Axmedova m. A. umumiy muxarrirligi ostida

4-§. Eng yangi falsafa: sintez tomon yo‘l

XIX asrning uchdan ikkinchi qismgacha sharq va g‘arb falsafasi umuman olganda, mustaqil ravishda rivojlandi²⁷⁸. O‘zining tushunchaviy dastgohi, muammolarni qo‘yilish tarzi, masalalar va ularni yechim usullarini topishdagi fikriy vositalar, ya'ni u yoki bu tarzdagi falsafiy tafakkurning bir butun jihati va xususiyati nuqtai nazaridan Sharq va G‘arbning falsafiy tizimlari bir-birlaridan shunday jiddiy tafovutlarga ega edilarki, bu narsa kupgina mutafakkirlarga Sharq va G‘arbning falsafiy tafakkurining o‘ziga xosligi haqida gapirishga turtki berdi.

XX asrning birinchi yarmida bu falsafiy tafakkurlarning asosiy alohidalik tarzi saqlanishda davom etdi. Bunday tafakkur tarzining ichidagi turli falsafiy tafakkurning asosiy alohidalik tarzi saqlanishda davom etdi. Bunday tafakkur tarzining ichidagi turli falsafiy oqimlar haqida ham xuddi shunday deyish mumkin. Misol sifatida yevropa falsafasini olamiz. An'anaviy mumtoz falsafa davomchilari ham (yangi kantchilik, yangi hyegelyanchilik, yangi tomizm), yangi aksilmumtoz va mumtoz bo‘lmagan yo‘nalishlarning asoschilari ham (hayot falsafasi, pozitivizm, ekzistensializm, marksizm) o‘zlaridan boshqa barcha yo‘nalishlarga qarshi turganliklarini e'lon qilish zaruriyati bor, deb hisoblar edilar. Agar XIX asrning ikkinchi yarmi – XX asrning birinchi yarmi falsafasidagi oqimlar holatini qisqacha ifodalasak, uni quyidagicha ta'riflash mumkin: barchaning barchaga qaratilgan urushi.
XX asrning ikkinchi yarmidagi falsafiy tizimlarning tarqoqligi va bir-biriga qarama-qarshiligi ikki asr chegarasidagi jamiyatning umumiy tanazzuli va o‘tish davrining qarama-qarshiligini ifodalar ediki, bu davrda insoniyat ilgarigi hayot tarzi shakllarini keskin tanqid qilib, ijtimoiy hayotning yangi shakllarini qidirishga boshlagan edi.
XX asrning ikkinchi yarmida vaziyat tubdan o‘zgaradi. Birinchidan, dunyoviy jarayonlarning o‘ta globallashuvi yuz beradi. Bu hodisani K.Yaspers qayd etib, 40-nchi yillarda yozgan edi: «barcha muhim muammolar butun dunyo muammolariga aylandilar, vaziyat butun bashariyat vaziyatiga aylandi»²⁷⁹. Insoniyat bir-biriga bog‘liqligi, birlik va butunligini anglash tomon bormoqda. Zamonning qat'iy talabi madaniyatlarning bir-biri bilan dialogidir. Va bu jarayonning eng muhim qismi Sharq va G‘aarb o‘rtasidagi falsafiy suhbat (dialog)dir.
Ikkinchidan, bugun biz ko‘p qutbli dunyoning shakllanishini shohidi bo‘lib, dunyo taraqqiyotining yangi markazlari maqomini olishga da'vogarlik qilayotgan mintaqalarning tashkil topishini kuzatib turibmiz. Ilgari texnologik va iqtisodiy jihatdan qoloq bo‘lgan Sharq, endilikda o‘zining iqtisodiy va siyosiy imkoniyatlari jihatidan G‘arb bilan solishtirilmoqda. Agar Janubiy-Sharqiy va Sharqiy Osiyoning Yaponiya, Janubiy Quriya, Singapur, «Katta Xitoy» (Xitoy, Gonkong, Tayvan) kabi mamlakatlarni olsak, unda biz dunyo taraqqiyotining yangi mintaqaviy markazi haqida so‘z yurita olamiz. Markaziy Osiyoning o‘ziga xos mintaqaviy markaz sifatida shakllanishi yuz bermoqda.
Shubhasiz, yangi voqyelik o‘z aksini falsafada ham topmoqda. Falsafiy maktablarning bir-biriga qarama-qarshiligi asta-sekin o‘zaro hamsuhbatlikka va birlashtiruvchi nuqtalarni izlash tomon bormoqda. Turli falsafiy dasturlar sinteziga asoslanib tashkil topgan yangi yo‘nalishlar paydo bo‘lmoqda. Ekzistensializm va yangi hyegklyanchilik, yangi tomizm va fenomenologiya, germenevtika va lingvistik tahlil, yangi kantchilik va yangi tomizm, ekologik insonparvarlik va strukturalizm, bixeviorizm va intuitivizm, yangi pragmatizm va boshqa oqimlar o‘rtasida yangi chatishmalari paydo bo‘lmoqda²⁸⁰. Masalan, agar marksizm falsafasini olsak, unda an'anaviy marksizm bilan bir qatorda, biz xristiancha marksizm, tahliliy marksizm, freydcha marksizm, ekzistensiyacha marksizmni topamiz.
Vitgenshteyn va Xaydeggerning g‘oyalari Karl - Otto Apel ijodida o‘z birikmasini topadi. Gusserl va Frege g‘oyalari Gyunter Patsiga va Ernst Tugendxat ijodida bir-biriga qo‘shilib, singib ketadi. Hyegel va Marks g‘oyalari, Maks Veberning ijtimoiy aqliylashgan nazariyasi, Kolbergning axloqiy nazariyasi, Sirlning til harakati nazariyasi, Parsonsning tizim nazariyasi Yu.Xabermas ijodida o‘z birlashgan yakunini topadi. Boshqa yo‘nalishlar haqida ham xuddi shunday deyish mumkin. Yu.Xabermasning o‘zi oxirgi o‘n yilliklardagi falsafiy vaziyatni shunday ta'riflaydi: «Umuman oxirgi o‘n yillikda shunday hissiyot tug‘ildiki, bizning yuz yilligimiz uchun xos bo‘lgan falsafiy harakatlar o‘zlari odatlangan belgilarini yo‘qotmoqdalar. Biz, go‘yoki o‘tish davrida yashayotgandekmiz»²⁸¹.
G‘arb va Sharq falsafiy madaniyatlarining o‘zaro bir-birlariga kirib borish jarayoni ko‘proq faollashmoqda. Sharq mamlakatlarida yevropacha-amerikancha falsafiy an'analar bilan tanishish borgan sari chuqurlashib bormoqda. Boshqa tomondan, Sharq falsafiy tizimlarining an'anaviy g‘oyalari G‘arbda o‘zining yeyilishini davom ettirmoqda. A.Shopengauer, F.Nitsщe, U.Djems, R.Emerson, Dj.Roys, M.Xaydegger, K.Yaspers, K.Yung, E.Fromm va boshqalar o‘zlarida u yoki bu darajada Sharqning falsafiy va diniy ta'limotlari tomonidan ta'sirga duchor bo‘lganliklarini sezdilar.
Masalan, XX asr yevropa falsafasining eng muhim yo‘nalishlari boshida turgan A.Shopengauer o‘zining asosiy asari bo‘lgan «Dunyo iroda tasavvur sifatida» kitobining muqaddimasida kitobxonni ogohlantirib yozadiki, Qadimgi hind donishmandligi bilan tanishish, uni falsafasini tushunishning shartlaridan biridir. Mana shu asarning o‘zida u yozadiki, «hind donishmandligi yana qayta yevropaga intilib, bizning bilimlarimiz va tafakkurimizda tubdan to‘ntarish yasaydi»²⁸². M.Xaydeggerning do‘stlaridan birining eslashicha, mashhur faylasuf, yapon mutafakkiri D.T. Sudzukining «Dzen-buddaviylik» kitobini o‘qib chiqib qayd etgan ekan: «Agar men bu odamni to‘g‘ri tushungan bo‘lsam, bu shuning o‘ziki, men o‘zimning barcha asarlarimda o‘shani aytishga harakat qilganman»²⁸³. Va shunga o‘xshash gaplarning ro‘yxatini davom ettirish mumkin.
Sharqning dunyoqarash yo‘nalishlarining hozirgi zamon g‘arb fikriga ta'siri, avvalo, insonning ichki dunyosini falsafiy tushunish, mikrokoinot va makrokoinot uyg‘unligi, ijtimoiy qurilish, axloqiy va estetik g‘oyalarga taalluqligidadir. Gap shu yerdaki, agar ma'lum shartlar bilan aytish mumkin bo‘lsaki, G‘arb tashqi dunyoni tabiatni nazariy jihatdan o‘zlashtirishda muhim ko‘rsatgichlarga va natijalarga erishgan bo‘lsa, Sharq ichki dunyoni (insonni) bilish yo‘lida qattiq ta'sir qoldiruvchi yutuqlarga erishdi. Shu munosabat bilan akademik N.I. Konrad yozgan edi: «har bir avlod uchun shuni yodda tutish zarurki, Sharqning inson va jamiyat haqidagi ilmning barcha sohalaridagi nazariy fikrini hisobga olmoq lozim, negaki, ayniqsa ana shu sohalar g‘oyat mufassal va keng miqyosda Sharqda ishlab chiqilgan»²⁸⁴.
yevropotsentrizm markazchilik qarashlarini tanqid ostiga olgan, ekzistensializmning klassiklaridan biri bo‘lgan K.Yaspers Sharq madaniyatiga murojaat qilish zarurligini qayd etib yozadi: «Osiyoda bizga yetishmaydigan narsa bor va u biz uchun jiddiy ahamiyatga ega! Biz hali inson tabiatining kamoloti yo‘lida emasmiz. Osiyo biz uchun zaruriy qo‘shimcha bo‘lib xizmat qiladi»²⁸⁵.
XX asrdan boshlab –integratsion jarayonlar sharoitida - Sharq bilan G‘arb madaniyatlari suhbatlashuvi shiddatli va muhim vazifa bo‘lib qoldi. XX va hozirgi XXI asrni «turli madaniyatlarning haqiqiy uchrashuvi, turli xildagi sivilizatsiyalarning muloqot asri sifatida»²⁸⁶ ifodalash mumkinki, unda turli falsafiy madaniyatlar suhbati ularning tarkibiy qismlaridan biridir.


III Bo‘lim. FALSAFA MeTODOLOGIYa SIFATIDA


1-bob. DIALeKTIKA – MeTODOLOGIYa VA TARAQQIYoT NAZARIYaSI