İŞÇİ (İŞ) QÜVVƏSİ
– bir çox ölk
ələrin
iqtisadi n
əzəriyyəsi və statistikasında iqtisadi fəal
əhalidir. İşçi qüvvəsi anlayışı məzmunca əmək
ehtiyatları termininə yaxındır. İngilis dilli
ədəbiyyatlarda
labour, labour force
terminl
ərindən; nadir hallarda – manpower (peşə-
ixtisas
xarakteristikaları
kontekstində)
terminind
ən istifadə olunur. İş qüvvəsi – iqtisadi
n
əzəriyyədə insanın işinin fiziki və mənəvi
qabiliyy
ətinin məcmusu kimi ifadə olunur.
İqtisadi ədəbiyyatlarda bu terminlər çox vaxt
sinonim anlayışlardır.
Demoqrafiya
üçün işçi qüvvəsinin ayrı-ayrı yaş-
cins xarakteristikaları: kişi və qadın işçi qüvvəsi,
əmək qabiliyyətli yaş həddindən kənar işçi
qüvv
əsi, o cümlədən uşaqlar və yeniyetmələr ən
çox maraq doğurur. İki son qrupa aid olan
m
əlumatlar BƏT tərəfindən onların əməkdə
iştirakına qoyulan mövcud məhdudiyyətlərlə
əlaqədar işlənilir.
İşçi qüvvəsinin dəyəri ilk növbədə ölkənin iqtisadi
s
əviyyəsindən, onun sənaye cəhətdən inkişafı
tarixind
ən, ilk növbədə təhsillə, o cümlədən
peşəkar biliklərlə müəyyən edilən keyfiyyətindən
asılıdır. Lazımi keyfiyyətdə işçi qüvvəsinin
çatışmaması istehsal strukturunu mövcud olan işçi
qüvv
əsinə uyğun qurulmasına məcbur edə bilər
(m
əsələn, Böyük Britaniya sənayesi), yaxud
iqtisadi böhrana g
ətirib çıxara bilər (Portuqaliyalı
müt
əxəssislərin kütləvi çıxıb getməsindən sonra,
Anqola).
Q
ərb ədəbiyyatında ilkin və ikinci işçi qüvvəsi
f
ərqləndirilir; əgər ilkin işçi qüvvəsinin daha
334
yüks
ək əmək haqqı varsa və sosial cəhətdən
nisb
ətən yaxşı müdafiə olunursa, ikinci (qadınlar,
qocalar, xırda şirkətlərin qulluqçuları) cüzi əmək
haqqı və sosial müdafiə ilə xarakterizə olunur,
lakin m
əhz bu, ikinci işçi qüvvəsi bazarında
yüks
ək axın olduqda, bir çox ölkələrə işsizliyi
aşağı səviyyədə saxlamağa imkan verir.
İŞÇİ HEYƏTİ
(tikintid
ə) –
h
əm əsas, həm də
ikinci d
ərəcəli-köməkçi fəaliyyətlə məşğul olan və
tikinti m
əhsulunun istehsalı ilə bağlı olan
funksiyaları birbaşa və ya dolayısı ilə yerinə
yetir
ən tikinti, quraşdırma və layihə-axtarış
t
əşkilatlarının işçiləridir.
Tikinti v
ə quraşdırma
t
əşkilatlarının heyəti iş sahələrinə və yerinə
yetiril
ən istehsal funksiyalarına görə bölünürlər.
İşçi heyət say göstəricisi ilə xarakterizə olunur:
siyahı sayı (tarixə görə) və orta siyahı sayı (dövrə
gör
ə).
İŞÇİ HEYƏTİN ƏMƏYİNİN ÖDƏNİL-
MƏSİNƏ SƏRF OLUNAN XƏRCLƏR –
hesabat dövrü
ərzində ödəmə cədvəlinə daxil
edil
ən evdə iş görən işçilər də daxil edilməklə,
müşahidə olunan vahid tərəfindən özünün daimi
v
ə müvəqqəti işçilərinə, onlar tərəfindən görülmüş
işə görə haqqa xərclənmiş müqavilələr üzrə bütün
öd
əmələri, mükafatları və natura şəklində
öd
əmələri əhatə edir. Həmçinin vahid tərəfindən
tutulan, işçilərdən tutulan vergilər və sosial
sığortaya ayırmalar, habelə sosial sığortaya
işverənin məcburi və könüllü üzvlük haqları
buraya daxil edilir. Bu göst
əricini “İşçi qüvvəsinə
x
ərclərlə” göstəricisi ilə qarışdırmaq olmaz.
İŞÇİ HEYƏTİN KATEQORİYASI
–
onların yerinə yetirdikləri funksiyalardan asılı
olaraq, muzdla işləyənlərin (“Muzdla işləyənlər”ə
bax) t
əsnifatıdır. Muzdlu işçiləri qruplara
bölüşdürərkən “Məşğulluq təsnifatı”ndan istifadə
edilir. Muzdl
u işçilər iki qrupa bölünür: fəhlə və
qulluqçular. Qulluqçular qrupu aşağıdakı
kateqoriyalara ayrılır: rəhbərlər, mütəxəssislər və
qulluqçulara aid olan dig
ər işçilər. Rəhbərlər -
mü
əssisənin və onun struktur bölmələrinin
r
əhbərləri vəzifələrini tutanlar aid edilir.
R
əhbərlərə, xüsusilə direktor, müdir, baş
müt
əxəssislər və s. aid edilir. Mütəxəssislər -
müh
əndis-texniki, iqtisadi və digər işlərlə məşğul
olanlar, xüsusil
ə aqronomlar, inzibatçılar,
mühasibl
ər, mühəndislər, normallaşdırma
müt
əxəssisləri,
iqtisadçılar,
energetiklər,
m
əsləhətçi-hüquqşünaslar və s. aid edilir.
Qulluqçular - s
ənədləşmələrin, uçot və nəzarətin
r
əsmiləşdirilməsini, təsərrüfat xidmətini həyata
keçir
ənlər, xüsusilə agentlər, arxiv müdirləri,
növb
ətçilər, kargüzarlar, kassirlər, katibə-
makinaçılar,
statistiklər, stenoqraflar,
hesablayıcılar, çertyojçular aiddir.
F
əhlələr - əsasən, fiziki əməklə funksiyasını
yerin
ə yetirən, birbaşa maddi sərvətlərin
yaradılması ilə bilavasitə məşğul olan, maşın,
mexanizm v
ə istehsalat tikililərini iş vəziyyətində
saxlayan şəxslər aid edilir.
İŞÇİ QÜVVƏSİ BAZARI
– normal t
əkrar
istehsalın və əmtəədən - “işçi qüvvəsindən”
s
əmərəli istifadənin təmin edilməsinə yönəldilmiş
ictimai münasib
ətlər sistemini özündə əks etdirən,
bazar iqtisadiyyatının əsas elementidir. Bu, bazar
istehsal sferaları və təsərrüfatın sahələri,
f
əaliyyətin növləri və formaları üzrə işçi
qüvv
əsinin
bölüşdürülməsi və
yenid
ən
bölüşdürülməsi mexanizminin funksiyasını yerinə
yetirir. İşçi qüvvəsi bazarının əsas elementləri –
t
ələb və
t
əklifin
konyunkturasını
mü
əyyənləşdirən, işçi qüvvəsinin dəyər və
qiym
ətinə, rəqabətə təsir göstərən tələb və
t
əklifdir. Tələb bazarda təklif olunan işçi
qüvv
əsinə və işçi qüvvəsindən istifadə edilməsi
üçün, uyğun olaraq, istehsal vasitələri təmin
olunmas
ına ictimai tələbatın həcm və strukturunu
əks etdirir, iqtisadi fəaliyyətlə məşğulların,
h
əmçinin vakansiyaların (boş yerlərin) sayı və
strukturu il
ə xarakterizə olunur. Təklif iş (əmək)
qabiliyy
əti olan, iş almağa marağı və ehtiyacı olan
insanların sayı və tərkibini (cinsi, yaşı, təhsili,
peşəsi, ixtisası və digər keyfiyyətlərini)
xarakteriz
ə edir. Hər bir mövcud anda bu say
iqtisadi f
əal əhalinin sayı ilə ölçülür. İşçi qüvvəsi
bazarının konyunkturası – bu, konkret iqtisadi
v
əziyyətin, işçi qüvvəsinin qiymətinin və ölkədə
əhalinin
adambaşına
düşən
istehlakının
s
əviyyəsinin təsiri üzrə əmələ gələn işçi qüvvəsinə
t
ələb və təklifin qarşılıqlı əlaqəsi və nisbətidir.
Konyunkturaya bir çox amill
ər təsir göstərir.
Onlar ümumilikd
ə xırda çəkili, işçi artıqlığı və
işçi çatışmazlığı ola bilər, həmçinin işçi qüvvəsi
bazarında çıxış edən müxtəlif əhali qruplarının
qeyri-b
ərabər vəziyyətini əks etdirə bilər.
T
əcrübədə işçi qüvvəsinə tələb və təklifin ümumi
v
ə strukturunda bərabərliyinə nail olmaq çox
ç
ətindir.
İŞÇİ QÜVVƏSİNƏ ÇƏKİLƏN XƏRC-
LƏRDƏN BAŞQA, DİGƏR İSTİSMAR
XƏRCLƏRİ
- bu “
əmtəə və xidmətlərin
alınmasının ümumi həcmi” ilə “alındığı
v
əziyyətdə yenidən satılması üçün əldə edilmiş
əmtəə və xidmətlərin alınmasının ümumi həcmi”
arasındakı fərqin ekvivalentidir. Beynəlxalq
statistikada bu bölm
ə hazırda aşağıdakı iqtisadi
funksiyalara uyğun gəlir:
- bina v
ə avadanlıqlarla əlaqədar istismar xərcləri;
335
-
satış üzrə xərclər;
- dig
ər istismar xərcləri.
İŞÇİ QÜVVƏSİNƏ ÇƏKİLƏN ÜMUMİ
XƏRCLƏR
-
işverənin muzdlu işçiyə çəkdiyi
x
ərcdir. İşçi qüvvəsinə çəkilən xərclərə muzdla
yerin
ə yetirilmiş işlərlə bağlı birbaşa əmək haqqı,
h
ər ödəniş dövründə verilməyən mükafat və
xeyriyy
ə ödənişləri, qeyri-iş günlərinə görə
öd
əmələr, işdən çıxarmaya görə pul, natura ilə
öd
ənişlər kimi birbaşa xərclər daxildir. Həmçinin
muzdlu işçilərlə bağlı, işverən tərəfindən haqqın
öd
ənilməsindən asılı olmayaraq, sosial sığorta
üzr
ə kollektiv şəkildə qəbul edilmiş konkret və
könüllü üzvlük haqları, birbaşa sosial müavinətlər,
peşə təhsilinə çəkilən xərclər, alınmış istənilən
subsidiyalar çıxılmaqla, məşğulluğa aid olan digər
sosial x
ərclər (mədəni və tibbi xidmətlər,
n
əqliyyat və s. xərclər) və vergilər kimi əlavə
x
ərclər də daxil edilir.
İŞÇİ QÜVVƏSİNİN MÜAYİNƏSİ
–
m
əşğulluq problemləri üzrə ev təsərrüfatlarının
seçm
ə statistik müayinəsidir. Azərbaycanda
statistika orqanları tərəfindən 2003-cü ildən
keçirilm
əyə başlanmışdır, 15 və yuxarı yaşda olan
əhalini əhatə edir; bunun əsasında işsizliyin
s
əviyyəsi və tərkibi, iqtisadi fəal və məşğul əhali
haqqında məlumatlar hazırlanır.
İŞÇİ QÜVVƏSİNİN NÖVBƏLİLİK ƏM-
SALI
– mü
əssisənin mövcud növbəli iş rejimində
saya gör
ə daha çox işçi olan növbəyə
hesablamaqla faktiki iş növbələrinin orta sayının
nisbi göst
əricisidir. Faktiki bir məşğul işçinin iş
yerind
ən istifadəsini xarakterizə edir. Müəyyən
tarix
ə bütün növbələrdə məşğul işçilərin sayının,
növb
ədə sayına görə daha çox məşğul işçilərin
sayına nisbəti ilə müəyyən edilir. Vaxt müddəti
ərzində işçi qüvvəsinin növbəlilik əmsalı bütün
növb
ələrdə işlənmiş adam-günlərin sayının
növb
ədə miqdarına görə daha çox işlənmiş adam-
günl
ərin sayına bölməklə hesablanır. Əgər ən
böyük növb
ədə bütün iş yerləri doldurulmuşsa
(yükl
ənmişsə), onda ən böyük növbəyə
hesablanmaqla, hesablanmış işçi qüvvəsinin
növb
əlilik əmsalı iş yerlərindən istifadəni dəqiq
əks etdirir. Əgər bütün iş yerləri doldurulmamışsa,
onda iş yerlərinin (işlənmiş adam-günlərin)
sayının iş yerlərinin (adam-yerlərin) sayı daha çox
olan növb
əyə bölünməsi ilə fasiləsizlik (iş
yerl
ərindən istifadə) əmsalı müəyyən edilir.
Növb
əlilik əmsalını müəssisənin iş rejimi üzrə
növb
ələrin sayı ilə müqayisə etmək lazımdır, yəni
növb
əlilik rejimindən istifadə əmsalını növbəlilik
əmsalını
verilmiş
müəssisə
üçün
mü
əyyənləşdirilmiş iş növbələrinin sayına
(m
əsələn, üç növbəyə) bölmək yolu ilə
hesablamaq lazımdır.
Növb
ə rejimindən istifadə əmsalının və
fasil
əsizlik əmsalının hasili iki amilin (növbə
rejimind
ən istifadənin və ən çox doldurulmuş
(yükl
ənmiş) növbədə iş yerlərindən istifadənin)
t
əsirini əks etdirən iş yerlərindən istifadənin
inteqral
əmsalını verir.
İŞÇİ QÜVVƏSİNİN SAYININ ARTMA
(AZALMA) İNDEKSİ
–
baxılan dövrün
sonuna işçilərin sayının onların bu dövrün
əvvəlinə olan sayına nisbəti ilə hesablanır.
İŞÇİ QÜVVƏSİNİN ÜMUMİ DÖVRİY-
YƏSİ
– h
ərəkətin intensivliyini əks etdirir və
ba
xılan dövr ərzində bütün işə götürülənlərin və
işdən çıxanların cəminin bu dövrdə işləyənlərin
orta sayına nisbəti kimi müəyyənləşdirilir.
İŞÇİLƏRİN HƏRƏKƏTİ
–
işçilərin işə
q
əbulu və işdən azad edilməsi nəticəsində
işçilərin siyahı sayının (“ İşçilərin siyahı sayı”na
bax) d
əyişməsidir. Hesabat dövrü üzrə işçilərin
h
ərəkəti balans şəklində verilə bilər: hesabat
dövrünün
əvvəlinə işçilərin siyahı sayı üstə gəl
hesabat dövründ
ə işə qəbul edilənlərin sayı,
çıxılsın hesabat dövründə işdən azad edilənlərin
say
ı, bərabərdir hesabat dövrünün sonuna olan
işçilərin sayına. İşçilərin hərəkəti kadrların
dövriyy
əsi və daimiliyi (“Kadrların daimiliyi
əmsalı”na bax ) göstəriciləri ilə xarakterizə
olunur.
İŞÇİLƏRİN İŞİNİN NÖVBƏLİLİK ƏM-
SALI
–
orta hesabla bir işçiyə düşən iş
növb
əsinin faktiki sayıdır. İşçilərin işinin
növb
əlilik əmsalı müəyyən tarixə işə çıxmış bütün
işçilərin sayının bu tarixə növbədə ən çox məşğul
olan
işçilərin
sayına
nisbəti kimi
mü
əyyənləşdirilir. Vaxtın hər hansı bir dövrü
ərzində işçilərin işinin növbəlilik əmsalı bu
dövrd
ə bütün növbələrdə işlənmiş adam-günlərin
sayının, bu dövr ərzində növbədə daha çox
işləmişlərin sayı üzrə işlənmiş adam-günlərin
sayına bölünməsi ilə hesablanır.
İŞÇİLƏRİN ORTA GƏLİRİ VƏ ORTA
ƏMƏK HAQQI
– mü
əssisə, təşkilat və
idar
ələrin işçinin istehlakına verilən, bir muzdlu
işçiyə hesablanmış vəsaitin orta kəmiyyətidir.
İstehlaka yönəldilən vəsaitə pul və natura şəklində
aşağıdakı ödəmələr daxil edilir: əmək haqqının
öd
ənilməsinə sərf olunan xərclər; pul ödəmələri
v
ə mükafatlar; dividentlər; əmək kollektivinin
s
əhmləri üzrə və müəssisənin, idarənin, təşkilatın
336
mülkünd
əki əmək kollektivinin əmanətlərindən
öd
ənən faizlər.
İşçilərin orta əmək haqları əmək haqqı fondlarına,
il
ərzində işin yekunları üzrə mükafatlara və
bird
əfəlik mükafatlara görə hesablanır.
İŞÇİLƏRİN ORTA SİYAHI SAYI
– hesabat
dövründ
ə (ay, rüb, ilin əvvəlindən, il) işçilərin
orta sayıdır. İşçilərin orta siyahı sayını
mü
əyyənləşdirmək üçün işçilərin siyahı sayından
aşağıdakılar çıxarılır: hamiləliyə və doğuşa görə
m
əzuniyyətdə
v
ə
uşağa
qulluğa
görə
m
əzuniyyətdə
olan
qadınlar:
təhsil
mü
əssisələrində təhsil alan və əmək haqqı
saxlanılmadan məzuniyyətdə olan işçilər.
Natamam iş vaxtına işə qəbul edilmiş işçilər
faktiki işləmiş vaxta mütənasib olaraq nəzərə
alınır. Hesabat ayında işçilərin orta siyahı sayı
tabel uçotunun m
əlumatları üzrə ayın hər bir
t
əqvim gününün işçilərinin siyahı sayının
t
ərkibinin toplanması və alınmış yekunun ayın
t
əqvim günlərinin sayına bölünməsi yolu ilə
hesablanır. Rüb, ilin əvvəlindən və ilə görə
işçilərin orta siyahı sayı hesabat dövrünə daxil
olan bütün aylar üzr
ə işçilərin orta siyahı sayının
toplanması və alınmış yekunun ayların sayına
bölünm
əsi yolu ilə hesablanır. Əgər müəssisə ili
tam işləməmişsə (işin mövsümi xarakteri və ya
yeni istifad
əyə verilməsi ilə əlaqədar olaraq), onda
işçilərin orta siyahı sayı müəssisənin işlədiyi
bütün aylar üzr
ə işçilərin orta siyahı sayının
toplanması və alınmış yekunun 12-yə bölünməsi
yolu il
ə müəyyən edilir.
İŞÇİLƏRİN SİYAHI SAYI
–
bağlanmış
əmək müqavilələrinə (sazişlərinə) uyğun olaraq,
daimi, mövsümi v
ə müvəqqəti işə götürülmüş
mü
əssisələrin (idarələrin, təşkilatların) bütün
işçilərinin sayıdır.
Natamam iş vaxtı, həmçinin evdə işləri yerinə
yetirm
ək üçün (evdə işləyən işçilər) işə qəbul
edil
ən işçilər siyahı sayında tam vahid kimi nəzərə
alınırlar. Əmək üzrə rəsmi statistika müşahidələri
aparılarkən, siyahı işçilərinin sayı müəyyən tarixə
göst
ərilir, məsələn, hesabat dövrünün birinci və
axırıncı tarixinə.
İşçilərin siyahı sayı özündə həm faktiki
işləyənləri, həm də hər hansı səbəblərə görə işdə
olmayanları, yəni xidməti ezamiyyətləri; illik və
əlavə məzuniyyətlər; xəstəliklər; hamiləliyə və
doğuşa görə məzuniyyətləri və uşağa qulluğa görə
əlavə məzuniyyətləri; təhsil müəssisələrində
oxumaq; r
əhbərliyin icazəsi ilə dövlət və ictimai
v
əzifələrin yerinə yetirilməsi; proqul və digər işdə
olmayanları birləşdirir.
İşçilərin siyahı sayına əvəzedicilər, həmçinin
mülki müqavil
ə bağlamış və ya əmək müqaviləsi
bağlamadan haqq (qonorar) alan şəxslər daxil
edilmirl
ər.
İŞÇİLƏRİN
SİYAHI
TƏRKİBİNƏ
ƏMƏK HAQQI XƏRCLƏRİ
– hesabat
dövrü
ərzində işçilərin yerinə yetirdiyi işin
əvəzinə muzdlu işçiyə (daimi və ya müvəqqəti
işçilərə və ya qulluqçulara, həmçinin evdə iş
gör
ənlərə) işverənin ödədiyi pul və ya natura
formasında haqdır (muzddur). Siyahı tərkibinin
işçilərinə əmək haqqı xərclərinə həmçinin
mü
əssisə tərəfindən tutulan vergilər və işçilərin
sosial sığortaya ayırmaları, həm də işverənlərin
sosial sığortaya məcburi və könüllü ayırmaları
daxildir.
İşçilərin siyahı tərkibinə əmək haqqı xərcləri
muzdlu işçilərin əmək haqqının və işverənin
sosial sığortaya xərclərinin cəmindən ibarətdir.
X
ərclərə onların vaxtamuzd və ya işəmuzd əsasda,
mü
əyyən miqdarda məhsul buraxılışına və ya
müv
əqqəti yerinə
yetirilmiş
işə
gör
ə
öd
ənilməsindən və ödəmələrin müntəzəm və ya
qeyri-münt
əzəm həyata keçirilməsindən asılı
olmayaraq, hesabat dövrü
ərzində ödənilmiş bütün
haqlar (muzdlar) daxildir. X
ərclərə xidmət illərinə
gör
ə bütün ödəmələr, tutduğu vəzifəyə və yüksək
m
əhsuldarlığa
görə
mükafatlar, xeyriyy
ə
köm
əkləri, on üçüncü əmək haqqı (və oxşar qeyd
olunmuş mükafatlar), işdən çıxan işçilərə işdən
çıxmağa görə pul, ev kirayə etmə üçün vəsait,
n
əqliyyat xərcləri, yaşayış səviyyəsinə görə
müavin
ətlər və ailə müavinətləri, komisyon
haqları, peşə təhsili üzrə məşğələlərə getməyə
v
əsait, normadan artıq işlənmiş
və
gec
ə
saatlarına və s. görə ödəmələr, həmçinin işçilər
t
ərəfindən alınan və işverən tərəfindən tutulan
vergil
ər, sosial sığortaya ayırmalar və digər
öd
əmələr daxil edilir.
H
əmçinin işverənin sosial sığortaya xərcləri də
daxil edilir. Bu x
ərclərə qocalığa, xəstəliyə,
hamil
əliyə, iş bacarığı olmadığına, işsizliyə,
peşəkar zədələnməyə və xəstələnməyə, ailə
müavin
ətinə, həmçinin digər sxemlərə görə
işverənin sosial sığortaya ödəmələri daxildir. Bu
x
ərclər onların qanunla müəyyənləşdirilməsindən,
kollektiv müqavil
ələrlə, öz təbiətinə görə sazişlər
v
ə ya könüllülük əsasında qəbul edilməsindən
asılı olmayaraq daxil edilir.
İstehsal vahidləri üçün siyahı tərkibinin işçilərinə
əmək haqqı xərcləri hesabat dövrü ərzində işə
öd
ənilmiş xərcləri özündə əks etdirir. Bu xərclərə
ezamiyy
ət xərclərinin ödənilməsi daxil edilmir.
Siyahı tərkibinin işçilərinə əmək haqqı xərcləri
aşağıdakı kimi hesablana bilər:
Muzdlu işçilərin əmək haqqı
+ Sosial sığortaya ödəmələr
337
= siyahı tərkibinin işçilərinə əmək haqqı
x
ərcləri
İŞÇİLƏRİN YERİNİN DOLDURULMASI
ƏMSALI
– müxt
əlif səbəblər üzrə təşkilatdan
çıxmış işçilərin yerinin yeni işə götürülənlərlə
doldurulmasını əks etdirir. Müəyyən dövr ərzində
işə götürülən işçilərin sayının həmin dövr ərzində
işdən çıxmış işçilərin sayına bölünməsi yolu ilə
hesablanır.
Dostları ilə paylaş: |