Adabiy tur, termin, tahrir va muharrirlik

U
har kuni (shanba, yakshanbadan boshqa) soat to'qqizda ishga
ketadi. Men о ‘nda.
Keyingi konstmksiyada yetishmayotgan qism 
mazmuni oldingi konstruksiyadagi bilan bir xilda tushuniladi. Bu 
misolda 
ketmoq
fe’li - keyingi konstruksiyadagi yetishmayotgan 
unsum ing tushib qolishi sintaktik ellipsis, boshqacha aytganda 
kontekstual ellipsisdir. Oddiy so‘zlashuv nutqida tabiiy holga 
aylanib qolgan konstmksiyalarga quyida misollar keltiramiz:
-jum la tarkibidagi to ld iru vchi tushib qoladi. 
Manga
ko'rsatchi
(daftami, kitobni, suratni va h.);
-narsaning o ‘z nomi qolib belgisi ataladi (olmani soberish 
uchun bir narsa qidirvomman);
-gap bo‘laklarining o ‘rni almashadi (g azetayo‘qmi, bugungi?); 
-fe ’l kesim tushib qoladi: M anga ikki kilo shakar (bering); 
-kishilik olmoshi tushib qoladi. (U) keldi, sani so ‘radi;
-ism o ‘mida xos belgi ataladi. B o‘g‘irsoq nima qivossan? 
-xususiy nom o'rnida umumiy nom ataladi. Polizda edim 
(qovun, tarvuz va b.).
Oddiy so ‘zlashuv nutqi uchun yana quyidagi konstruksiyalar
xos:
-San, o'zin kelasanmi? Ha, mayli, ertaga
(Ikkinchi shaxs 
olmoshi bilan o ‘zlik olmoshi birga qo‘llanadi);
-juft fe’l qollanadi: 
qaradim-qaradim, butun vujudim bilan
qaradim;
-juft ravishdosh qo‘llanadi: 
y i g ‘ib-terib oldilar; bichib-tikib
bo
‘
ldi.
34-§. Oddiy so‘zlashuv nutqi uchun so‘zlami ju ft q o ‘llash ham 
xosdir. Bunday juft so‘zlar mustaqil m a’noga ega bo‘lgan yoki 
b o ‘lmagan ikki so‘zning teng bog‘lanishi asosida hosil b o ia d i:
no

---

-umum lashtiruvchi, jam lovchi ju ft so ‘zlar: