suv iste’molchilari va suv yetkazib beruvchilar o‘rtasida hisob-kitoblar iste’mol qilingan suvni yetkazib berish uchun qilingan haqiqiy xarajatlar hajmidan kelib chiqqan holda va bozor mexanizmlari asosida amalga oshiriladi
suv iste’molchilari va suv yetkazib beruvchilar o‘rtasida hisob-kitoblar iste’mol qilingan suvni yetkazib berish uchun qilingan haqiqiy xarajatlar hajmidan kelib chiqqan holda va bozor mexanizmlari asosida amalga oshiriladi;
suv iste’molchilari va suv yetkazib beruvchilar o‘rtasida hisob-kitoblar iste’mol qilingan suvni yetkazib berish uchun qilingan haqiqiy xarajatlar hajmidan kelib chiqqan holda va bozor mexanizmlari asosida amalga oshiriladi;
hududlar ixtisoslashtiriladi, bir joyda bir xil mahsulotlarni yetishtirish, agroinnovatsion g‘oyalarni joriy etish, hosildorlikni oshirish va mahsulot sifatini yaxshilashga sharoit yaratiladi;
paxta xomashyosi va boshoqli don yetishtirishda davlatning ishtirokidan bosqichma-bosqich voz kechiladi;
paxta xomashyosi va boshoqli don mahsulotlari yetishtiruvchilari bilan qabul qiluvchilar o‘rtasida mahsulot hajmiga qarab shartnoma tuzish tizimi yo‘lga qo‘yiladi;
erlarning turiga qarab yuqori hosil beruvchi ekinlar yetishtiruvchilar tomonidan mustaqil joylashtiriladi;
mayda qishloq xo‘jaligi mahsulotlari yetishtiruvchilarni qo‘llab-quvvatlash va yerlardan oqilona foydalanish imkoniyati yaratiladi;
sifatli raqobatbardosh meva va sabzavotlarni ishlab chiqarish, saqlash, chuqur qayta ishlash va eksport o‘sishi barqarorligini ta’minlashga erishiladi;
ilm-fan, ta’lim va ishlab chiqarishning samarali integratsiyasi amalga oshiriladi;
kadrlar tayyorlashda oliy va o‘rta ta’lim o‘rtasida uzviy aloqadorlik ta’minlanadi;b
ilmiy-tadqiqot muassasalarining moddiy-texnik bazasi yaxshilanadi, laboratoriya jihozlari yangilanadi, xodimlarning malakasi oshiriladi;
qishloq xo‘jaligi yo‘nalishidagi oliy ta’lim muassasalari o‘zini o‘zi moliyalashtirishga o‘tkaziladi;
boshoqli don bozorida intervension mexanizmlar joriy etiladi;
Rivojlanayotgan mamlakatlarda agrar siyosat va islohotlarning hususiyatlari hamda yo'nalishlari; Koreya Respublikasining qishloq xo‘jaligi sohasida siyosati Koreya Respublikasi qishloq xo‘jaligining asosiy vazifalari mamlakatdagi asosiy ozuqa vositasi bo‘lgan guruchning ichki ta‘minoti yetarliligi hamda shaharlar va qishloqlarda uy xo‘jaliklari daromadlari tengligini ta‘minlashdir. Hukumat mazkur maqsadlarga hosilni ko‘paytirish va iste‘molni kamaytirishga intildi. Yetishtirishni ko‘paytirish uchun davlat ichki ishlab chiqaruvchilar uchun maqbul narxlarni belgilab, import qilinuvchi tovarlar uchun yuqori to‘siqlar kiritdi. Sholi, arpa, makkajo‘xori, soya va tamakining mamlakatda yetishtirilishi subsidiya qilindi. Importga nisbatan baland to‘siqlar sholi, arpa, sabzavot, meva yetishtiruvchi va chorvadorlarni himoya qilishdi. lekin bug‘doy, yem uchun g‘alla, moyli o‘simliklar, terilar va paxta importiga nisbatan savdo to‘siqlari joriy etilmadi. Hosilning o‘rtacha 26 foizini balandroq narxda xarid qilish orqali (1990-1997 yillar- dagi kabi) davlat guruchning xarid narxini muvofiqlashtiradi. 2012 yilga kelib davlat xaridi sholi hosilining 14 foizigacha pasaydi. Ishlab chiqaruvchilarni narxlar orqali qo‘llab-quvvatlash va importni cheklash ichki bozorda jahon bozoriga qaraganda yuqoriroq narxlar shakllanishiga olib keldi. Bu esa iste‘molni kamayishini rag‘batlantirdi. Xalqaro shartnomalarga binoan 1980 yillarda importga nisbatan cheklovlar qadam baqadam bekor qilinib, mamlakat bozorlarini xorijiy ishlab chiqaruvchilarga ochib berdi. Import qilingan guruch qayta ishlash uchun mo‘ljallangan bo‘lib, yuqori sifatli mahalliy guruch bevosita iste‘mol uchun talabni qondirishi lozim edi. 2001 yil 1 yanvardan boshlab Koreya barcha qishloq xo‘jaligi mahsulotlari importini erkinlashtirdi va guruchdan tashqari barcha oziq-ovqatlarga nisbatan tariflar chegarasini belgiladi.
Rivojlanayotgan mamlakatlarda agrar siyosat va islohotlarning hususiyatlari hamda yo'nalishlari; Koreya Respublikasining qishloq xo‘jaligi sohasida siyosati Koreya Respublikasi qishloq xo‘jaligining asosiy vazifalari mamlakatdagi asosiy ozuqa vositasi bo‘lgan guruchning ichki ta‘minoti yetarliligi hamda shaharlar va qishloqlarda uy xo‘jaliklari daromadlari tengligini ta‘minlashdir. Hukumat mazkur maqsadlarga hosilni ko‘paytirish va iste‘molni kamaytirishga intildi. Yetishtirishni ko‘paytirish uchun davlat ichki ishlab chiqaruvchilar uchun maqbul narxlarni belgilab, import qilinuvchi tovarlar uchun yuqori to‘siqlar kiritdi. Sholi, arpa, makkajo‘xori, soya va tamakining mamlakatda yetishtirilishi subsidiya qilindi. Importga nisbatan baland to‘siqlar sholi, arpa, sabzavot, meva yetishtiruvchi va chorvadorlarni himoya qilishdi. lekin bug‘doy, yem uchun g‘alla, moyli o‘simliklar, terilar va paxta importiga nisbatan savdo to‘siqlari joriy etilmadi. Hosilning o‘rtacha 26 foizini balandroq narxda xarid qilish orqali (1990-1997 yillar- dagi kabi) davlat guruchning xarid narxini muvofiqlashtiradi. 2012 yilga kelib davlat xaridi sholi hosilining 14 foizigacha pasaydi. Ishlab chiqaruvchilarni narxlar orqali qo‘llab-quvvatlash va importni cheklash ichki bozorda jahon bozoriga qaraganda yuqoriroq narxlar shakllanishiga olib keldi. Bu esa iste‘molni kamayishini rag‘batlantirdi. Xalqaro shartnomalarga binoan 1980 yillarda importga nisbatan cheklovlar qadam baqadam bekor qilinib, mamlakat bozorlarini xorijiy ishlab chiqaruvchilarga ochib berdi. Import qilingan guruch qayta ishlash uchun mo‘ljallangan bo‘lib, yuqori sifatli mahalliy guruch bevosita iste‘mol uchun talabni qondirishi lozim edi. 2001 yil 1 yanvardan boshlab Koreya barcha qishloq xo‘jaligi mahsulotlari importini erkinlashtirdi va guruchdan tashqari barcha oziq-ovqatlarga nisbatan tariflar chegarasini belgiladi.
