267 HƏDİS 69
Əmirəl-mömininin (ə) son saatlarında vəsiyyəti Süleym ibn Qeys deyir: “İmam Əlinin (ə) oğlu Həsənə (ə) vəsiyyət etdi-
yinin şahidi oldum. O, öz vəsiyyətinə oğlanları Hüseyni (ə) və Məhəmmədi,
bütün övladlarını, ev əhlini və şiələrindən öndə gələnləri də şahid etdi.
İmamlar (ə), onlara salam göndərməsi və imamətləri barədə Kitabları və silahı ona (İmam Həsənə (ə)) verib dedi: “Ey oğlum! Peyğəmbər
(s) mənə vəsiyyət etdiyi, kitablarını və silahını mənə verdiyi kimi, mənim də
sənə vəsiyyət etməyimi, kitablarımı və silahımı sənə verməyimi mənə əmr et-
mişdi. Həmçinin sənin əcəlin yetişdikdə qardaşın Hüseynə vəsiyyət edib, bun-
ları ona verməni də sənə söyləməyi mənə buyurdu”.
Sonra Hüseynə (ə) baxıb dedi: “Peyğəmbər (s) sənin də bunları bu oğ-
luna verməni əmr elədi”. Hüseynin (ə) oğlu Əlinin (ə) əlindən tutdu. Həmin
vaxt o kiçik uşaq idi.
1
İmam (ə) sözünə davam elədi: “(Üzünü kiçik Əliyə (ə)
tutaraq) Peyğəmbər (s) sənin də bunları oğlun Muhəmmədə verməyini, ona
Peyğəmbərin və mənim adımdan salam söyləməyi buyurdu”.
Sonra yenidən oğlu Həsənə (ə) tərəf yönəlib dedi: “Ey oğlum, sən məndən
sonra işlərin və qanımın vəlisisən. Əgər istəsən bağışlaya bilərsən. Əgər
öldürsən, onun vurduğu yerdən bir zərbə endir və əziyyət vermə (muslə etmə)”.
Buyurdu: “Yaz:
