Bola: Xalqlarning gamini yegan otaxon,
Xaqiqat borini degan otaxon
Asrlar tekdirin oldindan qurgan
Adolat uyiga poydevor qurgan.
Bola: Ellarga quyoshdek makbul kitobi
Jaxonda nur sochgan «Hamsa» oftobi
So’z bilan jaxonni lol xayron etgan
Odamzod qalbini mudom eritgan.
Raqs. «TINChLIK BO’LSIN AShULASI». Boshlovchi: Alisher bilan Xusayn yoshlikdan birga usishdi. Xusayn bolalikdan urush-urush o’ynar edi. Otda chopar, qilichbozlikka qiziqar edi. Alisher esa ko’p kitob o’qir, she’rlar yozar va ularni yod olar edi. Xar ikkalasi katta bo’lib ulgayishdi. Xusayn taxtga o’tirdi. Uni Xirotga shox etib tayinlashdi. Alisher esa shoir buldi. U El-yurt tinchligi xakida o’yladi. Odamlarga yaxshilik qildi. Alisher yozgan she’rlarni barcha sevib o’kidi. Alisher «Navoiy» taxallusi bilan jaxonga tanildi.
Bola: Quyosh osmonga to’lib Naoviy bobom bo’lib
Ko’rinadi ko’zimga duo berar uzimga
Shunday desam onamga sig’may ketib olamga
Dedi ul gazali shirmon nonday mazali.
«UZBEKChA RAQS». Boshlovchi: Qadrli bolajonlar. Navoiy bobomiz qoldirgan xikmatlarni xalk nixoyatda e’zozlagan. Hozir shu xikmatlardan namunalar eslasak.
Bola: Ona kunglini olmok 50 marta xaj qilgandan afzal.
Bola: Oz-oz urganib donno bulur, qatra-qatra yigilib daryo bo’lur.
Bola: Olamdan g’amsiz o’tay desang ilmu xunar izla.
Bola: Aytar so’zni ayt, aytmagan so’zdan qayt.
Bola: Tilga ixtiyorsiz, elga e’tiborsiz.
Bola: Bilmaganni surab urgangan olim, orlanib suramagan uziga zolim.
Bola: Chin suz e’tiborli yaxshi suz kiska bulur.
Bola: Tarixingdir ming asrlar ichra pinxon uzbegim
Senga tengdosh Pomiru oksoch Tyanshan uzbegim
Mir Alisher Navoiy na’rasiga aks sado berdi jaxon
She’riyat mulkida buldi shoxu sulton uzbegim
Bola: G’urbatda garib shodumon bo’lmas emish
El anga shafiku mexribon bo’lmas emish
Oltin kafas ichra gar qizil gul bitsa
Bulbulga tikanday oshiyon bo’lmas emish.
