Angren tibbiyot kolleji 34-22 guruh o’quvchilari tomonidano’tkazilgan

Boshlovchi sahna ortidan o’qiydi: Odatdagi kunlarning biri edi, Bobur Mirzo o’z saroyida davlat ishlari ila mashg’ul erdi. To’satda juda bir o’g’ir xabar keldi.
Vazir: Shoxim, Zavjangiz Mohimbegim xabar yubormishlar. Humoyun Mirzo ancha o’gir betob bo’lmishlar. Tinimsiz alahlab faqat Sizni chorlayotgan emishlar.
Bobur: bu qanday dard, valiahdga ne bo’lmish? shaylaning Humoyunning ko’shkiga borurmiz.
(Sahnada Mohlaroyim kasal o’g’lining boshida parvona bo’lib o’tirardi)
Bobur:(ming ajbda va dard bilan deydi): Farzandi arjumandim, nuri diydam sizga ne bo’lmish, ooh, Sizni ne dard bunchalar zaif etmish?
Tabiblar, hakimzodalar bu ne hol, Nahot bu dardga davo topilmagan ersa?
Tabib: Shohim har chorasini qildik va hanuz davo choralarini izlayoturmiz. Haqiqat bu kim valiahdga yaxshi ko’rgan va kamyob nmarsalardan tasadduq etmak kerak. Tangri taolo shifo bergay, Inshollo…
Mohlaroyim (yalingandek, dardli ovozda): Shohim buyuring qay makondin bo’lsa ham keltirsunlar, nuridiydam shifo topsun.
Bobur: Qo’l ostomizdagi barcha yerlarni ahtaring, bo’lmasa yeti jahondin keltiring, valiahdga ne shifo bo’lsa hozir qilingiz.Bir oz o’ylanib dedi: O’yladimkim, Humoyun Mirzoning mendin ko’ra suyumli insoni yo’qdir, mana men, men tasadduq bo’layin deb, o’rnidan turdi: Bismillo, Ey Rabbim , agar Senga jon kerak bo’lsa zahmatlar chekkan mana mening jonimni ol, nuru diydamga O’zing shifo ato et, man mening jonim nisor bolamgaaa, deb Humoyunni uch martta aylanadi va holsizlanib o’tirib qoladi. Ketar chog’ida shaxzodaga qarab: O’glim Humoyun siz albatta shifo topursiz, otangizning joni Siz uchun fido deb chiqib ketadi;
Boshlovchi:Tez kunda Humoyun shifo topa boshladi. Ammo Bobur Kuchsizlanib, qarigandek sochlariga ham oq tushgandi.
Bobur: vaziriga qarab dedi: Vaziri a’zam manabu vasiyztimni barchaga o’qib eshittiring. Va sizlar ham amal etgaysizlar degan umiddaman.
Vazir:O’g’lim, Valiahdim Muhammad Humoyun Mirzo, qo’l ostingizdagi barcha kimsalarga odillik qilingiz, boshqaruvingizdagi bu xalq ko’p dinlik erkanini inobatga olib, ularning e’tiqodlarini hurmat qiling, Hindiston elida sigir so’ymoqdan, musulmonlarga turli yot aqidalarning kiritilishiga hushyor bo’ingiz. Davlat ishlarida bobokaloningiz Amir Temur o’gitlari, usullarini va mening tarbiyamni yodda tutgaysiz. Xalqingizga mehrli va adolat ila chora ko’rguvchi bo’ling.
Amirlar, Beklar Sizlar ham davlat ishlarida g’irromlik va sohtalikdan qoching, zero Sizlarning ko’magingiz ila shoh davlatni kengaytirur aksi bo’lsa porakando bo’lishida hizmat qilgan bo’lursizlar.
Otangiz Zahiriddin Muhammah Bobur Mirzo deya hushidan ketur.
Boshlovchi: Hali tiriklaik chog’idayoq taxtni Humoyun Mirzoga topshiradi va ko’p o’tmay 47 yoshida poytaxti Agrada vafot topadi. Uning vasizyatiga ko’ra hoki keyinchalik o’zi barpo qilgan Qobuldagi Bog’i Boburga keltitib qo’yiladi.





2-boshlovchi: mana sizlar bilan ajoyib sahna ko’rinishini tomosha qildik, o’ylaymiz unda tinglaganingiz Bobur Mirzo vasiytlari va chiqishlar sizga ham ibrat bo’ldi.