Tarbiya kishilik jamiyatining paydo bo‘lishi bilan vujudga keldi u bilan birga taraqqiy
etdi. Jamiyatning o‘zgarishi bilan o‘zgarib bordi. Tarbiya turli xil davrlarda va turli xil
jamiyatlarda o‘zgarmas bir narsa bo‘lib qolmaydi. Ijtimoiy tuzum o‘zgarishi bilan u ham
o‘zgarib boradi. Tarbiyaning maqsadlari, mazmuni, shakli va usullari bilan har bir tarixiy davrda
o‘ziga xos xususiyatlarga ega. Shu ma‘noda biz tarbiyani tarixiy kategoriyalari deb ataymiz,
chunki odamlar hayoti qachon paydo bo‘lgan bo‘lsa, tarbiya ham o‘sha vaqtdan buyon olib
borilmoqda. Shuning uchun tarbiya tarixiy xarakterga ega. Agar tarbiya olib borilmaganda edi
hayot ham davom etmas edi. Bu fikrni kundalik hayotimiz isbotlab turibdi. Pedagogik g‘oyalar
va tarbiyaviy ishni rivojlantirishda muayyan darajada aloqa va ma‘lum bir davomiylik mavjud.
Jumladan, asrlar davomida dars maktabda o‘quv mashg‘ulotlarini tashkil etishning asosiy shakli
bo‘lib kelgan va shunday bo‘lib qoladi.
Hozirgi davrda o‘quvchilarga bilim berishning dars shaklidan tashqari boshqa shakllari
paydo bo‘ldi. Masalan, sayohat, bahs, konferensiya, seminar, amaliy mashg‘ulot, laboratoriya va
hokazo
Ayni chog‘da tarbiyada va ta‘lim berishda mafkuraviy jihatdan betaraf qoladigan lahzalar
ham borligini unutmaslik kerak. Tarbiya va ta‘limning tashkiliy ish shakllarini aniq to‘ldirish
maktab ishining u yoki bu masalalarini izohlashga yondashuv har davrda turlicha xarakterga
egadir.
Tarbiyaning ijtimoiy xarakteri deganda bir kishining bir necha kishilarning xohish,
irodasidan qat‘i nazar ijtimoiy hayot bor ekan u ko‘pchilikning ya‘ni jamiyat a‘zolarining
hayotini davom ettirish uchun olib borilishi shart bo‘lgan ijtimoiy jarayondir. Shuning uchun biz
tarbiyani ijtimoiy jarayon deb hisoblaymiz. Jamiyatda insonlar mavjud ekan demak hayot davom
etishi shart.