Alisher navoiy nomidagi samarqand davlat universiteti

2. 
   Rux mikroelementining o’rganilish tarixi.
   

Biz bilamizki, mikroelementlar organizmda kam miqdorda uchrasada, lekin organizm uchun muhim ahamiyatga ega bo’ladi. Mikroelementlar ichda rux tirik organizmda vitaminlar kabi muhim ahamiyatga egadir.70 kgli odam organizmida ruhning miqdori 1,4-2,3 grga teng. Bu organizmdagi temirning miqdoridan 2 marta kam, misning miqdoridan 10-15 marta, marganesning miqdoridan 100 marta ko’pdir. Rux organizmda eng ko’p miqdorda muskullarda, terida, jigarda, sochda va prostata bezida uchraydi, skelet muskullari bu elementga boy,ularga organizmdagi barcha ruxning 62,6 % to’g’ri keladi. Ruxning biologik roli bundan 120 yil odin J.Raulin ruhning organizmning o’sishida ahamiyati kattaligini aniqlanganidan keyin boshlandi.

Hayonlar organizmi uchun rux mikroelementinig biologik ahamiyati D. Klein (1940) tomonidan ochilgan edi. (2:, 11^., 20^.). Ular rux mikroelementi karbonatdegidrotaza fermentining asosiy tarkibiy qismi ekanligini aniqladilar. K. Underwood hayvonlarda rux yetishmasligi natijasida ularda quyidagicha o’zgarishlar kelib chiqishini aniqlagan: ishtahaning o’zgarishi, ularning hulq- atvoridagi salbiy o’zgarishlar, o’sish jarayoning kechga qolishi, erkaklarda spermotogenezning to’xtashi va buning natijasida jinsiy yetilishning sekinlashuvi, junlarning to’kilishi, limfopeniya va gemotokrit ko’rsatgichining ko’tarilishi. Odamlarda ruxning yetishmasligi holati birinchi bo’lib eronlik aholilarda gipoganodizm va pakanalik sindromi sifatida qayd etilgan edi. Hozirgi kunda rux odam organizmining barcha organ va to’qimalarida uchrashi aniqlangan. Bir sutkada rux odam organizmiga ovqat bilan 13 mg, nafas olganda havo bilan 0,1 gr dan kamroq miqdorda qabul qilinadi va axlat bilan 11 mg, peshob bilan 0,5 mg, ter bilan 0,78 mg miqdorida ajratiladi. Bundan tashqari, bundan 500 yil oldin misrliklar jarohatlarini tuzatish uchun tarkibida rux bor surtmadan foydalanganlar. Bundan taxminan 100 yil oldin, rux tasodifiy holda sichqonlarning kuygan joylaridagi jarohatlar, agar ularning oziq ratsioniga ruxga boy bo’lgan mahsulotlar qo’shilsa, bu jarohatlari tezroq tuzalganligi aniqlangan. Keyinchalik uzoq muddat davomida o’ta sho’r yoki o’ta shirin ozuqa mahsulotlarini iste’mol qililinishi natijasida organizmda rux yetishmovchiligi paydo bo’lishi aniqlangan.

1.2. Ruxning biologik ahamiyati.

Rux organizmning barcha organ va to’qimalarida uchraydi. Ayniqsa, hayvonlarda ilon zahri, dengiz hayvonlarining turli to’qimalarida, sut emizuvchilarning ko’z to’r pardasida va ichki sekretsiya bezlarida ko’p miqdorda uchraydi. Hayvonlarning oziqlanishida rux muhim ahamiyatga ega ekanligi G.Bertramon tomonidan isbotlangan ( 1922 ) va Toddom va uning hammualliflari tomonidan tasdiqlangan. (3^., 10^., 22:)

O. Dell va boshqalar ( 1957 ) rux tovuq skeletining rivvojlanishida muhim vazifani bajarishi to’g’risida aytgan. Ruxning biologik faolligi asosida yotuvchi mexanizm birinchi bo’lib Keylin va Mann tomonidan aniqlangan. Ular rux eritrositlarning karboangidrazalar deb atluvchi fermentlarining tarkibiga kirishini aniqlaganlar. Oradan 15 yil o’tib, B. L. Valler va H. Neurath ( 1955 ) oshqozon osti bezining karboksipeptidaza A fermenti tarkibida ham rux borligini aniqladilar. 1970- yilda yana ko’plab tarkibida rux tutuvchi fermentlar aniqlangan. Shundan keyin tarkibida rux tutuvchi qator fermentlar ochildi.

1.2.1 Rux tutuvchi fermentlar va oqsillar.

Biz bilamizki, barcha fermentlar o’z bajaradigan vazifalariga ko’ra 6 ta guruhga bo’lib o’rganiladi. Shu fermentlarning barchasining tarkibida ruh tutuvchi fermentlar mavjuddir. Hozirgi kunda rux har-xil metabolitik jarayonlarda ishtirok etuvchi, xususan uglevodlar, yog’lar, oqsillar va nuklein kislotalarning sintezlanishi va parchalanishida ishtirok etadigan 200 dan ortiq fermentlar tarkibiga rux kirishi aniqlangan. Rux tutuvchi fermentlarning aksariyat ko’p qismi gidrolazalar guruhiga mansubdir va ular 27 ta har xil reaksiyalarni katalizlaydi. Miqdor jihatdan rux tutuvchi fermentlar ko’ligiga ko’ra keying o’rinda liazalar turadi, liazalar guruhiga 20 ta rux tutuvchi fermentlar kiradi. Ularga misol qilib aldolazalar, karbogidrazalar va aminolevuliant degidrot Azalarni ko’rsatish mumkin. 10 dan ortiq rux tutuvchi fermentlarfosfotransferazalar kenja sinfiga kiradi. Masalan: timidinkinaza, nukleotidtransferazalardan RNK va DNK polimerazalar va boshqalar (5^., 14^., 8^.,)

1.2.1. jadval

Rux tutuvchi metallofermentlar.

Ferment	Manba
Oksireduktazalar
Alkogoldegidrogenaza	Achitqi
Alkogoldegidrogenaza	Umurtqalilar, o’simliklar
D-laktatdegidrogenaza	Bakteriyalar
D-laktatsitoxromreduktaza	Achitqi
Superoksiddismutaza	Umurtqalilar, bakteriyalaralilar
Transferazalar
Transkarboksilaza	Penicillium shermanli
Aspartattranskarbamilaza	E.coli
Fosforglyukomutaza	Achitqi
RNK-polimeraza	Bakteriyalar, viruslar
DNK-polimeraza	Bakteriofag T4
Merkaptopirruvatsulfidtransferaza	E.coli
Fosfodiesteraza	Ilon zahri
Nukleaza P1	Mikroorganizmlar
α amilaza	Bacillus subtilis
α-D-mannozidaza	Sutemizuvchilar, o’simliklar
Aminopeptidaza	Sutemizuvchilar, bakteriyalar
Aminotripeptidaza	Quyonlar ichagi
Dipeptidaza	Sutemizuvchilar, bakteriyalar
Angiotenzinaza	Sutemizuvchilar
Prokarboksipeptidaza A	Oshqazon osti bezi
Karboksipeptidaza A	Umurtqalilar, qisqichbaqasimonlar
Elastaza	Pseudomonas aeruginosa
Gidrolazalar
5’ nuleotidaza	Bakteriyalar ,limfoblasti plazma
Fruktoza1,6-difosfataza	Sutemizuvchilar
β- laktonaza	Bacillus cereus
AMF-diaminaza	Quyon muskullari
Noorganikpirofosfataza	Achitqi
Nukleotidpirofosfataza	Achitqi
Liazalar
Aldolaza fruktoza-1,6-difosfat	Achitqi bakteriyalar
Karboangidraza	Hayvonlar, o’simliklar, odam
Glioksalaza	Sutemizuvchilar, achitqi
Neytral proteaza	Umurtqalilar, zamburug’lar
Kollagenaza	Sutemizuvchilar, bakteriyalar
Aminoatselaza	Cho’chqa buyragi
Ddigidroorataza	Clostridium oroticum
Digidroprimidinminogidrolaza	Jigar
Izomerazalar
Fosfomannoza izomerazasi	Achitqi
Ligazalar
mRNK sintetaza	E.coli, Bacillus stearothermophilus
Piruvatkarboksilaza	Achitqi, bakteriyalar

Jadvaldagi ma’lumotlardan ko’rinib turibdiki, rux mikroelementi qator fermentlar tarkibiga kirar ekan. Ular bakteriyalar, zamburug’lar, o’simlik, hayvon hamda odam orgamizmi to’qimalari tarkibida uchrar ekan. Bundan tashqari rux ba’zi bir fermantlarning enolaza, arginaza, Dekarboksilaza, kornozinazalarning kofermenti vazifasini ham bajaradi. Ko’pchilik fermentlar rux bilan barqaror birikmalar hosil qilmasada, ular rux ionlari ta’sirida faollashadi. Ular qatorida ba’zi bir dekarboksilazalar, glissiley sindepeptidazalar va ichaklar traktining peptidazalari kiradi. Rux δ aminovulin kislotasining degidrotazasi tarkibida ham topilgan. Bu ferment gem biosintezining boshlang’ich davrlarini faollashtiradi. Alkogol degidrogenaza jigarda va boshqa organlarda uchrab, etanol va boshqa birlamchi va ikkilamchi spirtlarni va steroidlarni oksidlaydi. Odam jigaridagi alkogoldegidrogenazaning bir molekulasi tarkibida to’rtta rux atomi bor shuning uchun ham rux bu ferment tarkibida ham katalitik, ham strukturavuy tuzilma rolini bajaradi. Jigardagi alkogoldegidrogenaza spirtlar detoksikatsiyasining birlamchi mexanizmida ishtirok etadi.

Qon tarkibidagi qizil qon tanachalari, ya’ni eritrotsitlarda yuqori konsentratsiyada karbonatdegidrotaza fermenti bo’lib, bu ferment CO₂ + H₂O ↔ H₂CO₃ reaksiyasini katalizlaydi. Bu ferment nafaqat eritrotsitlarda balki boshqa ko’plab to’qimalarda ham topilgan. Bu ferment bo’lmasa organizmdan CO₂ yetarli miqdorda chiqib ketmaydi va bu hayot uchun xavflidir. Rux oqsillar va nuklein kislotalar sintezida muhim rol o’ynaydi. Rux hozirgi kungacha o’rganilgan 20 dan ortiq nukleotidil transferaza fermetlarining hammasining tarkibiga kiradi. Ruxning transkriptazalar tarkibida mavjudligining ochilishi, konserogenez jarayonlari bilan bog’liqligini aniqlash imkonini berdi.

1.2.1 jadval

Ba’zi rux tutuvchi oqsillar va fermentlarning molekulyar tasnifi.

Ferment nomi	Ajratib olingan manba	Moleku ladagi atomlar soni	Molekulyar massasi ming birlik	Kofaktor
Karboangidraza	Ho’kiz eritrositlari	1-1,5	30	-
Karboksipeptidaza	Ho’kizning oshqazonosti bezi	1	34,3	-
Laktatdegidrogenaza	Quyon muskuli achitqi	1-2 3	140 90	NAD NAD
Glyutomatdegidrogenaza	Ho’kiz jigari	2-6	1000	NAD
Alkogoldegidrogenaza	Ot jigari	2-4	73-64	NAD
Malatdegidrogenaza	Mol yuragi	1	40	NAD
Aldolaza	Achitqi	1	65-70	-
Fosfolipaza	B.cereus	-	-	-
Amilaza	B.subtilis	0.5	50	-
Proteinaza	Ilon zahri	1	26	-
DNK-polimeraza	E.coli, bakteriofag T4	1-4	109

1.2.2. Ruxning so’rilishi va ajratilishi.

Ruxning organizmda so’rilishi : Organizmda ruxning asosiy gomeastazi uning so’rilishi orqali amalga oshiriladi. Ruxning so’rilish jarayoni asosan ingichka ichaklarda amalga oshadi. Rux asosan metallotionin yordamida so’rilib, bu modda ichak shilliq qavati jigar va buyrakda ishlab chiqariladi. ( 7^., 22:^., 23^., 28^., 29^., 30^. ). G. W. Evans va E. S. Janson mualliflar tomonidan aniqlanishicha, bu modda pankreatik tabiatga egadir. Emizikli bolalarda rux adsorbsiyasida prastoglandin E₂ ishtirok etadi, bu modda asosan ona suti tarkibida bo’ladi, lekin sigir suti tarkibida bo’lmaydi. Ichakdan rux adsorbsiyasiga muhitdagi ozuqa fitonlar ko’p miqdorda va boshqa elemantlar birinchi navbatda kadmiy, mis, kaltsiy ta’sir ko’rsatadi, bu elementlar bilan rux qarama-qarshi munosabatlarga kirishish xususiyatiga egadir. Hayvolarda olib borilgan klinik kuzatishlar va tajribalarda ko’rsatilishicha, rux va temir almashinuvi gameastatik nazorat ostida boshqariladi. Insonlarda va kalamushlarda rux va kaltsiy singari mikroelementlar asosan ingichka ichakda so’riladi. Ruxning so’rilish jarayoni ikki bosqichda boradi. Birinchi bosqichda so’rilish jarayoni uchun energiya sarf bo’ladi, birinchi bosqich tez o’tadi. Ikkinchi bosqich sekin o’tadi va bunda ruxning tashilishi amalga oshiriladi.

Hozirga qadar epiteliy shilliq qavatiga o’tadigan ruxning shakli aniqlanmagan. Bu elementning ionli shakli NaCl ning izotonik eritmasi ishtirokida, shuningdek, past molekulyar tabiatli ligandlar yordamida kompleks hosil qilish yo’li bilan so’rilishi aniqlangan. E.D.T.A. ta’sirida ruxning so’rilishi kuchayishi ma’lumdir. Shunday analogik ta’sirga o-oksixinolin ham egadir. Rux E.D.T.A. kompleksi buzilmasdan shilliq qavatdan bo’yinturuq vena orqali so’rilishi amalga oshiriladi. Huddi shuningdek, ozuqa ratsionida oqsillarni ko’p miqdorda iste’mol qilish ham ruxning kuchli so’rilishiga olib keladi. Ozuqa ratsionida kaltsiyning miqdori ko’p bo’lsa, ruxning so’rilishi qiyinlashadi, chunki so’rilish jarayonida ikki valentli elementlar bir - biri bilan raqobat uyushtirish tarzida so’riladi, ruxning so’rilishining qiyinlashuvi masalan, cho’chqalarda parakeratoz kabi patologik holatlarning kelib chiqishiga sabab bo’ladi. Lekin insonlarda kaltsiyning bu faoliyatiga oid ta’siri aniqalanmagan. Bir qancha mualliflar ishlarida yangi tug’ilgan chaqaloqlarda ruxning so’rilishida ona sutining lipidli fraksiyasi ta’sir etishi ko’rsatib o’tilgan. Bunda, asosan ushbu jarayonga almashinmaydigan (essensial) yog’ kislotalari, xususan, birinchi navbatda lipolen kislotasining metabolitlari asosiy rol o’ynashi aniqlangan. Rux kam bo’lgan ozuqalardan bu mikroelementning 85 % i so’riladi. Oddiy ozuqadan hammasi bo’lib 10 – 30 % rux mikroelementi so’rilishi aniqlangan. Har qanday oziqalardan, jumladan yem – xashak o’simliklaridan tashkil topgan oziqalardan ruxning o’zlashtirilish ko’rsatgichi har – xil bo’ladi. Makkajo’xori tarkibidagi ruxning 52 % i, Bug’doynikidan 60 %, no’xatdan va dukkakdoshlardan 66 – 68 % i o’zlashtiriladi. Yarim sintetik kazeindan tashkil topgan ratsionda 18 mg ruxning 83% i o’zlashtiriladi (6:^., 8:, 12:, 15^., 27^., 30:, 31^.).

Ruxning organizmda o’zlashtirilishida oziqning sifati va miqdoriy ko’rsatkichi hamda uning tarkibida bo’lgan klechatka miqdori o’z ta’sirini ko’rsatadi. Klechatka ta’sirida ovqat mahsulotlarini oshqozon-ichak tizimi bo’ylab harakatlanishini tezlashtiradi va shu orqali ruxning konsentratsiyasining pasayishiga olib keladi.

Shu bilan birga, ruxning so’rilishi jarayoni shamollash kabi patologik holatlarda ham pasayadi, chunki bunda leykositlarda endogen mediator interleykin-1 (sitokin) ko’payadi va bu xil samara qon plazmasida ruxning miqdorini pasayishiga olib keladi, chunki unda elementning uni zaharlovchi organ jigarda to’planishiga ta’sir qiladi.

Bundan tashqari kalamushlarda olib borilgan tajribalarda organizmga temir tanqisligida ruxning so’rilishi Kuchayganligi aniqlangan. Ushbu holat, ruxning hujayra ichidagi transferrin oqsili bilan bog’lanishi natijasida bo’lishi mumkin deb taxmin qilingan.

Ruxning ajratilishi: rux organizmda asosan tezak bilan ajratiladi, tezaklar tarkibidagi ruxning asosiy qismi, bu oziqa-yem tarkibidagi o’zlashtirilmagan rux bo’lib, shu bilan birga oshqozon-osti bezi tomonidan ichak yo’liga qayta chiqarilgan rux hisoblanadi. Kavsh qaytaruvchi hayvonlarda endogen, ya’ni oshqozon-ichak yo’liga qayta chiqariladigan ruxning miqdori kunlik 1,5 mg ni tashkil qiladi. Laktasiya davrida ruxning ko’pgina qismi organizmdan sut bilan ajratiladi. Sut tarkibidagi ruxning miqdori 3-8 mg ni tashkil qiladi. Rux kam miqdori siydik bilan ajratiladi: radiaktiv rux bilan o’tkazilgan tajribalar natijasida aniqlanganki, hayvonlar tezaklari bilan ruxning 20%, siydik orqali esa 0.5 % ajratiladi, bu esa o’z navbatida buyrak tomonidan ruxning utilizatsiyalash past ekanligini isbotlaydi. Shu bilan birga, bir xil patologik holatlarda jigar serrozi yoki nefroz holatlarida ruxning siydik yordamida ajralishi 10 barobarga oshib ketadi. Shuningdek, organizmga xelat hosil qiluvchi moddalar yuborilganda, ular rux bilan bog’lanib, ruxli kompleks birikmalarini hosil qiladi va bu birikmalarni siydik orqali ajratilishi kuzatiladi. Ruxning ajratilishi turli xil qon ketishi va turli xil etiologiyaga ega bo’lgan yaralarda ham kuzatiladi. Mushak to’qimalari parchalanganda rux, amonikislotalar va past molekular peptidlar bilan birgalikda organizmdan chiqib ketadi.

Rux organizmdan ter orqali ham ajratiladi, ayniqsa, issiq iqlimli o’lkalarda inson organizmidan 1 kunda 5 l ter ajralganda, rux ham yuqori miqdorda ajralishi kuzatiladi. Rosada Amanda ma’lumotlariga ko’ra, inson ter takribida rux miqdori 1.15±0.3 mg/l ni tashkil qiladi, ya’ni ruxning asosiy miqdori suv tarkibida bo’lib, hujayra elementlari bilan bog’langan bo’lmaydi. Rux tanqisligi kuzatilgan insonlarda terda uning miqdori 0.6 - 0.27 mg\l ni tashkil qiladi, ya’ni sog’lom insonlarga nisbatan past miqdorda bo’ladi. Shunday qilib, issiq iqlimli joylarda yashovchi sog’lom insonlarda bir kunda 5mg rux ajraladi , rux tanqisligi kuzatilgan insonlarda esa bir kunda 2mg rux ajraladi.

1.3.Ruxning fiziologik va biokimyoviy jarayonlarda bajaradigan funksiyalari.

Ma’lumki, hayvonlar organizmining tashqi muhit bilan aloqasi organizmga kirib kelgan kimyoviy elementlar orqali amalga oshadi. Hayvonlar organizmida kechadigan modda va energiya almashinuvi ovqat bilan kirib kelgan ozuqa moddalarning miqdori va tarkibi belgilaydi. Bu jarayonlarning jadallik ko’rsatgichi va yo’nalishini oqsillar belgilaydi. O’zining o’ta aktivligi tufayli oqsillar xilma-xil mineral moddalar bilan birikib, fosforli, temirli, kobaltli, magniyli, misli, molibdenli, ruxli va hokazo elementlar bilan birikmalar hosil qiladi. Hayvonlar va odam organizmida ruxning fiziologik va biokimyoviy jarayonlardagi ahamiyati o’ta muhimdir. Bu narsa hujayraning o’sishi va bo’linishida yaqqol namoyon bo’ladi. Chunki, rux elementi nuklein kislotalar va oqsillar almashinuvining faollovchi fermentlari tarkibiga kiradi. O’z navbatida shuni aytib o’tish kerakki rux nulkein kislotalar bilan qo’shilgandan keyin reaksion muhitda magniyning va misning miqdorini oshiradi. Bu narsa RNK miqdorining oshishiga va u orqali oqsil biosintezining jadallashishiga sababchi bo’ladi.

Demak, hujayra tarkibiga kiruvchi oqsillar biosintezi kuchaygani hujayraning o’zining o’sishi va bo’linishini ta’minlovchi omil hisoblanadi. Bundan tashqari, rux, hujayraning bo’linishi uchun uning sitoskeletiga ta’sir etish orqali ham ta’sir ko’rsatadi. Buning sababi yoki isboti sifatida hujayraning bo’linishida (mitoz) urchuqda xromosomalarda ruxning miqdorining ko’payishini keltirib o’tish mumkin. Bu mikroelement spermotozoidlarning yetilishi jarayonida muhim ahamiyatga egadir. Rux shuningdek genetik apparatning o’z funksiyasini bajarishi jarayonida va shuningdek inson va hayvon organizmida kechadigan hayotiy muhim jarayonlarda muhim ahamiyat kasb etadi.

1. 
   Ruxning o’sish jarayoniga ta’siri.
   

Yosh hayvonlarda o’sishning ortda qolishi rux tanqisligining xarakterli belgisi hisoblanadi va bu birinchi bo’lib kalamushlarda aniqlangan. ( Tood et. al. 1974 ). Eksperemental sharoitda buzoqlarning oziq ratsionidan rux mikroelementiga ega bo’lgan mahsulotlar deyarli chiqarilib tashlanganda, (kuniga o’rtacha 1.2 mg/kg) ularda ikki hafdadayoq o’sishning ortda qolish holatlari kuzatilgan. O’sishning ortda qolishi hayvonlarda asoson ishtahaning yo’qolishi sababli oziqlanish miqdorining kamayishi va iste’mol qilingan ozuqadan organizm to’la miqdorda foydalana olmasligi natijasida kelib chiqqan. Shuni ham alohida ta’kidlab o’tish kerakki, bu holat yosh, endigina o’sayotgan hayvonlarda kuzatilgan va katta yoshli hayvonlarda bunday belgilar paydo bo’lmasligi ham mumkin. Shvarts va Kirxgessner laktatsiya davridagi sigirlarda rux bilan bog’liq bo’lgan tajribalar o’tkazgan. Ularda rux yetishmasligi natijasida parakeratoz belgilarining paydo bo’lishiga qaramasdan, ularda tirik massaning kamayishi, ozuqa iste’mol qilish va sut berish kabi ko’rsatgichlari pasaymagan.

Bu ma’lumotlar Xartmansning va boshqa mualliflarning bundan oldingi izlanish natijalariga mos keladi. Kavsh qaytaruvchi hayvonlarda oziq ratsionida ruxga boy mahsulotlar kamaytirilsa ruxning hazmlanishi pasaymaydi, lekin azot bilan oltingugurtning ajralishi ortadi. Ruxning o’sishdagi roli bo’yicha Oloerlis va Prasadaning olib brogan izlanishlari juda katta qiziqish uyg’otadi. Ular o’simlik oqsillariga rux qo’shilganda u organizmda juda yaxshi qabul qilinishi va organizmda o’zlashtirilish jihatdan hayvon oqsillaridek xususiytga ega bo’lishi aniqlangan (4^., 9^., 13^., 33^.).