biz İstisuda hər ehtimala qarşı
köməkçi mühərrikə benzin də doldurmuşduq...
Çıxılmaz vəziyyətdə qalmışdıq. Yəqin ki, əsgərlər tonqal
yandırarkən traktorçunun xəbəri olmadan ehtiyat benzinin hamısını ocağa
töküb yandırmışlar. Bunun üçün mütləq İstisudan benzin gətirmək
lazımdır. Əsgərlər isə xeyli uzaqlaşmışdılar. Mən yaxınlıqdakı təpəyə
çıxdım ki, uzaqlaşan əsgərləri çağırım. Əsgərlərdən isə heç kəs
görünmürdü. Elə bu vaxt gizir İlqar Məhərrəmovun bir əsgərlə geriyə
qayıtdığını gördüm. Vəziyyəti başa saldım və onları geri qaytararaq
İstisudan benzin gətirmələrini tapşırdım. Mən Hidayətlə qoşquya
yüklədiyimiz odun qalıqlarını yandırıb soyuqdan donmuş əllərimizi
isitdik və tonqalın ətrafında oturub konserv açıb yedik. Əsgərlərin geri
qayıtmalarını gözləməli olduq. Axşamüstü iki əsgər iki butulka benzin
gətirdilər. Traktoru işə salıb həmin gün axşam Taxtaya qayıda bildik.
Yükü boşaltdıqdan sonra gecə İstisuya-qərərgaha enib batalyon
komandiri polkovnik-leytenant E.Həsənova məlumat verdim...
96
Ordunun vəzifəsi vətəni iĢğal etmək istəyən düĢmənə qarĢı ayağa qalxmaqdır. Belə ayağa qalxmaq yerində saymaq üçün deyil, düĢmən üzərinə atılmaq məqsədilə edirlərsə, əlbəttə, ayağa qalxmağa dəyər. M. K. A t a t ü r k